Τον εφιάλτη της πλημμύρας ζουν για τρίτη φορά μέσα σ’ ένα χρόνο οι κάτοικοι του Εβρου. Περισσότερα από 200.000 στρέμματα, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, κατακλύστηκαν από τα νερά του Εβρου και των παραποτάμων του Αρδα, Ερυθροπόταμου, Καμηλοπόταμου, Διαβολορέματος, Ρέματος Ιτέας και Ρέματος Σαράντη. Πλημμύρισαν ακόμα και τρεις συνοικισμοί μέσα στην Αλεξανδρούπολη και ένας στο Διδυμότειχο. Ολως τυχαίως… είναι όλοι συνοικισμοί που κατοικούν μουσουλμάνοι. Δηλαδή, συνοικισμοί παντελώς εγκαταλειμένοι. Πλημμύρισαν χωριά και πνίγηκαν πάρα πολλά ζώα. Ο αγροτικός πληθυσμός βρίσκεται σε κατάσταση απελπισίας, γιατί ξέρει ότι από τις αποζημιώσεις δεν θα καταφέρει να αποκαταστήσει τη ζημιά που υφίσταται.
Η κυβέρνηση έκανε και αυτή τη φορά τα καθιερωμένα. Εστειλε στελέχη της στην περιοχή τάχα για να εποπτεύσουν των ενεργειών προστασίας (ποιας προστασίας;), έθεσε σε επιφυλακή τις αρμόδιες υπηρεσίες και προσπάθησε με μπαλώματα να μαζέψει κάπως την κατάσταση. Εκανε και τις καθιερωμένες επαφές με την τουρκική και τη βουλγαρική κυβέρνηση, γιατί το πρόβλημα του Εβρου είναι τριεθνές.
Επισήμως, η θέση της κυβέρνησης είναι ότι το πρόβλημα προκαλείται από τη Βουλγαρία, όπου, για να αποφύγουν τις πλημμύρες, ανοίγουν ορισμένα φράγματα με αποτέλεσμα να πλημμυρίζει ο Εβρος. Το ερώτημα, όμως, είναι τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα. Δε μπορεί, βέβαια, να κηρύξει πόλεμο στη Βουλγαρία, μπορεί όμως με διακρατικές επαφές να υπάρξει κάποια ρύθμιση. Η οποιαδήποτε ρύθμιση, όμως, απαιτεί και τεχνική στήριξη στο ελληνικό έδαφος. Γιατί, βέβαια, ουδείς μπορεί να απαιτήσει από τη βουλγαρική κυβέρνηση να αφήσει να πλημμυρίσει το έδαφος στη Βουλγαρία, για να μην υπάρξουν πλημμύρες στην Ελλάδα.
Ομως, ο Εβρος έχει αφεθεί στην τύχη του. Το μόνο που κάνουν εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις είναι να μπαλώνουν πρόχειρα τα αναχώματα, χωρίς μελέτη, χωρίς σχέδιο. Και μάλιστα πολλές φορές να τρέχουν να τα μπαλώσουν όταν η στάθμη των νερών ανεβαίνει επικίνδυνα και επίκειται πλημμύρα. Και τι δεν έχουν τάξει στους κατοίκους του Εβρου. Τι προγράμματα και τι σχέδια δεν τους έχουν παρουσιάσει, ιδιαίτερα σε περιόδους εκλογών, βουλευτικών ή αυτοδιοικητικών, όταν πρέπει να μαζέψουν ψήφους. Ολα, όμως, στο τέλος παραμένουν σχέδια και η περιοχή πορεύεται με τα μπαλώματα στα αναχώματα.
Το πρόβλημα, όμως, δεν αντιμετωπίζεται πλέον με μπαλώματα. Απαιτείται ολοκληρωμένη παρέμβαση, που θα ξεκινήσει από μελέτη του προβλήματος διαχείρισης των υδάτινων πόρων στην περιοχή. Απαιτούνται αντιπλημμυρικά και εγγειοβελτιωτικά έργα, που θα γίνουν με βάση αυτή την ολοκληρωμένη μελέτη και όχι τυχαία και αρπακολλατζίδικα. Αυτά, όμως, απαιτούν δαπάνες, γιατί πρέπει να γίνουν ριζικές και ολοκληρωμένες παρεμβάσεις. Και δαπάνες για τέτοια έργα δεν διαθέτει το ελληνικό κράτος. Προτιμά τα μπαλώματα και αφήνει μια ολόκληρη περιοχή στο έλεος των καιρικών συνθηκών.
