Οταν ο Βενιζέλος προσπαθεί να συγκρατήσει τα νεύρα του, βγάζει στη φόρα τον πραγματικό του εαυτό. Με κάτι τέτοια επέστρεψε στον Γιωργάκη να τον κάνει μια χαψιά, όταν διεκδίκησε την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ το 2007. Το χειρότερο γι’ αυτόν είναι πως όσο αραιά και να του συμβαίνει, η εικόνα μένει, οπότε όταν μετά παίρνει το μειλίχιο ύφος, δεν τον πιστεύει κανένας.
Σε τέτοια κατάσταση βρέθηκε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ότι θα καταθέσει πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία θα διερευνήσει την ανάμιξή του στο σκάνδαλο των υποβρυχίων και ο Αβραμόπουλος όχι μόνο τον άφησε ακάλυπτο, αλλά πέταξε και μπηχτές εναντίον του. Επί μέρες εκλιπαρούσε πλήρη κάλυψη από τον Σαμαρά. Οταν η κάλυψη εξασφαλίστηκε, έτυχε να δίνει συνέντευξη Τύπου, οπότε ρωτήθηκε αν ζήτησε από τον πρωθυπουργό να τον στηρίξει. Κρατώντας με βία τα νεύρα του, απάντησε ως… Βενιζέλος σε κρίση: «Η ερώτησή σας είναι παντελώς ακατανόητη. Εάν θα ζητήσω εγώ να με καλύψει ο κ. Σαμαράς για το θέμα των Ναυπηγείων; Γιατί όχι και το αντίστροφο; Γιατί να μη μου ζητήσει ο κ. Σαμαράς να τον καλύψω εγώ;»!
Οι πάντες κατάλαβαν ότι ο άνθρωπος είναι εκτός εαυτού, καθώς βλέπει τ’ όνομά του να εμπλέκεται σε σκανδαλολογία. Ο Σαμαράς έβαλε, βέβαια, τον Κεδίκογλου να κάνει μια δήλωση πλήρους κάλυψης του κυβερνητικού εταίρου του, όμως το Μαξίμου φρόντισε παράλληλα, με τη μέθοδο των διαρροών, να αποκαλύψει όλο το παρασκήνιο, με τον Βενιζέλο να τηλεφωνεί κατ’ επανάληψη στον Σταμάτη και να απειλεί ότι αν δεν υπάρξει στήριξη, θα στραφεί ενάντια όχι μόνο στον Αβραμόπουλο, αλλά και στη ΝΔ συνολικά. Οπότε ο Σαμαράς, για να έχει το κεφάλι του ήσυχο, έβαλε τον Κεδίκογλου να κάνει τη δήλωση στήριξης. Ο Βενιζέλος «προδόθηκε» και από τους δικούς του, που αποκάλυψαν ότι το πρωί τους ανακοίνωσε περιχαρής ότι «σε λίγο θα εκδώσει ανακοίνωση-καταπέλτη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος» (ρεπορτάζ του Παπαχρήστου στα «Νέα»). Αν δεν είχε ζητήσει στήριξη, προς τι η τόση χαρά για την πολυπόθητη ανακοίνωση;
Βέβαια, η ΝΔ αναγκάστηκε να κάνει γαργάρα τα όσα έλεγε το 2011, τα οποία ανέσυραν τα φίλα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ έντυπα και τα ‘καναν σημαία τους. Ετσι είναι αυτά τα πράγματα, όμως. Στην αστική πολιτική λες και ξελές, ανάλογα με τη συγκυρία και τις σκοπιμότητες που πρέπει να υπηρετήσεις. Στη συζήτηση που θα γίνει στη Βουλή, όταν θα κατατεθεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας θα έχει τον πρώτο λόγο, ο Βενιζέλος θα σηκώσει όλο το βάρος της υπεράσπισης του εαυτού του και ο Σαμαράς κατά πάσα πιθανότητα θα απέχει, για να μην αναγκαστεί να κάνει κωλοτούμπες μπροστά στον Τσίπρα. Η πρόταση, φυσικά, θα απορριφθεί από την κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά η συγκυβέρνηση και κυρίως ο Βενιζέλος θα υποστούν μια φθορά.
Κι ο Αβραμόπουλος; Το πιθανότερο είναι να μην συμμετάσχει ούτε αυτός στη συζήτηση. Τη ζημιά που ήθελε να κάνει στον Βενιζέλο (και εμμέσως στον Σαμαρά) την έκανε. Και μην ακούτε εκείνους που λένε ότι έκανε γκέλα. Αν ο Αβραμόπουλος, όπως όλα δείχνουν, θέλει να τον ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για πρόεδρο της Δημοκρατίας, έκανε την καλύτερη κίνηση. Στο κάτω-κάτω, πόσους βουλευτές θα έχει ο Βενιζέλος για να ποντάρει σ’ αυτόν; Αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα θα έρθουν όπως τα σχεδιάζει, όμως, αυτός κάνει τις κινήσεις που του φαίνονται πιο χρήσιμες αυτή τη στιγμή. Μόνο ο Κωνσταντόπουλος μπορεί να του χαλάσει τα σχέδια, μπαίνοντας σφήνα στην επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Επ’ αυτού, όμως, δεν μπορεί να κάνει κάτι σήμερα.
Ωραία περνούν στο αστικό στρατόπεδο. Με ίντριγκες, με μαχαιρώματα, με άνευ ουσίας προτάσεις για Εξεταστικές Επιτροπές, με λυκοσυμμαχίες. Κι αυτό το βαφτίζουν «υψηλή πολιτική», την ώρα που ο λαός στενάζει.
