«Εμείς αναζητούμε τον κοινό εκείνο τόπο, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα συμβατότητας μεταξύ ελληνικού και ευρωπαϊκού Δικαίου και, βέβαια, ταυτόχρονα, να υπηρετείται ο μεγάλος στόχος της διαφάνειας». Με τη δήλωση αυτή, που την έκανε αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Μπαρόζο, ο Καραμανλής πέταξε λευκή πετσέτα στο ματς με την Κομισιόν για το ζήτημα του «βασικού μετόχου».
Επέλεξε, καταρχάς, να δημοσιοποιήσει ο ίδιος το γεγονός ότι συζήτησε με τον Μπαρόζο αυτό το θέμα, πράγμα που δεν ήταν υποχρεωμένος να κάνει, δεδομένου ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία (με θεσμικό τρόπο) ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την Κομισιόν. Από την άλλη, η δήλωση είναι σαφέστατη στο περιεχόμενό της και αδειάζει ολοσχερώς τον Παυλόπουλο και την απαντητική επιστολή που έχει στείλει στην Κομισιόν. Στη δήλωση Καραμανλή δεν υπάρχει καμιά αιχμή, κανένας υπαινιγμός σε βάρος έστω του επιτρόπου Μακ Κρίβι, που εισηγείται στην Κομισιόν σχετικά με το θέμα. Δεν υπάρχει υπεράσπιση της μέχρι στιγμής επίσημα εκφρασμένης θέσης της ελληνικής κυβέρνησης, που υποστηρίζει ότι το Σύνταγμα και ο εφαρμοστικός νόμος δεν αντίκεινται στο πρωτογενές και το παράγωγο κοινοτικό δίκαιο. Αντίθετα, υπάρχει η παραδοχή ότι «μην υπάρχει πρόβλημα συμβατότητας μεταξύ ελληνικού και ευρωπαϊκού Δικαίου» και η σαφέστατη εκδήλωση προθυμίας να αρθεί αυτή η ασυμβατότητα. Πώς θα αρθεί; Προφανώς, με αλλαγή του σχετικού νόμου. Ισως και με δέσμευση ότι θα ξεκινήσουν διαδικασίες αναθεώρησης του Συντάγματος (που είναι χρονοβόρες), αν η Κομισιόν επιμείνει στη θέση ότι πρέπει να αλλάξει και το Σύνταγμα.
Ο Μπαρόζο, έχοντας προφανώς λάβει σαφείς διαβεβαιώσεις από τον Καραμανλή, προσπάθησε να υποβιβάσει το θέμα σε νομικό, για να διευκολύνει έτσι τον φίλο του πρωθυπουργό. Επί της ουσίας, όμως, υπερασπίστηκε απόλυτα τις θέσεις του Μακ Κρίβι και της Κομισιόν, δηλώνοντας ότι «η ελληνική νομοθεσία, όπως έχει αυτή τη στιγμή, δε συμβιβάζεται απόλυτα με το κοινοτικό δίκαιο» και εκφράζοντας στο τέλος την εκτίμηση ότι «το πρόβλημα θα λυθεί και δεν θα χρειαστεί να προσφύγουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο». «Ελπίζω ότι αυτό θα συμβεί», ήταν η κατάληξή του.
Τέρμα, λοιπόν, τα εθνικοπατριωτικά. Η Κομισιόν διέταξε και… τα κεφάλια μέσα. Οσο για τον Παυλόπουλο, από τη στιγμή που ο Καραμανλής τον καλύπτει και δεν θέτει πολιτικό θέμα, θα συμπεριφερθεί σαν δικηγόρος που έχασε μια δίκη. Θα φάει το φτύσιμο από την αντιπολίτευση (και τους καπιταλιστές), θα σκουπιστεί και θα διαπιστώσει ότι… ψιχαλίζει. Αυτό και έκανε στην πρώτη κιόλας συνέντευξη που έδωσε (ΝΕΤ TV), στην οποία προσπάθησε να αποφύγει την ουσία της συζήτησης, λέγοντας ότι αυτά… δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο, αλλά τους δίνουν υπερβολικές διαστάσεις τα ΜΜΕ
