Ο Κουβέλης από την πλευρά του θυμήθηκε ξαφνικά την απλή αναλογική. Και η δική του πρόταση πέρασε στο ντούκου, μολονότι υπάρχει ένας σχετικός προβληματισμός, καθότι θέλουν να κόψουν το μπόνους των 50 εδρών από τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι πρώτο κόμμα. Στο ζήτημα του εκλογικού νόμου θα επανέλθουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης, αλλά θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει 200 ψήφους στη Βουλή για να ισχύσει ο νέος εκλογικός νόμος από τις επόμενες εκλογές (αλλιώς θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες). Κάποια στιγμή, λοιπόν, θα γίνει το τζέρτζελο.
Ενώ ο ελληνικός λαός στενάζει από μια πολιτική που φέρει και τις υπογραφές τους, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης πετούν τη μπάλα στην κερκίδα, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μια παραπλανητική ατζέντα και να εκτρέψουν σ’ αυτή την προσοχή του κόσμου. Και βέβαια, δεν τα κατάφεραν, ούτε πρόκειται να τα καταφέρουν. Συζητά, μήπως, κανείς σήμερα, ελάχιστες μέρες μετά τη διατύπωσή τους, την πρόταση του Βενιζέλου για την αντιμετώπιση της νεοναζιστικής συμμορίας ή την πρόταση του Κουβέλη για την καθιέρωση της απλής αναλογικής;
Η προσπάθεια του Βενιζέλου να δείξει πως το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες είναι εύκολα ερμηνεύσιμη. Απομονωμένος μέσα στο ίδιο του το κόμμα (ή απόκομμα), που δημοσκοπικά πλησιάζει στο όριο της κοινοβουλευτικής επιβίωσης, καταβάλλει προσπάθεια να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ενάντια στη θεωρία των δύο άκρων, την οποία αποθεώνει ο Σαμαράς, αλλά και σύμπας ο αστικός Τύπος. «Η θεωρία της βίας των άκρων έχει απαντηθεί ιστορικά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέσα από το εύρος της αντιναζιστικής συμμαχίας και αντίστοιχο εύρος πρέπει να υπάρξει και τώρα», δήλωσε ο πονηρός Μπένι, απευθυνόμενος ουσιαστικά σε ΣΥΡΙΖΑ και Περισσό. Μόνο που κανένα από τα δυο αυτά κόμματα δεν έχει ανάγκη «πράσινης» ομπρέλας (όπως παλιά). Αντίθετα, ο Μπένι έχει τη δική τους ανάγκη, έστω και σ’ ένα μέτωπο-θέατρο κατά των νεοναζί, για ν’ αποσείσει τις κατηγορίες που ακούγονται μέσα από το ΠΑΣΟΚ, ότι δουλεύει σαν εκπρόσωπος Τύπου του Σαμαρά. Και τα δύο κόμματα (ο Περισσός με σκληρές εκφράσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συνήθη κομψότητα, ζητώντας του πρώτα «να κάνει την αυτοκριτική του» για όσα έλεγε πριν από λίγο καιρό) απέρριψαν το κάλεσμα Βενιζέλου, όπως ήταν αναμενόμενο. Το δυστύχημα για τον Βενιζέλο είναι ότι δεν τον «έπαιξε» ούτε ο αστικός Τύπος, καθώς την ίδια μέρα «χτύπησε» ο Λοβέρδος, ενώ ξέσπασε και ο ντόρος με το φορολογικό.