Η υποψηφιότητα του Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν δεν ήταν τυχαία κίνηση. Δεν αποσκοπεί μόνο στην προβολή του Τσίπρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο (να τον καταστήσει, δηλαδή, «πρωθυπουργήσιμο»), αλλά συνιστά και καμπάνια καλλιέργειας της ευρωλαγνείας στον ελληνικό λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει εξετάσεις στην ελληνική και την ευρωπαϊκή αστική τάξη και σηκώνει μεγάλο βάρος της προσπάθειας επαναμαντρώματος του ελληνικού λαού στην «ευρωπαϊκή ιδέα», για την οποία έχει αρχίσει ν’ αναπτύσσεται έντονος «σκεπτικισμός».
Το βασικό ιδεολογικό σχήμα που χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστό: η ΕΕ είναι το κοινό μας σπίτι, αλλά οι μερκελιστές μας το χαλάνε. Χρέος έχουμε όχι να δραπετεύσουμε, αλλά να στριμώξουμε τους μερκελιστές, αλλάζοντας τους συσχετισμούς.
Σε άρθρο που δημοσίευσε ο Τσίπρας στο περιοδικό NEWEUROPE έκανε ένα βήμα παραπάνω, στην ίδια πάντα κατεύθυνση, διακηρύσσοντας ότι επιδιώκουν «τον αναπροσανατολισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε μία δημοκρατική και προοδευτική κατεύθυνση», ο οποίος θα επιτευχθεί όταν «ενσωματώσουμε την απαραίτητη αντιμνημονιακή συμμαχία του Νότου στο πλαίσιο ενός ευρύτερου κινήματος ενάντια στη λιτότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Οπως γράφει, ζητούμενο της υποψηφιότητάς του είναι «ένα κίνημα για τη δημοκρατική ανοικοδόμηση της νομισματικής ένωσης».
Στη συγκεκριμένη περίπτωση σημασία μεγαλύτερη απ’ αυτά που γράφονται έχουν αυτά που υπονοούνται. Τι σημαίνει δημοκρατική ανοικοδόμηση της νομισματικής ένωσης; Ποιες κοινωνικές δυνάμεις θα στηρίξουν αυτή την ανοικοδόμηση; Ποιες πολιτικές δυνάμεις θα διαχειριστούν το εγχείρημα;
Είναι προφανές ότι η απεύθυνση γίνεται προς την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Αυτή είναι –μιλώντας με όρους πολιτικού ρεαλισμού– η δύναμη εκείνη που μπορεί να γείρει τους συσχετισμούς σε βάρος της Μέρκελ και της «νεοφιλελεύθερης γραφειοκρατίας των Βρυξελλών», όπως λέει ο Τσίπρας. Δεν μπορεί να κάνει αυτά τα θαυμαστά πράγματα που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ με τα κόμματα της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Αριστεράς, κανένα από τα οποία δεν ξεπερνά το 10% (και πολύ λέμε).
Δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν έδωσε στη δημοσιότητα την ομιλία που έκανε ο Τσίπρας τον περασμένο Σεπτέμβρη στην Αυστρία, σε εκδήλωση αφιερωμένη στο σοσιαλδημοκράτη Μπρούνο Κράισκι. Η ομιλία του δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύ-χος του περιοδικού Transform, οργάνου του ΚΕΑ. «Δεν είμαι σοσιαλδημοκράτης», είπε ο Τσίπρας, ωστόσο «έχω βαθιά επίγνωση του μεγαλείου του Mπρούνο Κράισκι και της σημασίας της σοσιαλδημοκρατίας στην οποία πίστευε και την οποία εφάρμοσε με ειλικρίνεια και αφοσίωση σε όλη του τη ζωή. Κι έχω μεγάλο σεβασμό για τα επιτεύγματά του». Εκανε δε λόγο για «διάλογο και πολιτικές συμμαχίες», που «είναι στην καρδιά της κουλτούρας, του DNA, του κόμματός μου, του ΣΥΡΙΖΑ, ως σημαντικό μέρος του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία. Είμαι σίγουρος ότι με τους περισσότερους από εσάς μοιραζόμαστε τις ίδιες ή παρόμοιες αξίες». Εκείνο που ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «στροφή» της σοσιαλδημοκρατίας.
