Λείπει ο Μάρτης από τη σαρακοστή; Θα μπορούσε να λείπει ο Ψινάκης από το γάμο του Ρέμου, όπου μετακόμισε όλος «ο καλός ο κόσμος» από τη Μύκονο; Τον είδαν, λέει, στο τσακίρ κέφι να γλεντάει. Ηταν ο γνωστός Ψινάκης, σαν να μην έχει τρέξει τίποτα. Λογικό! Μια ευκαιρία να ξεδώσει βρήκε ο άνθρωπος. Του χάλασαν το καλοκαίρι στη Μύκονο, αναγκάζοντάς τον να επιστρέψει στην Αθήνα (έστω και με δυο μέρες καθυστέρηση). Και μετά, του την έπεσαν κιόλας, επειδή είπε ένα… ψεματάκι, ότι κάηκε το σπίτι του, που δεν είχε καεί.
Περίμεναν, λέει, να είναι συγκρατημένος στο γάμο του Ρέμου. Περίμεναν, δηλαδή, από τον Ψινάκη να πάψει να είναι Ψινάκης. Στα γεράματα, μάλιστα. Σε τελευταία ανάλυση, γι' αυτό δεν τον ψήφισαν αυτοί που τον έβγαλαν δήμαρχο; Για τη γκλαμουριά και τον απόλυτο κοινωνικό αμοραλισμό; Για τον ίδιο λόγο δε φωτογραφιζόταν μαζί του, σε κάθε ευκαιρία, η Δούρου; Πώς του ζητούν τώρα να γίνει κάτι διαφορετικό; Επειδή υπάρχουν 99 νεκροί; Αυτά για τους Ψινάκηδες είναι μόνο μια… ενοχλητική αριθμητική. Οι Ψινάκηδες είναι οι κραυγαλέες περιπτώσεις μιας αστικής κοινωνίας βυθισμένης στην παρακμή και τη σαπίλα. Αν δεν υπήρχαν και αυτοί, οι υπόλοιποι θα έβρισκαν περισσότερους τρόπους να κρύβονται και να εμφανίζονται δημόσια φορώντας το φωτοστέφανο της αγνότητας και της ηθικής.
