Περισσεύει η υποκρισία του κράτους και των ΜΜΕ στην Ελλάδα για τους πρόσφυγες από τη Συρία, εκατοντάδες από τους οποίους έχουν ήδη ξεκινήσει απεργία πείνας στην πλατεία Συντάγματος, θυμίζοντας σε όλο τον κόσμο μια όψη από τη ντροπή της ιμπεριαλιστικής Ευρώπης και του συνοριοφύλακά της, του ελληνικού αστικού κράτους.
«Τους δίνουμε άσυλο αυθημερόν, όταν έχουν διαβατήριο, ή σε δυο μήνες, όταν δεν έχουν» λένε οι κυβερνητικοί αρμόδιοι και αναπαράγουν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Τι να το κάνουν το άσυλο, όμως, όταν αυτό δε συνοδεύεται από ταξιδιωτικά έγγραφα με τα οποία να μπορούν να ταξιδέψουν εκεί που βρίσκονται οι οικογένειές τους, οι συγγενείς τους, εκεί που είναι ο προορισμός τους;
Οσοι αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες (όχι μόνον οι προερχόμενοι από τη Συρία) κάνουν μήνες για να πάρουν την άδεια διαμονής που προβλέπεται (ένα είδος ταυτότητας). Εχουν στριμωχτεί σε ολονυχτίες έξω από την Υπηρεσία Ασύλου στην Κατεχάκη, μετά έξω από το Αλλοδαπών στο Βοτανικό και εξακολουθούν να κυκλοφορούν με ένα πρόχειρο δελτίο. Αλλά κι όταν μετά από μήνες και τόση ταλαιπωρία πάρουν την άδεια διαμονής, δεν παίρνουν και ταξιδιωτικά έγγραφα, διότι δεν έχει εκδοθεί η απαιτούμενη Υπουργική Απόφαση. Ετσι, το μόνο που κερδίζουν οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες είναι ότι δε διώκονται στην Ελλάδα. Κατά τα άλλα, εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένοι εδώ.
Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παραμύθια και ας φροντίσουν να εκδώσουν άμεσα την Υπουργική Απόφαση και να βάλουν προσωπικό για να διεκπεραιώσει άμεσα τα αιτήματα ασύλου των προσφύγων, εφοδιάζοντάς τους άμεσα με ταξιδιωτικά έγγραφα για να μπορούν να φύγουν από την Ελλάδα και να μην πέφτουν (όσοι έχουν μερικά λεφτά στην τσέπη) στα νύχια των δουλεμπόρων.
Κι ακόμη, για όσο καιρό παραμένουν στην Ελλάδα, να φροντίσουν να τους παράσχουν στέγη και τροφή και περίθαλψη, ιδιαίτερα για τα παιδιά. Αυτό πρέπει να απαιτήσουμε, για να μην μοιραστούμε τη ντροπή.