Το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της «Κ» για τους φακέλους, που υποτίθεται ότι θα παραδίνονταν στους ιστορικούς για μελέτη, όμως το απόρρητό τους παρατάθηκε για άλλα 20 χρόνια, με απόφαση υπουργών της κυβέρνησης Καραμανλή, δεν έγινε θέμα στα αστικά ΜΜΕ, που έχουν να ασχοληθούν με άλλα πράγματα. Δεν έγινε θέμα από τις ηγεσίες Περισσού και ΣΥΝ, που συνήργησαν το 1989 να θαφτούν οι φάκελοι. Είδαμε όμως να γίνεται θέμα από μία τουλάχιστον εφημερίδα, τον «Κόσμο του Επενδυτή», που είχε δημοσίευμα με τίτλο «Στον “γύψο” ως το 2029 οι φάκελοι πολιτικών φρονημάτων».
Ο δημοσιογράφος ζήτησε τη γνώμη και του Φώτη Κουβέλη, που ήταν υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τζαννετάκη (συγκυβέρνηση ΝΔ και ενιαίου Συνασπισμού) και συνυπέγραψε την απόφαση του 1989, ο οποίος έκανε την εξής εξοργιστική δήλωση: «Η κυβέρνηση της ΝΔ απαράδεκτα παρέτεινε για άλλα 20 έτη την προθεσμία. Φαίνεται ότι στην πολιτική της αντίληψη οι συνέπειες του εμφυλίου διαρκούν ακόμα. Τι φοβάται από την ιστορική έρευνα του περιεχομένου των φακέλων; Τους δεσμούς ποιων με την περίοδο εκείνη φοβάται ότι θα αποκαλύψει η ιστορική έρευνα; Ο τόπος έχει μνήμη αλλά και δικαίωμα να πορεύεται στο δημοκρατικό του μέλλον χωρίς τις πολιτικές αγκυλώσεις του παρελθόντος που μάτωσαν την ελληνική κοινωνία».
Είναι εξοργιστική αυτή η δήλωση, γιατί όλες οι επισημάνσεις που κάνει και όλα τα ερωτήματα που θέτει ισχύουν στο ακέραιο και για το 1989, που η ηγεσία του ενιαί-ου Συνασπισμού, διά χειρός Κουβέλη, συνυπέγραφε το θάψιμο των φακέλων για μια 20ετία. Οπως αποκαλύψαμε, και οι δυο αποφάσεις, αυτή του 1989 και αυτή του 2009, χρησιμοποιούν την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία. Επικαλούνται «λόγους δημοσίου συμφέροντος». Η απόφαση του 1989, μάλιστα, αναφέρει και ποιοι είναι οι «λόγοι δημοσίου συμφέροντος»: «συνίστανται στη μη αναμόχλευση των πολιτικών παθών καθώς και στη διατήρηση του πνεύματος εθνικής συμφιλίωσης που επικρατεί».
Ρωτάμε, λοιπόν, και τον Κουβέλη που μίλησε (γιατί δε μπορούσε να κάνει διαφορετικά, αφού τον ρώτησαν) και τους υπόλοιπους σε Περισσό και Κουμουνδούρου, που σιωπούν: Τι φοβήθηκαν από την ιστορική έρευνα των φακέλων; Ποιους θέλησαν να καλύψουν; Μήπως τους συνεργάτες τους στην κυβέρνηση Τζαννετάκη;
