Τι γίνεται με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ; Ελάχιστα γράφονται και ακούγονται πλέον. Κούρασαν και κουράστηκαν, οπότε κάνουν διάλειμμα για να επανέλθουν λίγο πριν από το συνέδριο. Μεσολάβησαν και άλλα ζητήματα, απείρως σημαντικότερα, οπότε αντιλήφθηκαν ότι τα εσωτερικά τους θα προκαλούσαν χλεύη αν τα έβγαζαν σε πρώτο πλάνο. Ασε που τα πράγματα με τη μεγάλη καμπάνια για εγγραφή 180.000 μελών, τον isyriza και τις λοιπές… ποταμιές δεν πήγε και τόσο καλά (για την ακρίβεια, δε φαίνεται να πηγαίνει καθόλου καλά).
Εμείς έχουμε μείνει εκεί στα μέσα του Δεκέμβρη, όταν η ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ έφτια-χνε κλάκα στην εκδήλωση των νέων πασοκοσυριζαίων, αποθεώνοντας τον Τσίπρα με συνθήματα όπως «Απόψε οι νέοι δίνουν τον παλμό / μαζί με τον Αλέξη για σοσιαλισμό» και «Του λαού η πάλη για δημοκρατία / θέλει τον Αλέξη στην πρωτοπορία». Οταν η Αχτσιόγλου παρουσίαζε το βιβλίο του Φαμπιάν Περιέ «Αλέξης Τσίπρας και οι μεταμορφώσεις της πολιτικής», με ατάκες του τύπου: «Γι’ αυτόν [τον Τσίπρα] τίποτα το στατικό δεν υπάρχει στην πολιτική. Η Αριστερά που κρύβεται από τις ευθύνες της διακυβέρνησης αναιρεί τις θέσεις της».
Και όταν οι «αριστεροί» συριζαίοι, η φράξια των 53+, απαντούσε με καυστικά άρθρα-σχόλια στο commonality.gr. Oπως του μέλους της γραμματείας του ΚΣ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Αντώνη Γεωργαντά, που -φωτογραφίζοντας την ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ- έγραφε: «Τα παλιά υλικά και τα συνθήματα μπορούν να αλλάξουν το όνομα, μπορεί να βγει το όνομα του Ανδρέα και να μπει του Αλέξη. Το θέμα όμως δεν είναι ποτέ αυτό, ένα κόμμα που θέλει να μιλήσει στη νέα γενιά επιλέγει συμπόρευση με κομμάτια τα οποία η νέα γενιά θεωρεί ανέκδοτο». 'Η του Θάνου Νασόπουλου, που υπό τον άκρως χαρακτηριστικό τίτλο… «6 πράγματα που μου έμαθε η Αριστερά και 6 πράγματα που μάλλον ξεχνάει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα», την έπεφτε στη γραμμή των Τσιπραίων, γράφοντας ότι «η Αριστερά δεν είναι Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για κανέναν» και σημειώνοντας με νόημα: «Χιλιάδες άνθρωποι με άλλη πολιτική και κομματική καταγωγή μας ψηφίζουν. Και έγιναν μέλη μας. Πήγαν στην οργάνωση της γειτονιάς τους, βρήκαν ανθρώπους στους χώρους δουλειάς τους και οργανώθηκαν. Δεν έψαξαν άλλους 90 για να φτιάξουν μια σφραγίδα και να πάνε να διαπραγματευτούν στον 7ο της Κουμουνδούρου την εμπλοκή τους».
Ολους αυτούς τους έχει αναλάβει… εργολαβικά ο Λακόπουλος, που με συνεχή αρθρογραφία (σε συνεννόηση προφανώς με τους Τσιπραίους) καλεί τον Τσίπρα να πετάξει τα «αριστερά βαρίδια» και να γίνει «ηγέτης της δημοκρατικής παράταξης». Η φράξια των 53+, όμως, δε μασάει. Χρόνια μαθημένοι στο φραξιονισμό, την έπεσαν στον Λακόπουλο. Βλέπετε, έχουν καταλάβει ότι ο Τσίπρας δεν μπορεί να τους ξεφορτωθεί, γιατί απλούστατα δεν έχει άλλους για να τους αντικαταστήσει. Η καμπάνια για την εγγραφή νέων μελών δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, οπότε οι εσωτερικοί συσχετισμοί δεν αλλάζουν δραματικά. Οι 53+, με συμμάχους τύπου Φίλη, Βούτση, Σκουρλέτη, μπορούν να διαπραγματευθούν με τους Τσιπραίους ως πόλος ενδεχομένως μεγαλύτερος από την τελευταία φουρνιά πασόκων που προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό δε σημαίνει και ότι μπορούν να κάνουν τον Τσίπρα και την παρέα του όμηρό τους. Ούτε τους εσωτερικούς συσχετισμούς έχουν (οι Τσιπραίοι εξακολουθούν να διαθέτουν τη μεγαλύτερη φράξια, στην οποία προστίθενται και οι νεοφερμένοι πασοκοδημαρίτες) ούτε το «βάρος». Απλά, ακόμα μπορούν να διαπραγματευθούν τα κομματικά τους πόστα.
Οσοι έμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την επίσημη μετατροπή του σε μνημονιακό κόμμα, έχουν συνομολογήσει (ανεξάρτητα από όσα λένε δημόσια) ότι συμμετέχουν σε ένα αστικό κόμμα, έχουν ως όραμά τους την επάνοδο στην κυβερνητική εξουσία (από την οποία βγήκαν όλοι ωφελημένοι) και ξέρουν ότι ο Τσίπρας είναι το βαρύ πυροβολικό τους, γιατί έτσι παίζεται το αστικό πολιτικό παιχνίδι. Με ηγέτες μεσσιανικού τύπου, που «συνομιλούν απευθείας με το λαό». Δεν υπάρχουν πλέον στο στελεχικό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ αθώοι, ιδεολόγοι, άνθρωποι με αυταπάτες.
Θα αναζητηθεί, λοιπόν, κάποιος συμβιβασμός, ανάλογα και με τους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν στο συνέδριο, το οποίο όμως -σε κάθε περίπτωση- θα είναι μια προσωπική φιέστα του Τσίπρα. Ενός Τσίπρα που έχει πυκνώσει τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, ενώ ξαναρχίζει τις περιοδείες σε διάφορες πρωτεύουσες νομών, προς άγραν πασόκων.