Κύριε πρόεδρε, κύριοι δικαστές
Ζήτησα το λόγο για να σχολιάσω την κατάθεση της Κυριακίδου. Αυτό δεν σημαίνει, ότι αλλάζω τη θέση που έχω για τη διαδικασία και τη στάση που έχω καθορίσει γι’ αυτή, ύστερα από τις αποφάσεις που πήρατε. Παρότι δυστυχώς εμφανίζομαι σχετικά ανακόλουθος, είμαι υποχρεωμένος να παρεμβαίνω σε ορισμένα σημεία της διαδικασίας για δυο λόγους. Πρώτον, επειδή πρέπει να υπερασπίσω την επαναστατική τιμή της οργάνωσής μου, του ΕΛΑ. Δεύτερον, επειδή δεν μπορώ να βλέπω να διαστρεβλώνεται με τόσο κατάφορο τρόπο η αλήθεια και να παραβιάζεται η στοιχειώδης λογική.
Σας είπα ότι παρανομείτε ευθέως και δεν υπάρχει τίποτα που να με κάνει να αλλάξω αυτή μου την άποψη. Συμπράττετε σε ένα κορυφαίο νομικό και πολιτικό σκάνδαλο, κάνοντας μια δίκη για αδικήματα που δεν υπάρχουν στο κατηγορητήριο, με σκοπό να επαναλάβετε την απόφαση της πρώτης δίκης, να νομολογήσετε για δεύτερη φορά με βάση τη ναζιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης. Tώρα πως θα τα καταφέρετε χωρίς να υπάρχει κατηγορία συμμετοχής, ε, κάποιο νομικό ακροβατισμό θα κάνετε.
Εχετε όμως και παράλληλο στόχο. Να «μαζέψετε» τις τραγικές ελλείψεις της προηγούμενης δίκης. Να δοθεί η ευκαιρία να επαναληφθούν με λιγότερες υπερβολές και πιο εύσχημο τρόπο καταθέσεις και ιστορίες, ώστε να μπορούν να αποτελέσουν, χωρίς να γελοιοποιείται η δικαιοσύνη, τη βάση μιας προαποφασισμένης καταδίκης.
Σε αυτό το πλαίσιο και με αυτό το σκεπτικό απορρίπτετε με αστήρικτες νομικά αποφάσεις τα ουσιώδη αιτήματα της υπεράσπισης, ενώ δέχεστε και θα δέχεστε όλα τα δευτερεύοντα, ώστε να δημιουργήσετε εντυπώσεις ότι ψάχνετε την αλήθεια.
Ψάχνει την αλήθεια ο εισαγγελεύς, όταν προσπαθεί με το ζόρι να βάλει στο στόμα της Κυριακίδου ότι το σακουλάκι με την σκόνη -προφανώς εκρηκτικά γιατί το ‘πε στην Κυριακίδου ένας μη κατονομαζόμενος γνωστός της- το βρήκε στην τσάντα του Κανά αμέσως μετα την επιστροφή του από την Κάλυμνο; Γιατί αυτή η προσπάθεια; Μα για να μπεί από την πίσω πόρτα και η αναγκαία για την απόφαση σύνδεση με εκρηκτικά, που το προηγούμενο δικαστήριο ξέχασε να την κάνει.
Ψάχνει την αλήθεια ο πρόεδρος, όταν προσπαθεί να αποσπάσει από την Κυριακίδου την παραδοχή, ότι αν κάποιο μέλος είχε ανάγκη να κρυφτεί είχε την δυνατότητα να βρίσκει κάποιον για να τον οδηγεί στις γιάφκες; Γιατί αυτή η προσπάθεια; Μα για να θεμελιωθεί η απλή συνέργεια που το προηγούμενο δικαστήριο ξέχασε να το κάνει.
Ψάχνει την αλήθεια ο πρόεδρος, όταν διαβάζει την κατάθεση στην αστυνομία της Τόγκα, για να θεμελιώσει νομότυπη αναγνώριση της Αθανασάκη και ειρωνεύεται τον συνήγορο υπεράσπισης και εμένα που του λέμε ότι η μάρτυρας έχει καταθέσει ότι οι αστυνομικοί πήγαν στο σπίτι της και της έδειξαν τρεις φωτογραφίες και αρνείται να την ρωτήσει; Ευτυχώς που υπήρξαν ερωτήσεις από τους άλλους δικαστές.
Ψάχνετε την αλήθεια όταν δεχόσαστε σαν δεδομένο ότι η Αντιπληροφόρηση ήταν περιοδικό του ΕΛΑ και η ανοικτή επιτροπή που αναφέρεται η Κυριακίδου ήταν συνεδριάσεις του ΕΛΑ;
Στην προηγούμενη δίκη, σχολιάζοντας την κατάθεση της Κυριακίδου, είχα πει στο δικαστήριο πως δεν θα τη χαρακτηρίσω ψευδομάρτυρα αλλά μάρτυρα που καταθέτει κατευθυνόμενες ανακρίβειες με στόχο και στόχευση. Είναι η διαφορά ανάμεσα στο πλημμέλημα και στο κακούργημα. Οποιος δεν το κατάλαβε ας το καταλάβει τώρα.
Η παρουσία της σ’ αυτή τη δίκη επιβεβαιώνει αυτή μου την εκτίμηση. Η Κυριακίδου είναι μια κλασική περίπτωση «μάρτυρα του στέμματος». Μόνο που δεν έχει τις ικανότητες για να παίξει αποτελεσματικά αυτό το ρόλο. Στην προηγούμενη δίκη υπέστη ένα Βατερλό. Δεν χρειάζεται να το πω εγώ αυτό, το αποτύπωσε το σύνολο του Τύπου, που τότε αφιέρωνε πολύ περισσότερο χώρο στα τεκταινόμενα στη δίκη. Γι’ αυτό και η Κυριακίδου έφτασε στο σημείο να βρίσει χυδαία δημοσιογράφους που κάλυπταν τη δίκη, οι οποίοι της έκαναν μήνυση που εκκρεμεί.
Γι’ αυτό άλλοι κύκλοι, πιο ειδικοί από την Αντιτρομοκρατική, έκαναν κοινό φροντιστήριο στην Κυριακίδου και στους άλλους ψευδομάρτυρες: Να λέτε λίγα, τους είπαν, να καλύπτει ο ένας τον άλλο, αφήστε τον εισαγγελέα να ρωτάει, ξέρει τη δουλειά του. Αυτό έκαναν. Η Σιώζου είπε τώρα ότι τρεις φορές που είδε τον Κανά τον είδε με κουστούμι και γραβάτα (!), για να ταιριάξει με την μαρτυρία της Κυριακίδου για το πως ντυνόταν ο Κανάς όταν πήγαινε σε… ενέργειες. Οι ερωτήσεις όμως των δικαστών αποκάλυψαν τις ψευδομαρτυρίες.
Είστε νοήμονες άνθρωποι και δικαστές με πείρα και δεν χρειάζεται να σας πω εγώ τι σημαίνει ο πρωινός πονόκοιλος της περασμένης Τετάρτης. Το ότι μ’ αυτόν τον χοντροκομμένο τρόπο η ίδια και οι καθοδηγητές της προσέβαλαν το δικαστήριό σας, είναι κάτι που θα έπρεπε να σας απασχολήσει. Οπως θα πρέπει να σας απασχολήσει ο τρόπος που απαντούσε χθες στις ερωτήσεις της υπεράσπισης. Το γεγονός για παράδειγμα, ότι γελοιοποιούσε την ίδια τη δίκη, κλείνοντας τ’ αυτιά της, για να μην ακούει ερωτήσεις σχετικές με την περιβόητη συνέντευξή της στην Παναγιωταρέα. Γιατί δεν θέλει ν’ ακούσει κουβέντα γι’ αυτή τη συνέντευξη; Γιατί αυτή η συνέντευξη αποτελεί έναν αδιάψευστο μάρτυρα των ψευδών και στοχευμένων ισχυρισμών της. Γιατί αυτή η συνέντευξη, συγκρινόμενη με τις διάφορες καταθέσεις της, πολλαπλασιάζει τις αντιφάσεις της και καταδεικνύει τα ψεύδη της.
Ηρθε, λοιπόν, σ’ αυτή τη δίκη η Κυριακίδου και προσπάθησε να παρουσιάσει μια βελτιωμένη εκδοχή του σεναρίου που της δίδαξαν. Τα πιο πολλά πράγματα τα παρέλειψε, ενώ προσέθεσε κάποια άλλα. Εχει λοιπόν κάποια σημασία να φανεί ποια είναι η διαφορά στις δυο της μαρτυρίες, τι προσπάθησε να διορθώσει και να ξαναδιατυπώσει μετά την εμπειρία της πρώτης δίκης.
Θα σας πω στη συνέχεια αυτά που είχα πει, αξιολογώντας την Κυριακίδου στην προηγούμενη δίκη. Και όπου χρειάζεται θα προσθέτω νέα σχόλια, για να φανεί καλύτερα η όλη κατασκευή. Σημειώνω πως σ’ αυτόν τον σχολιασμό δεν θα ασχοληθώ με ζητήματα που καταδείχτηκαν από την εξέταση της Κυριακίδου από την υπεράσπιση, αλλά με μερικά πρόσθετα ζητήματα, στα οποία η δική μου μαρτυρία είναι καταλυτική. Είχα πει και στο προηγούμενο δικαστήριο, το επαναλαμβάνω και σε σας. Η μόνη πηγή αλήθειας που έχετε για τη συγκρότηση και τη δράση του ΕΛΑ, πέρα από τα ιστορικά ντοκουμέντα, είμαι εγώ. Δεν είναι οι ψευδομάρτυρες και οι κατευθυνόμενοι μάρτυρες. ‘Η θα πιστέψετε αυτά που θα σας πω στο σύνολό τους ή να μην πιστέψετε τίποτα.
Αυτά που θα σας πω, λοιπόν, παρακαλώ να τα προσθέσετε σε όλα τα υπόλοιπα, που ακούσατε και είδατε όλες αυτές τις μέρες που κράτησε το σόου της Κυριακίδου ενώπιόν σας.
[Στη συνέχεια ο Χρ. Τσιγαρίδας αναφέρθηκε πολύ αναλυτικά στα όσα είπε η Κυριακίδου στην προηγούμενη και σ’ αυτή τη δίκη, κινούμενος στους εξής άξονες:
Α. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
Β. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Γ. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΣΙΜΗ
Δ. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ
Ε. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ
Κατέληξε ως εξής (το πλήρες κείμενο της αξιολόγησης, που λόγω χώρου δεν μπορεί να δημοσιευτεί εδώ, μπορείτε να το βρείτε στην ιστοσελίδα της «Κ» www.eksegersi.gr).]
ΣΤ. ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΑ Η ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ;
Υπάρχει ένα ερώτημα πολύ σημαντικό. Ποιο είναι αυτό; Είναι αλήθεια αυτό που λέει η Κυριακίδου, ότι ήταν μέλος του ΕΛΑ;
Εγώ έχω τα όρια μου, τα πολιτικά όριά μου. Το γιατί δεν θέλω να απαντήσω σε κάποια ερωτήματα σαν αυτά που βάζει ο κ. Κανάς, να πω δηλαδή αν ήταν ή δεν ήταν μέλος του ΕΛΑ, το έχω εξηγήσει και θα το εξηγήσω και παρακάτω. Το έχω εξηγήσει και στον ίδιο, όταν είμασταν μαζί στη φυλακή. Μπορώ όμως να κάνω κρίσεις σε σχέση με την εν γένει κατάθεσή της και εσείς να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.
1) Συμμετείχε, λέει, στην έκδοση της Αντιπληροφόρησης μέχρι το θάνατο του Κασίμη, τον Οκτώβριο του1977. Μετά τον θάνατο του Κασίμη είπε ότι η έκδοση της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ είχε δυσκολίες, ότι ατόνησε η εκδοτική της προσπάθεια και υπονόησε ότι αυτοί που συμμετείχαν φοβήθηκαν. Για ακούστε λοιπόν: το 1978 η ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ έχει την μεγαλύτερη εκδοτική της δραστηριότητα. […]
Υποτίθεται -της ομολογεί ο Κανάς το 1977- ότι είναι μέλος του ΕΛΑ, την βάζει να νοικιάσει γιάφκα το 1981, αλλά δεν της ζητάει να βοηθήσει στις εκδόσεις της ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ το 1978, αυτήν μία έμπειρο βιβλιοδέτη και με προϋπηρεσία στην ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, όταν το περιοδικό με τέτοιο εκδοτικό όγκο και με τέτοια έλλειψη βοήθειας, λόγω της αποχώρησης πολλών ανθρώπων, είχε ανάγκη από κάθε βοήθεια.
2) Κατέθεσε η μάρτυρας ότι συμμετείχε στην αναγραφή συνθημάτων με την υπογραφή ΕΛΑ και σε κόλλημα αφισών του ΕΛΑ. Εγώ δεν θυμάμαι ποτέ συνθήματα και αφίσες με την υπογραφή του ΕΛΑ. Αυτά έχουν γραφτεί στα μυθιστορήματα του Λαμπρόπουλου και του Παπαχελά. Τους τα είπε η ίδια ή είχαν τις ίδιες πηγές;
3) Είπε η μάρτυρας ότι μετά τον θάνατο του Κασίμη αποδιοργανώθηκε ο ΕΛΑ και ανασυγκροτήθηκε μετά από 1,5 χρόνο. Μα το 1978 ο ΕΛΑ έκανε πάνω από 10 ενέργειες και το 1979 πολύ περισσότερες.
4) Αυτά που κατέθεσε η μάρτυρας για την οργανωτική συγκρότηση του ΕΛΑ δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, όπως εγώ την γνωρίζω. Θα αναφερθώ στην απολογία μου ή και νωρίτερα αν χρειαστεί γι’ αυτό το θέμα. Τώρα προσπάθησαν να της εξηγήσουν τι είπα εγώ στην απολογία μου σχετικά με την οργανωτική συγκρότηση, αλλά δεν τα κατάλαβε και τα μπέρδεψε.
5) Θα σας επαναλάβω μια πληροφορία που μου έδωσε ο τελευταίος μου σύνδεσμος με την οργάνωση, το 1989. Σε μία γενική συζήτηση που είχαμε για μια νέα και ωραία Παλαιστίνια που έγινε καμικάζι τον ρώτησα: «Υπήρξαν σε οργανώσεις σαν την ΡΑΦ και τις ΕΡΥΘΡΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ γυναίκες μέλη που έχουν δείξει “τσαγανό” μεγαλύτερο από τους άντρες. Εμείς -του λέω- δεν έχουμε καμιά τέτοια;». Η απάντησή του ήταν – και να την προσέξετε και να νοιώσετε φρίκη για το γεγονός της καταδίκης σε 1200 χρόνια φυλακή μιας γυναίκας, που η αξιοπρέπειά της δεν της επέτρεψε να γίνει ψευδομάρτυρας σε βάρος του Αγαπίου, όπως της είχαν προτείνει. Ποιά ήταν η απάντηση; «Καμιά γυναίκα της οργάνωσης δεν έφτασε στο σημείο που να θέλει ή να μπορεί να συμμετέχει σε μια ενέργεια. Παίζουν μόνο περιφερειακό ρόλο».
6) Το πιο σημαντικό. Η Κυριακίδου, αυτή η γυναίκα που και εσείς είδατε και ακούσατε, δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μέλος του ΕΛΑ. Οχι μόνο γιατί ο ΕΛΑ δεν παρήγαγε ρουφιάνους, αλλά και γιατί η συμμετοχή στον ΕΛΑ απαιτούσε ανιδιοτέλεια και ένα ήθος ανώτερο. Ενα ήθος που δεν θα μπορούσε να έχει ποτέ μια γυναίκα που το μόνο που έκανε ήταν να ψάχνει τις τσέπες του συζύγου της, να του παίρνει τα κλειδιά και να βγάζει αντικλείδια και να τον παίρνει από πίσω για να δει πού θα πάει. Αυτά μπορεί να είναι καλά για σενάριο κακόγουστου ελληνικού σίριαλ, δεν ταιριάζουν όμως με την ιστορία οργανώσεων όπως ο ΕΛΑ.
Ζ. ΓΕΝΙΚΑ
Πριν ολοκληρώσω με μία γενική εκτίμηση της μάρτυρος, έχω να πω κάποια πράγματα. Αυτά που είπα είναι μέσα στα όρια που καθόρισα από την προανακριτική μου απολογία, όρια που τα καθορίζει η προσωπική και πολιτική μου αξιοπρέπεια και ηθική.
Υπάρχει μια προσπάθεια ενοχοποίησής μου, είναι συνεχής και από πολλές πλευρές. Πριν και μετά την σύλληψή μου εκδόθηκαν βιβλία, γράφτηκαν άρθρα στις εφημερίδες, που με δίκασαν και μου απέδωσαν, βάσει διαφορετικών σεναρίων, τις σοβαρότερες κατηγορίες. Πέρα από την προσπάθεια ενοχοποίησής μου, γίνεται προσπάθεια από σκοτεινούς κύκλους της αντίδρασης σπίλωσης της αξιοπρέπειάς μου, της ηθικής μου και ιδιαίτερα της ειλικρίνειάς μου, με ουσιαστικό στόχο τον ΕΛΑ μέσα από μένα, γιατί δεν τους βγήκε η προπαγάνδα που προσπάθησαν να περάσουν μέσα από τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης για τον ΕΛΑ. Το αντίθετο εκτιμώ ότι συνέβη.
Την προσπάθεια αυτή ήρθαν να καλύψουν κάποιοι «φίλαθλοι» που συμπορεύονται με τις επιδιώξεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, των πιο σκοτεινών κύκλων της αντίδρασης, και κάνουν μια διαρκή και συστηματική προσπάθεια ηθικής, πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής εξόντωσής μου και ιδιαίτερα για την ακύρωση της αξιοπιστίας μου, που στοχεύει παράλληλα και στην ακύρωση των όποιων λίγων υπερασπιστικών απόψεων και γνωμών που έχω και δηλώνω και μπορώ να καταθέσω για τους συγκατηγορούμενούς μου, τωρινούς και μελλοντικούς.
Στην προηγούμενη δίκη είχα πει ότι στους «φιλάθλους» δεν βάζω τον Κανά. Είπα ότι αυτός είναι παραπληροφορημένος από τους «φιλάθλους» και δεν καταλαβαίνει. Ανήκει στην τάξη των «μακαρίων πτωχών τω πνεύματι». Δυστυχώς, από την έναρξη αυτής της δίκης βάλθηκε να διαψεύσει εκείνη την εκτίμηση, επιδιδόμενος σ’ ένα συκοφαντικό όργιο σε βάρος μου. Η μακαριότητα και πτωχότητα του πνεύματος είναι δεδομένη. Ισως αυτή, μαζί με κάποιους κακούς συμβούλους, να του γέννησαν την ηλίθια ιδέα ότι μπορεί να έχει καλύτερη μεταχείριση, να πείσει για την αθωότητά του, συκοφαντώντας εμένα.
Κούνια που τον κούναγε! Πρέπει να καταλάβει ότι οι σύμβουλοί του έχουν τις δικές τους επιδιώξεις που δεν έχουν καμμία σχέση με την υπεράσπισή του. Τί να κάνουμε, οι ουζοκατανύξεις με τον διδάκτορα της γκεμπελικής κύριο Καμμένο προκαλούν παρενέργειες. Η δική μου στάση δεν καθορίστηκε ούτε πρόκειται να καθοριστεί από τον όποιο Κανά. Γι’ αυτό και κάνω αυτόν τον σχολιασμό.
Δεν συμφωνώ με τους συγκατηγορούμενούς μου που διαμαρτύρονται έντονα και συνεχώς γιατί αυτή τη δίκη την ονομάζουν «δίκη του ΕΛΑ». Δεν είναι βέβαια δίκη που έγινε προσωπικά για κανέναν από εμάς. Τέτοια τοποθέτηση θα ήταν ψυχοπαθολογική αλαζονεία. Είναι προσπάθεια απαξίωσης του ΕΛΑ. Επιχειρείται να κριθεί ο ΕΛΑ και να περάσει στη ιστορία σαν μια οργάνωση εγκληματική, χωρίς στόχους και με μέλη ανθρώπους προβληματικούς ή περιθωριοποιημένους.
Επιχειρείται να αποσιωπηθεί το γεγονός ότι ο ΕΛΑ υπήρξε μέρος της πολιτικής ιστορίας του τόπου, να παρουσιαστεί σαν μια παρένθεση που καταδικάστηκε και έκλεισε. Από την άποψη αυτή, λοιπόν, είναι οπωσδήποτε μια δίκη του ΕΛΑ, μια δίκη πολιτικής σκοπιμότητας, και σίγουρα όχι μια δίκη συγκεκριμένων ανθρώπων που τους χρησιμοποίησαν για να μπορέσουν να στήσουν αυτή τη δίκη και την προηγούμενη. Βεβαίως, όπως συνηθίζεται σ’ αυτές τις δίκες, έφεραν σαν κατηγορούμενους και ανθρώπους που από την πρώτη στιγμή φώναξαν ότι δεν έχουν σχέση με τον ΕΛΑ και που με τις τοποθετήσεις τους, τις δηλώσεις τους και την εν γένει στάση τους απέδειξαν ότι δεν είχαν καμιά σχέση με τον ΕΛΑ. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο.
Είναι φανερό ότι χρειάζεται να συνεχιστεί, να ενταθεί και να γίνει μόνιμος ο αγώνας για την υπεράσπιση και την αλληλεγγύη στους πολιτικούς αντίπαλους του καθεστώτος που καταδιώκονται, φυλακίζονται ή και εξοντώνονται γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επειδή είναι δηλαδή αντίπαλοι αυτού του άθλιου καθεστώτος. Να χτυπηθούν οι αντιλήψεις και πρακτικές όσων και όποιων θέλουν να βλέπουν και αποκλειστικά να προβάλλουν, να αναπαράγουν και να παγιώνουν, στην ουσία, την καθεστωτική νομιμότητα-δικαιοσύνη και ηθική, των οποίων οι ενάντιοι, οι “ένοχοι” δηλαδή, πρέπει βέβαια και να απομονώνονται και να καταδικάζονται με κάθε τρόπο.
Ελεγα πριν ένα χρόνο: Συμφωνώ λοιπόν μαζί τους ότι δεν είναι «δίκη του ΕΛΑ». Είναι «η πρώτη δίκη του ΕΛΑ». Ηδη ετοιμάζεται «η δεύτερη δίκη του ΕΛΑ». Αυτή η δεύτερη δίκη είναι πλέον γεγονός.
Υπάρχουν και δεκάδες άλλες αντιφάσεις, δεν θα σας κουράσω, σας είπα μερικές σημαντικές. Στην έφεση που θα εξεταστεί η συμμετοχή θα τις πω όλες.
Ζ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑ
Η παράδοση του λαού μας, ακόμη και η αστική παράδοση, ακόμα και η χριστιανική μυθολογία, έχει τοποθετηθεί με την μέγιστη απαξία απέναντι στον «Εφιάλτη», στον «Πηλιογούση», στον «Καρδερίνη», στον Ιούδα τον Ισκαριώτη, στους κουκουλοφόρους της γερμανικής κατοχής, στους κουκουλοφόρους του εμφυλίου πολέμου, στους καταδότες της Χούντας, σε όσους συνεργάζονται με τις αρχές για να ενοχοποιήσουν ανθρώπους.
Αυτοί οι μάρτυρες δεν μπορεί να είναι ποτέ αξιόπιστοι μάρτυρες, γιατί βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο και την χειραγώγηση των αρχών ασφαλείας, ανεξάρτητα από τους λόγους που επικαλούνται ότι τους οδήγησαν στην πράξη τους. Και βέβαια, δεν μπορεί να είναι αξιόπιστοι, όταν οι λόγοι που επικαλούνται αποδεικνύεται ότι δεν έχουν καμιά σχέση με την αλήθεια.