Οταν ο Παπακωνσταντίνου χαρακτηρίζει τον εαυτό του «Ιφιγένεια», είναι ίσως η μόνη αλήθεια που λέει. Πράγματι, αν σκεφτούμε την ουσία της παραπομπής του για το κακούργημα της «απιστίας», θα καταλάβουμε ότι είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που μετέτρεψαν αυτό που οι ίδιοι ονομάζουν «πολιτική ευθύνη» σε ποινική ευθύνη. Σε τι συνίσταται η «απιστία» του Παπακωνσταντίνου; Στο ότι δεν χρησιμοποίησε τη λεγόμενη λίστα Λαγκάρντ για να ανακαλύψει φοροφυγάδες και να τους φορολογήσει. Δηλαδή, στο ότι ως υπουργός δεν έκανε καλά το καθήκον του. Σωστό είν’ αυτό, πρέπει όμως να συμπληρώσουμε ότι, αν ήταν συνεπείς, δεν έπρεπε να υπάρχει υπουργός, υφυπουργός και γενικός γραμματέας οποιασδήποτε κυβέρνησης που να μην καταστεί κατηγορούμενος. Ούτε ένας, και δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί. Οχι μόνο κάνουν σκόπιμα παραλείψεις, που ζημιώνουν το κράτος, αλλά είναι συνεχώς βουτηγμένοι μες στην παρανομία, ενώ τρομοκρατούν υπαλλήλους που μπαίνουν εμπόδιο στην παρανομία τους. Οταν όμως εγείρεται ζήτημα, έχουν έτοιμη την απάντηση: «Αυτό ανήκει στη σφαίρα της πολιτικής ευθύνης, για την οποία κρινόμαστε από το λαό ως κόμματα και ως πολιτικοί». Οταν, όμως, αγωνιστές οργανώσεων του αντάρτικου πόλης δηλώνουν ότι αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στις οργανώσεις, τότε οι αστοί καταλαμβάνονται από ιερό μένος, ενώ οι δικαστές των τρομοδικείων δηλώνουν ότι «δεν κατανοούν σε τι συνίσταται η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης».
Είναι φανερό ότι ο Παπακωνσταντίνου επελέγη να θυσιαστεί ως «Ιφιγένεια». Και βέβαια, δε θα λυπηθούμε καθόλου και φυλακή να τον χώσουν. Ηταν τέτοια η πολιτεία του και τέτοια η συμπεριφορά του ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο (αλαζόνας, καβαλημένο καλάμι, αδίστακτος ψεύτης, σαλταδόρος, αποκρουστικός), που δεν νομίζουμε ότι θα βρεθεί άνθρωπος που θα στενοχωρηθεί για την τύχη του (πλην του στενού συγγενικού και φιλικού του περιβάλλοντος). Δε θα φάμε, όμως, και τη σούπα της «κάθαρσης» που μας σερβίρουν. Στο κάτω-κάτω, εφόσον ο Παπακωνσταντίνου παραπέμπεται για «απιστία», με την ίδια ακριβώς κατηγορία θα έπρεπε να παραπεμφθούν και οι Βενιζέλος, Σαχινίδης και Στουρνάρας, όπως και οι Καπελέρης και Διώτης. Διότι και όλοι αυτοί δεν έκαναν τίποτα, ως αρμόδιοι υπουργοί και επικεφαλής του ΣΔΟΕ. Ενήργησαν ίδια κι απαράλλαχτα με τον Παπακωνσταντίνου.
Αυτές οι αποφάσεις παίρνονται με καθαρά πολιτικά κριτήρια. Να παραμυθιάσουν τον ελληνικό λαό προσπαθούν. Κι αυτό δεν αφορά μόνο τα κόμματα της τρικομματικής κυβέρνησης, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ακόμη και της καθεστωτικής Αριστεράς), που συμπεριφέρονται με τον ίδιο υποκριτικό τρόπο, εφαρμόζοντας δυο μέτρα και δυο σταθμά. Συνέπεσε αυτές τις μέρες να πληροφορηθούμε μια περίπτωση σκανδαλώδους διακομματικής συγκάλυψης ενός σκανδάλου, στην αποκάλυψη του οποίου είχε πρωταγωνιστήσει η εφημερίδα μας. Πρόκειται για το σκάνδαλο των Οικοπάρκων, το οποίο στάλθηκε τελικά από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου –μέσω του υπουργείου Δικαιοσύνης, όπως προβλέπεται– στη Βουλή, όμως σύσσωμος ο κοινοβουλευτικός εσμός αδιαφόρησε και έτσι το σκάνδαλο θάφτηκε και οι ποινικές ευθύνες μισής ντουζίνας υπουργών παραγράφηκαν. Εμάς κανένας δεν μας ενημέρωσε ότι η υπόθεση πήγε τελικά στη Βουλή, βάσει του περιβόητου νόμου περί ευθύνης υπουργών. Μέχρι πρότινος νομίζαμε ότι το θέμα θάφτηκε στον Αρειο Πάγο και μόνο τις τελευταίες μέρες πληροφορηθήκαμε τα καθέκαστα.
Στις 16 Ιούνη του 2009, λίγους μήνες πριν τις πρόωρες εκλογές που κήρυξε ο Καραμανλής, χαρίζοντας στον Παπανδρέου την κυβερνητική εξουσία, η προεδρεύουσα του Α’ Θερινού Τμήματος της Βουλής, βουλευτής της ΝΔ Ελσα Παπαδημητρίου ανακοινώνει προς το σώμα: «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης διαβίβασε στη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και το Ν. 3126/2003 "Ποινική ευθύνη των Υπουργών" και το άρθρο 153 παρ. 2 του Κανονισμού της Βουλής: Μηνυτήρια αναφορά κατά των πρώην Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ.κ. Σάββα Τσιτουρίδη, Ευάγγελου Μπασιάκου, Αλέξανδρου Κοντού και κατά του νυν Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κωνσταντίνου Κιλτίδη. (Αναφορά – καταγγελία δημοσιογράφου της εφημερίδας ΚΟΝΤΡΑ "Για τα οικοπάρκα". Στην αναφορά – καταγγελία αναφέρονται και οι πρώην Υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ.κ. Στέφανος Τζουμάκας, Γεώργιος Ανωμερίτης, Γεώργιος Δρυς και Ευάγγελος Αργύρης). (Αριθμός πρωτοκόλλου: 2543/18.5.2009)».
Τι είχε συμβεί; Οι παλαιότεροι αναγνώστες της «Κ» γνωρίζουν τον αγώνα που δώσαμε για την αποκάλυψη του σκανδάλου των Οικοπάρκων, μέσω του οποίου διάφορα λαμόγια, με τη συνεργασία υπουργών των πράσινων και μπλε κυβερνήσεων, απομυζούσαν κονδύλια. Η έρευνά μας κράτησε χρόνια και στη διάθεσή μας είχαμε όλα τα στοιχεία, που συγκροτούσαν έναν ογκωδέστατο φάκελο. Το φθινόπωρο του 2008, βρισκόταν στο φόρτε του το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Επειδή η περιβόητη Μονή του Εφραίμ, του Αρσένιου και των άλλων καλογέρων-μπίζνεσμαν ήταν ανακατεμένη και στο σκάνδαλο των Οικοπάρκων, για το οποίο ουδείς μιλούσε, ο σύντροφος Γεράσιμος Λιόντος, που είχε κάνει την έρευνα όλ’ αυτά τα χρόνια, συνέταξε και έστειλε στον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά μια μηνυτήρια αναφορά για το σκάνδαλο των Οικοπάρκων. Η εφτασέλιδη αυτή αναφορά περιέγραφε συνοπτικά το όργιο των παρανομιών που είχαν συντελεστεί, με άμεση ανάμιξη υπουργών και υφυπουργών Γεωργίας, ενώ συνοδευόταν με όλο το αποδεικτικό υλικό (αντίγραφα επίσημων εγγράφων).
Ο Σανιδάς, γνωστός δεξιός που έκανε σημεία και τέρατα για να προστατεύσει την κυβέρνηση Καραμανλή, δεν μπορούσε να πετάξει στα σκουπίδια αυτή την αναφορά, γιατί ήταν τόσο ντοκουμενταρισμένη που μια κίνηση αρχειοθέτησης θα γινόταν μπούμερανγκ για τον ίδιο. Ανέθεσε την υπόθεση στον τότε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθ. Κονταξή. Λίγο αργότερα ο σ. Λιόντος κατέθεσε στην εισαγγελία πρωτοδικών, στην οποία ανατέθηκε η διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης. Εδωσε διευκρινίσεις για όλα και κατέθεσε επιπλέον αποκαλυπτικά έγγραφα.
Εκτοτε δεν ασχοληθήκαμε με την υπόθεση και θεωρήσαμε ότι κάποια στιγμή πήγε στο αρχείο. Μέχρι που πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι αυτή τελικά πήγε στη Βουλή, προφανώς γιατί ακόμη και ο Σανιδάς έκρινε ότι ήταν τόσο ντοκουμενταρισμένη που δεν μπορούσε ο ίδιος να τη στείλει στο αρχείο. Τελικά, την έστειλε στο αρχείο η Βουλή, με συνευθύνη όλων των τότε κοινοβουλευτικών κομμάτων (κατά σειρά κοινοβουλευτικής δύναμης: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ). Η ειρωνεία είναι πως η προεδρεύουσα Ελσα Παπαδημητρίου, που κάνει τη σχετική ανακοίνωση, ανήκε στους βουλευτές της ΝΔ που μιλούσαν για σκάνδαλο Οικοπάρκων, είχε κάνει ερωτήσεις γι’ αυτό και τον Ιούλη του 2002 είχε προκαλέσει επίκαιρη επερώτηση της ΝΔ, στη συζήτηση της οποίας ήταν η βασική εισηγήτρια. Γνώριζε πολύ καλά και τη δική μας δημοσιογραφική έρευνα. Οταν, όμως, το θέμα έφτασε στη Βουλή με τη μορφή της διερεύ-νησης της ποινικής ευθύνης υπουργών, σφύριξε αδιάφορα.
Περισσός και ΣΥΡΙΖΑ επίσης σφύριξαν αδιάφορα, μολονότι άκουσαν την αναφορά και μπορούσαν να πάρουν και να μελετήσουν το φάκελο της δικογραφίας, ο οποίος ήταν ογκωδέστατος, όπως πληροφορηθήκαμε τώρα από την αρμόδια υπηρεσία της Βουλής. Μάλλον απαξίωσαν και να κοιτάξουν το φάκελο, αν και οι βουλευτές τους ήταν εκεί και άκουσαν ότι οι αποκαλύψεις έγιναν από την «Κόντρα», την οποία γνώριζαν πολύ καλά. Και βέβαια, είχαν ακούσει για το σκάνδαλο των Οικοπάρκων, το οποίο –εκτός των άλλων– είχε οδηγήσει και έναν έντιμο δημόσιο υπάλληλο στην αυτοκτονία. Διέθεταν τότε 22 βουλευτές ο Περισσός και 14 ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούσαν, λοιπόν, να υποβάλουν αίτημα για παραπομπή των υπουργών που κατονομάζονταν στην έρευνά μας ως αυτουργοί αδικημάτων κακουργηματικού χαρακτήρα. Γιατί δεν το έκαναν; Γιατί πάγια θέση τους είναι να μη διασαλεύουν την ηρεμία του κοινοβουλευτικού σκηνικού με δική τους πρωτοβουλία. Ετσι, ο φάκελος έμεινε στα αζήτητα της Βουλής και οι τεράστιες ποινικές ευθύνες των υπουργών παραγράφηκαν (ακολούθησαν εκλογές). Τα δε λαμόγια των Οικοπάρκων εξακολουθούν να απομυζούν το παραδάκι.
ΥΓ. Η Διεύθυνση Νομοθετικού Εργου της Βουλής, από την οποία ζητήσαμε αντίγραφο του φακέλου, αρνείται να μας το χορηγήσει, μολονότι έχουμε έννομο συμφέρον.