Αξημέρωτα σηκώθηκε σήμερα ο Μητσοτάκης για να πάει στο αμαξοστάσιο της ΟΣΥ στην Π. Ράλλη, όπου του είχαν οργανώσει φιέστα παραλαβής 40 μεταχειρισμένων (δεκαετίας!) νοικιασμένων λεωφορείων. Μην φανταστείτε ότι πρόκειται για κάτι καινούργιο. Τμήμα των 300 λεωφορείων που έχουν παραγγείλει με λίζινγκ είναι. Τα έχουν εξαγγείλει πανηγυρικά πριν από πολύ καιρό και φαίνεται πως κάθε που παραλαμβάνουν μια παρτίδα, θα οργανώνουν και μια φιέστα (κατά το πρότυπο των εθνικών οδών, που όλες οι κυβερνήσεις τις εγκαινιάζουν με το χιλιόμετρο).
«Εμείς από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι θέλουμε να στηρίξουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, πρωτίστως τα λεωφορεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Αποτελούσε μία δέσμευσή μας πριν χτυπήσει ο κορονοϊός. Η ανάγκη αυτή έγινε ακόμα πιο επιτακτική λόγω του κορονοϊού και με γρήγορα βήματα υλοποιούμε τη δέσμευσή μας», δήλωσε ο Μητσοτάκης, μιλώντας με οδηγούς (να υποθέσουμε ότι είχαν επιλεγεί προσεκτικά από τη διοίκηση, για να μην προκύψει κάποιο… απρόοπτο; – Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από το 1990-93, ο συγκεκριμένος κλάδος έχει παράδοση αισθημάτων… έρωτα για την οικογένεια Μητσοτάκη).
Πρόκειται, φυσικά, για πρόκληση. Ολοι ξέρουμε τι ρόλο έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην ανεξέλεγκτη διάδοση του κοροναϊού. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη άφησε να λειτουργούν όλες οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις (πλην λιανεμπόριου και ορισμένων άλλων κλάδων που έχουν άμεση επαφή με τον κόσμο, όπως εστίαση, γυμναστήρια, κομμωτήρια κτλ.), οι οποίες αποτέλεσαν τα μεγάλα εκκολαπτήρια και υπερμεταδότες του ιού. Ταυτόχρονα, η πλήρης λειτουργία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων τροφοδοτούσε και το συνωστισμό στα μέσα μεταφοράς τις ώρες αιχμής, με αποτέλεσμα αυτά (τα μέσα μεταφοράς) να γίνονται δεύτερες εστίες υπερμετάδοσης, πολύ μεγαλύτερες από το οικογενειακό περιβάλλον (στην οικογένεια μαζεύονται 3-6 άτομα, άντε καμιά φορά και 3-4 φίλοι, ενώ σ’ ένα λεωφορείο στριμώχνονται 50 -και βάλε- άτομα που δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους).
Εκατοντάδες τουριστικά λεωφορεία υπάρχουν στη χώρα, τα οποία θα μπορούσαν να επιταχτούν και να χρησιμοποιηθούν στις λεωφορειακές γραμμές των αστικών συγκοινωνιών, ώστε να υπάρχει -τουλάχιστον- μικρότερος συνωστισμός. Οχι πως θα ήταν Η λύση (Η λύση θα ήταν μόνο ένα πραγματικά καθολικό λοκντάουν), όμως θα είχε μια κάποια θετική συνεισφορά στον περιορισμό της μετάδοσης. Σίγουρα μεγαλύτερη συνεισφορά απ’ αυτήν που είχε το κλείσιμο του λιανεμπόριου ή η απαγόρευση των διαδημοτικών μετακινήσεων με ιδιωτικό αυτοκίνητο.
Ο κόσμος τα ξέρει πλέον αυτά. Ενα χρόνο τώρα μαζεύει εμπειρίες και καταλαβαίνει τα βασικά. Γι’ αυτό και είμαστε σίγουροι ότι η σημερινή φιέστα του Κούλη στο αμαξοστάσιο λειτούργησε ως πρόκληση για την πλειοψηφία της εργαζόμενης κοινωνίας. Δεν το αντιλήφθηκαν αυτό οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου; Οταν μια κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό, δεν έχει καθαρό μυαλό. Αρπάζεται από το οτιδήποτε, χωρίς να μετρήσει αν αυτό μπορεί να της κάνει ζημιά.
