Θύματα της αθεράπευτης αμερικανοδουλείας τους

Ευτυχώς πέρασε ενάμισης χρόνος από τότε και πρόλαβε να τα καταπιεί και να τα χωνέψει. Αλλιώς, στο λαιμό θα του κάθονταν του Καμμένου οι ψαρομεζέδες του «Δουράμπεη», όπου κέρασε τον Τζορτζ Παπαδόπουλος (φροντίζοντας να φωνάξει και τους δημοσιογράφους για τα σχετικά ενσταντανέ).
 
Να μην τα ρίχνουμε, όμως, όλα στον Καμμένο. Ο λομπίστας Παπαδόπουλος, πριν πάει για ουζάκι με τον υπουργό Αμυνας, είχε κάνει συναντήσεις στο υπουργείο Εξωτερικών, ενώ είχε διαβεί και την πόρτα του προεδρικού μεγάρου, όπου έγινε δεκτός και φωτογραφίστηκε με τον πρόεδρο Πάκη. Οπως γράφτηκε τότε, ζήτησε από τον Πάκη επαφή με το μέγαρο Μαξίμου, η οποία όμως δεν πραγματοποιήθηκε. Φαίνεται πως οι Τσιπραίοι ήθελαν να κρατήσουν κάποιες αποστάσεις από το επιτελείο του Τραμπ (που τότε κάθε άλλο παρά φαβορί ήταν στις δημοσκοπήσεις).
 
Ετσι, ο Παπαδόπουλος περιορίστηκε σε μια φωτογραφία με τον Πάκη (την οποία ανέβασε ο ίδιος στο twitter) και σε ένα γεύμα σε δημόσια θέα με τον Καμμένο. Ο οποίος Καμμένος δεν τον λησμόνησε. «Συγχαρητήρια στον νέο πρόεδρο Τραμπ σημαντική η θέση πλέον του Ελληνοαμερικανού Γιώργου Παπαδόπουλου για την Ελλάδα» έγραψε στο Twitter στις 9 Νοέμβρη του 2016, συνοδεύοντας την ενθουσιώδη ανάρτηση με μια φωτογραφία του «εξαιρετικού» Τζορτζ («εξαιρετικό» τον είχε χαρακτηρίσει ο Τραμπ σε μια συνέντευξή του στην Washington Post, η οποία δεν πείστηκε και πήρε τον ελληνοαμερικανό λομπίστα στο ψιλό).
 
Και γιατί θα του κάθονταν στο λαιμό οι ψαρομεζέδες του Καμμένου; Οχι γιατί ο Παπαδόπουλος -παρά τις προσδοκίες του Καμμένου- δεν πήρε καμιά θέση στη διοίκηση Τραμπ, αλλά γιατί ο «εξαιρετικός» Τζορτζ είναι σήμερα ο βασικός πληροφοριοδότης («το καρφί», όπως λένε στην αμερικάνικη πολιτική αργκό) του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μόλερ, που έχει αναλάβει την έρευνα για τις ενδεχόμενες διασυνδέσεις του στρατόπεδου Τραμπ με τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Από του «Δουράμπεη» σε ένα κελί ομοσπονδιακής φυλακής, ένα τσιγάρο δρόμος…
 
Σαν γνήσιο λαμόγιο, ο Παπαδόπουλος ομολόγησε στις 5 Οκτώβρη ότι έδωσε ψευδείς καταθέσεις σε πράκτορες του FBI. Την περασμένη Δευτέρα, από το γραφείο του ειδικού εισαγγελέα Μόλερ, ανακοινώθηκε ότι δύο άλλοι πρώην στενοί συνεργάτες του Τραμπ, ο Πολ Μάναφορτ και ο Ρικ Γκέιτς, παραδόθηκαν στο FBI και τέθηκαν στη διάθεση του ειδικού εισαγγελέα. Τους είχε «δώσει» ο Παπαδόπουλος, που έκανε «ντιλ» με τον εισαγγελέα με στόχο να ελαφρύνει την ποινική του μεταχείριση. Αυτά τα «ντιλ» στο αμερικάνικο ποινικό σύστημα ανακοινώνονται και έτσι είχαμε την ευκαιρία να πληροφορηθούμε ότι ο εισαγγελέας και ο συνήγορος του «δικού μας» συμφώνησαν -μεταξύ των άλλων- τα εξής: «Η κυβέρνηση συμφωνεί να θέσει υπόψη του δικαστηρίου τις προσπάθειες του κατηγορούμενου να συνεργαστεί με την κυβέρνηση, υπό την προϋπόθεση ότι ο πελάτης σας συνεχίζει να δίνει πληροφορίες σχετικές με οποιοδήποτε ζήτημα ενδιαφέρει την κυβέρνηση». Εννιά σελίδες καταλαμβάνει το «ντιλ», στο πλαίσιο του οποίου ο Παπαδόπουλος δέχεται να «φάει» ποινή πέντε χρόνων (και κάποιες άλλες εξαγοράσιμες), υπό την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσει να «καρφώνει» άλλους, όπως προφανώς έκανε με τους Μάναφορτ και Γκέιτς.
 
Ο Λευκός Οίκος λέει ότι ο «εξαιρετικός» Τζορτζ δεν ήταν παρά ένας χαμηλόβαθμος «εθελοντής» στην καμπάνια του Τραμπ και όπως αντιλαμβάνεστε η ιστορία στις ΗΠΑ θα έχει συνέχεια. Εδώ απλώς εξετάζουμε την υπόθεση από τη σκοπιά των ελλήνων αστών πολιτικών και κυρίως του Καμμένου, που για μια ακόμα φορά έδειξε… εξαιρετική διορατικότητα. Ετσι συμβαίνει, όμως, με τους φορείς της αμερικανοδουλείας. Με το που έρχεται κάποιος από το επιτελείο των αμερικανών πολιτικών, σπεύδουν να του κάνουν τεμενάδες και να τον προσκυνήσουν, χωρίς να ψάξουν το ποιόν του. Τους αρκεί που είναι Αμερικάνος, που συνομιλεί με τον ένα ή τον άλλο παράγοντα της αμερικάνικης πολιτικής.