Και ξαφνικά, ενάμιση χρόνο μετά την άνοδό της στην εξουσία, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θυμήθηκε να στείλει επιστολή στη Siemens, με την οποία, αφού πρώτα της αναγνωρίσει την «προσπάθεια εξυγίανσης που έκανε», θέτει με όσο πιο κομψό τρόπο γίνεται το ερώτημα «αν θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκάλυψη της αλήθειας», γεγονός που, αν συμβεί, «θα εκτιμηθεί δεόντως»!
Την επιστολή υπογράφει ο «πολύς» Χάρης Παμπούκης που, αν και καθηγητής της Νομικής, δεν αποφεύγει το… μεγαλοπρεπέστατο «των ζημιωθέντων εταιριών»! Ομως, το χοντρό συντακτικό λάθος του παρακοιμώμενου του Παπανδρέου είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει. Η απύθμενη υποκρισία και η ελεεινή προσπάθεια εμπαιγμού του ελληνικού λαού είναι που μετράνε. Θυμήθηκαν τώρα, τη μέρα που εξέδωσαν τα πορίσματα-κοροϊδία για το σκάνδαλο Siemens, που προκάλεσαν αγανάκτηση στον ελληνικό λαό, να κηρύξουν χαρτοπόλεμο κατά του γερμανικού μονοπώλιου, μόνο και μόνο για λόγους προπαγάνδας.
Ο Παμπούκης «απειλεί» τη Siemens με πρόστιμα εκ μέρους της Ελλάδας, η οποία θα διεκδικήσει «την ανόρθωση της δικής της άμεσης ζημίας» και υπενθυμίζει ότι το ίδιο «αναμένεται να πράξουν και οι διοικήσεις των ζημιωθέντων εταιριών». Παρατηρεί, δε, ότι η επιβολή των προστίμων θα αποφασιστεί «αποκλειστικά από τα αρμόδια πολιτειακά όργανα». Κι επειδή όλοι ξέρουν ότι η Siemens δεν πρόκειται να πληρώσει ούτε ένα ευρώ πρόστιμο, ο Πεταλωτής ανέλαβε να διευκρινίσει ότι «στο πλαίσιο του υφιστάμενου Συντάγματος εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια»! Ο νοών νοείτω…
Ο Παμπούκης έδωσε το σύνθημα, για ν’ ακολουθήσει ο Καρατζαφέρης με επιστολή προς τον Μπαρόζο, του οποίου ζήτησε τη συνδρομή (!) και οι Κουβέλης και Παπαδημούλης, που με δηλώσεις τους ζήτησαν να κατατεθούν αγωγές. Τη σεμνή τελετή έκλεισε ο Παπανδρέου, που ανήγγειλε τη δημιουργία διυπουργικής επιτροπής, υπό την προεδρία του Παμπούκη, για να διεκδικήσει αποζημιώσεις από τη Siemens! Κατόπιν εορτής…
Ο Παπανδρέου κάλεσε τους αρμόδιους υπουργούς «να κινήσουν τις νόμιμες διαδικασίες επιβολής προστίμων, από την πλευρά τους για θέματα παραβίασης των αρχών διαφάνειας, να ζητήσουν έρευνα από την Επιτροπή Ανταγωνισμού για θέματα παραβίασης του υγιούς ανταγωνισμού και να διερευνήσουν τη δυνατότητα, μέσω του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, έγερσης αγωγής αποζημιώσεως για ηθική βλάβη του Ελληνικού Δημοσίου». Φυσικά, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Ξέρετε γιατί; Οχι μόνο γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση, αλλά και γιατί, ακόμα και αν υπήρχε πολιτική βούληση, η Γερμανία θα τους έκοβε τον κώλο. Η αστική κυβέρνηση της ψωροκώσταινας ούτε που διανοείται να τα βάλει με το γερμανικό κράτος. Γιατί η Siemens βρίσκεται υπό την προστασία του γερμανικού ιμπεριαλιστικού κράτους, για το οποίο η υπόθεση των λεγόμενων «μαύρων ταμείων» έχει κλείσει, όπως απέδειξε και με τους εξευτελιστικούς για το ελληνικό πολιτικό σύστημα χειρισμούς στην υπόθεση Χριστοφοράκου.
Ολα όσα είπαν ο Παπανδρέου και οι υπουργοί του είναι το τυράκι για να ξαναρχίσει το αλισβερίσι του ελληνικού κράτους με τη Siemens. Το είπε ευθέως ο Παπανδρέου: «Με την αλλαγή σελίδας, με τις κινήσεις μας και με τη νέα διοίκηση στη SIEMENS, ως αποτέλεσμα, προκύπτει επίσης η δυνατότητα μιας υγιούς σχέσης με αυτή την εταιρία». Σε τι συνίσταται η υγιής σχέση; Θα γίνει «επανέλεγχος» «για όσους διαγωνισμούς έχει κερδίσει η γερμανική εταιρία» και «θα υπογραφεί το λεγόμενο σύμφωνο ακεραιότητας»! Καταλάβατε, ασφαλώς, δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε κάτι παραπέρα…
Για τα πορίσματα των κομματικών ομάδων στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής δεν έχουμε να πούμε πολλά πράγματα. Μπορεί να τα μαγείρευαν μέρες και νύχτες μέχρι να τα δώσουν στη δημοσιότητα, όμως την ξεφτίλα δεν την απέφυγαν. Γιατί εκείνο που έγινε φανερό με τη μία είναι πως άφησαν έξω από κάθε έλεγχο τα κομματικά ταμεία. Χίλιες σελίδες είναι το πόρισμα, αλλά το συγκεκριμένο σημείο καταλαμβάνει μόλις τρεις! Δηλώνεται σαφώς, μάλιστα, ότι η εξεταστική επιτροπή «δεν έχει κατά νόμο την αρμοδιότητα για τον έλεγχο της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων και συνεπώς δεν νομιμοποιείται να προβεί σε διερεύνηση των οικονομικών και έλεγχο των ταμείων τους». Τρομερό επιχείρημα! Αποδεδειγμένα στη Γερμανία έχει ειπωθεί ότι η Siemens λάδωνε με το 2% του τζίρου της τα κόμματα εξουσίας, αλλά η εξεταστική έκρινε ότι δεν έπρεπε να το διερευνήσει, λόγω… αναρμοδιότητας. Και γιατί δεν έθετε το θέμα από την αρχή, γιατί δεν ζητούσε από τα κόμματα να συμφωνήσουν στον έλεγχο των ταμείων τους; Οχι πως θα ‘βγαινε τίποτα και πάλι (οι μίζες κρύβονται καλά, αφού πρώτα «ξεπλυθούν»), αλλά να μη μας δουλεύουν κιόλας. Σ’ αυτό το σημείο το πόρισμα έχει μεγάλη πλάκα. Από τη μια παραθέτει τις αναφορές της γερμανικής Δικαιοσύνης, που κατηγόρησε τον Χριστοφοράκο ότι «προωθούσατε συγκαλυμμένα τα χρήματα (2% του τζίρου της “ΖΗΜΕΝΣ”) αποκλειστικά στα δύο μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ» και από την άλλη παραθέτει την απάντηση Χριστοφοράκου στο κλιμάκιο της εξεταστικής που τον «ανέκρινε» στη Γερμανία, ότι «δεν προσέφερα ποτέ σε Ελληνες πολιτικούς χορηγίες ή δώρα σημαντικής αξίας, ούτε μου ζητήθηκαν από τέτοια πρόσωπα ανάλογα προσωπικά οφέλη».
Κατά τα άλλα, το ΠΑΣΟΚ προτείνει «περαιτέρω διερεύνηση» για τους πρώην υπουργούς Μαντέλη, Βερελή, Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκη (ΠΑΣΟΚ) και Λιάπη, Αλογοσκούφη, Βουλγαράκη, Πολύδωρα, Παυλόπουλο, Παπαθανασίου και Μαρκογιαννάκη (ΝΔ). Η ΝΔ προτείνει «περαιτέρω διερεύνηση» για τους Σημίτη, Παπαντωνίου, Μαλέσιο, Τσοχατζόπουλο, Μαντέλη, Χριστοδουλάκη, Παπακωνσταντίνου, Βερελή (ΠΑΣΟΚ), ενώ για τα νεοδημοκρατικά στελέχη εκτιμά ότι δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ενοχής, αλλά, προκειμένου να αποκατασταθεί η τιμή και η υπόληψή τους, δεδομένου ότι το ΠΑΣΟΚ αναφέρει τα ονόματά τους, η ΝΔ «δεν διαφωνεί και ως προς αυτούς για τον οποιοδήποτε έλεγχο». Ο Περισσός μιλά για τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και ζητά τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για «περαιτέρω διερεύνηση» των ευθυνών όσων χειρίστηκαν τη σύναψη συμβάσεων, την εκτέλεσή τους και την παραλαβή έργων. Το ΛΑΟΣ ζητά τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, διότι η εξεταστική «απέτυχε παταγωδώς», και δηλώνει ότι μπορεί να μη συμμετάσχει στην προανακριτική, αν δεν δεσμευτούν εκ των προτέρων οι κομματικές ηγεσίες ότι θ’ ανοίξουν τα κομματικά ταμεία και οι λογαριασμοί όσων διετέλεσαν ταμίες. Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ της σύστασης προανακριτικής επιτροπής και δηλώνει ότι ονόματα προς παραπομπή θα καταθέσει στην Ολομέλεια της Βουλής.
Οπως όλα δείχνουν, εκτός απροόπτου, θα έχουμε το σχηματισμό μιας ακόμη προανακριτικής επιτροπής, η οποία δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο από την εξεταστική. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι πρώην υπουργοί κατηγορούνται για πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων τους. Για αμέλεια, δηλαδή. Γιατί λεφτά σε λογαριασμούς τους που να προέρχονται από μίζες δεν βρέθηκαν. Οι μίζες πάντοτε ξεπλένονται καλά. Το αν θα φτάσουν και σε παραπομπές δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε από τώρα. Είναι μια απόφαση που θα παρθεί με βάση την πολιτική συγκυρία της περιόδου που θα ολοκληρώσει τις εργασίες της η προανακριτική επιτροπή.
Εκείνο που ξέρουμε σίγουρα είναι πως κανένας πρώην υπουργός ή υφυπουργός δεν πρόκειται καν να καθήσει στο σκαμνί, ακόμα και αν τον παραπέμψουν. Διότι τα αδικήματα έχουν παραγραφεί κι αυτό το ξέρουν καλά όλοι τους. Το παράδειγμα του σκανδάλου του Βατοπεδίου, που έκλεισε οριστικά την προηγούμενη εβδομάδα με την απόφαση του δικαστικού συμβούλιου του ειδικού δικαστήριου περί παραγραφής, δεν αφήνει αμφιβολίες.
Γιατί, λοιπόν, ζητούν όλοι και πάλι τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής; Γιατί δεν κλείνουν από τώρα το θέμα, λέγοντας ότι εκ του νόμου έχει επέλθει παραγραφή; Γιατί επιμένουν να κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό, ότι τάχα εξακολουθούν να ψάχνουν την υπόθεση; Σ’ αυτό είναι πολιτικά συνένοχα όλα τα κόμματα της Βουλής, που πέρα από την κοροϊδία έχουν και τη βόλεψη των βουλευτών τους (και των κομματικών ταμείων) με τις αμοιβές για τη συμμετοχή στην επιτροπή.
Εχουμε γράψει πολλές φορές, ότι ο καπιταλισμός είναι ένα διαρκές σκάνδαλο. Το παιχνίδι των κρατικών προμηθειών παίζεται με χτυπήματα κάτω από το τραπέζι, με μίζες και προμήθειες. Οταν βγαίνει κάτι στο φως, στο 99% των περιπτώσεων αυτό συμβαίνει ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού μεταξύ καπιταλιστικών ομίλων. Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι η υπόθεση Siemens ξεκίνησε στις ΗΠΑ, όπου το γερμανικό μονοπώλιο τέθηκε σε παρακολούθηση και μετά σε διωγμό. Στην Ελλάδα, αυτό που ονομάστηκε σκάνδαλο Siemens ξέσπασε όταν σε διεθνές επίπεδο όλα είχαν τελειώσει. Η Siemens είχε πληρώσει τα πρόστιμά της στις ΗΠΑ, είχε δεχτεί την «αυτοκάθαρση» από αμερικάνικο γραφείο ερευνών, είχε ρυθμίσει τα πάντα και στο εσωτερικό της Γερμανίας, μέσω συμφωνιών στελεχών της με τη γερμανική Δικαιοσύνη. Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να προκύψει στην Ελλάδα; Τίποτα που να θίγει τη Siemens. Και τίποτα που να θίγει το πολιτικό σύστημα, το οποίο αυτοπροστατεύεται με συνταγματικές ρυθμίσεις. Σ’ αυτό το συμπέρασμα είναι που κυρίως πρέπει να σταθούμε.