Οση σχέση έχουν οι κάτοικοι της Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τους αρχαίους Μακεδόνες, άλλη τόση έχουν και οι σύγχρονοι Ελληνες. Τα σύγχρονα έθνη δε συγκροτήθηκαν στη βάση της φυλετικής καταγωγής (που και αυτή έχει αλλάξει στο διάβα των αιώνων), αλλά στη βάση συγκεκριμένων κανόνων, στους οποίους δεσπόζει η κοινή κοινωνικοοικονομική ζωή (επ’ αυτού, συστήνουμε ανεπιφύλακτα τη μπροσούρα του Στάλιν «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα», την οποία θα ανεβάσουμε στην ιστοσελίδα μας για να είναι προσβάσιμη σε όλους).
Από τα σλαβικά φύλα των Βαλκανίων δημιουργήθηκαν μια σειρά έθνη. Ενα απ’ αυτά ήταν και το μακεδονικό έθνος, ο πληθυσμός του οποίου, μετά τους βαλκανικούς πολέμους βρέθηκε μοιρασμένος σε τρία κράτη: Σερβία, Ελλάδα, Βουλγαρία. Στην Ελλάδα, οι Μακεδόνες (καμιά σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, το ξανατονίζουμε) ή Ντόπιοι ή Σλαβομακεδόνες υπέστησαν απηνή διωγμό. Τους απαγορεύτηκε να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους (για εθνική εκπαίδευση ούτε λόγος, αν και κάποια στιγμή, στη δεκαετία του 1920, εκδόθηκε ένα σλαβομακεδονικό αλφαβητάρι) και υπέστησαν βίαιο εξελληνισμό (ο οποίος «απογειώθηκε» την περίοδο της μεταξικής φασιστικής δικτατορίας και μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού στην επανάσταση του 1946-49, στην οποία οι Σλαβομακεδόνες είχαν πάρει μαζικά μέρος. Για την ιστορία των Σλαβομακεδόνων συστήνουμε τη μπροσούρα της ΣΑΚΕ «Η αλήθεια για τους Σλαβομακεδόνες», (την οποία επίσης θα ανεβάσουμε στην ιστοσελίδα μας).
Δημοκρατία της Μακεδονίας δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην Ιστορία ως συστατικό της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας. Και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα από πλευράς ελληνικού εθνικισμού, γιατί ο Τίτο είχε γίνει το χαϊδεμένο παιδί της ιμπεριαλιστικής Δύσης και οι τότε κυβερνήσεις στην Ελλάδα διευθύνονταν κανονικότατα από την αμερικάνικη πρεσβεία. Το νέο «Μακεδονικό» δημιουργήθηκε ως καρικατούρα του παλιού Μακεδονικού που τόσο ταλαιπώρησε τα Βαλκάνια, με τις πολεμικές συγκρούσεις, τις σφαγές, τις βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών. Η ελληνική αστική τάξη, υποβοηθούμενη και από την εθνικιστική φρενίτιδα που επικράτησε σε τμήμα της πολιτικής ηγεσίας στα Σκόπια, ξεσήκωσε μια ακόμα μεγαλύτερη εθνικιστική φρενίτιδα στην Ελλάδα: συλλαλητήρια εθνικιστικού μίσους, λυσσασμένη αρθρογραφία στον αστικό Τύπο, χτίσιμο πολιτικών καριερών από αστούς πολιτικούς κτλ.
Εκτοτε, η Δημοκρατία της Μακεδονίας αναγνωρίζεται διεθνώς ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (σύνθετη ονομασία είναι κι αυτή), με αναγκαστική συμφωνία και του ελληνικού εθνικισμού. Κάθε συμβιβαστική λύση σκοντάφτει στην εθνικιστική υστερία με αποτέλεσμα η εκκρεμότητα να διαιωνίζεται. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα, αν και Αμερικανοί και Γερμανοί θέλουν τη γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ (για δικούς τους σχεδιασμούς) και γι’ αυτό υπάρχει προθυμία για εξεύρεση λύσης.