Καθώς πλησιάζουμε προς το Σεπτέμβρη, που ο Παπανδρέου πρέπει να ανακοινώσει μέτρα «κοινωνικής ευαισθησίας» και βέβαια δεν υπάρχει «σάλιο» ούτε για μια περιορισμένη πολιτική κοινωνικής δημαγωγίας, το οικονομικό επιτελείο φαίνεται πως βρήκε τη λύση. Λύση… ιδεολογικού και όχι πρακτικού-οικονομικού τύπου, βέβαια.
Με δυο συνεντεύξεις τους την ίδια μέρα (Σάββατο, 24.7.10), υπουργός και υφυπουργός Οικονομικών υποστήριξαν την ίδια ακριβώς άποψη. Οτι τα χρήματα που δίνονται για άσκηση κοινωνικής πολιτικής στην Ελλάδα είναι επαρκέστατα, όμως πάνε στράφι, γι’ αυτό το θέμα δεν είναι να δοθούν χρήματα, αλλά να γίνει ορθή διαχείριση αυτών που ήδη δίνονται.
Μιλώντας στον «Επενδυτή» ο Παπακωνσταντίνου είπε ότι «το κράτος δεν ξοδεύει λίγα χρήματα για κοινωνική πολιτική, αλλά τα χρήματα αυτά σίγουρα δεν φτάνουν το στόχο τους γιατί υπάρχει μεγάλη σπατάλη στα ενδιάμεσα στάδια», γι’ αυτό και «οι πρωτοβουλίες μας πρέπει να περιλαμβάνουν κατ’ αρχάς τη δίκαιη αναδιανομή και την ανακατανομή των κοινωνικών δαπανών από τη σπατάλη σε πολιτικές που μεταφράζονται σε περισσότερες και καλύτερες υπηρεσίες προς τον πολίτη». Και ο Σαχινίδης στην «Ημερησία»: «Η αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο το κράτος δαπανά πολλά χρήματα για την εξασφάλιση ενός κράτους πρόνοιας στους πολίτες […] Ξοδεύουμε δηλαδή χρήματα χωρίς να βοηθούμε αυτούς που έχουν ανάγκη. Στόχος μας είναι η ενίσχυση της στόχευσης των υπαρχουσών δαπανών ώστε να βοηθούν αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη».
Επειδή… με πορδές δε βάφονται αυγά, είναι σίγουρο ότι η προσπάθεια κοινωνικής δημαγωγίας χωρίς λεφτά, αλλά με λόγια του αέρα, θα πέσει στο κενό.
