Η προθεσμία που έθεσε η JP Morgan στα άλλα μέρη του κυκλώματος που πούλησε το «αμαρτωλό» ομόλογο στο ΤΕΑΔΥ (και άλλα τρία ασφαλιστικά ταμεία -ΤΕΑΠΟΚΑ, Εφημεριδοπωλών, Φαρμάκου- για τα οποία δεν γίνεται λόγος) παρήλθε άκαρπη. Η North Asset Manage-ment του περιβόητου Παπαμαρκάκη δεν έχει απαντήσει και ανακοίνωσε την Πρωτομαγιά πως περιμένει να απαντήσουν τα άλλα εμπλεκόμενα στη συναλλαγή μέρη (αυτά είναι η γερμανική Hypo Vereisbank και η Ακρόπολις).
Ομως, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η ΝΑΜ είναι αυτή που εισέπραξε τη μερίδα του λέοντος, καθώς πήρε το ομόλογο από την JPM στο 92,95% της ονομαστικής του αξίας, το πούλησε στην HVB στο 99,90% και αυτή με τη σειρά της στην Ακρόπολις στο 99,95%, για να καταλήξει στα Ταμεία στο 106,5%. Πριν από οποιονδήποτε άλλον, λοιπόν, αυτή όφειλε να απαντήσει και όχι να «αγοράζει χρόνο», καλυπτόμενη πίσω από τις άλλες δύο εταιρίες.
Αλλωστε, είναι ο πρώτος αποδέκτης της πρότασης της JPM, αφού σ’ αυτή πουλήθηκε το πρώτον το ομόλογο.
Είναι φανερό ότι τόσο η ΝΑΜ όσο και η Ακρόπολις, που εμφανίζονται να κερδίζουν τα περισσότερα από την κομπίνα, έχουν μοιράσει μίζες σε τρίτους. Μίζες που δεν φαίνονται. Δεν είναι δυνατόν μια αμερικάνικη και μια γερμανική τράπεζα να άφησαν κάποια λαμόγια του χρηματιστήριου να βγάλουν περισσότερα απ’ αυτές. Οπως φαίνεται, η ΝΑΜ (γιατί στην Ακρόπολις έχει μπει λουκέτο) δυσκολεύεται τώρα να μαζέψει πίσω τις μίζες και να βοηθήσει την κυβέρνηση να κουκουλώσει κάπως το σκάνδαλο και να σώσει τη φάμπρικα των δομημένων ομολόγων. Και βέβαια, δεν έχει καμιά διάθεση να πληρώσει τις μίζες από το ταμείο της.
Ο Αλογοσκούφης, που υποτίθεται ότι δεν έχει πάρει θέση στην πρόταση της JPM, δεν έκανε κανένα σχόλιο, όμως η απογοήτευση ήταν έκδηλη στα στελέχη του υπουργείου Οικονομίας, που εκτιμούσαν ότι οι πιθανότητες να τελεσφορήσει η πρόταση της JPM είναι «φίφτι-φίφτι». Είναι φανερό ότι ο Αλογοσκούφης έχει επενδύσει πολλά σ’ αυτή την κίνηση που πρέπει να ήταν δική του έμπνευση (η κίνηση της JPM να προσφερθεί να επαναγοράσει το ομόλογο είναι ασυνήθιστη στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά και έγινε επειδή ζητήθηκε από την κυβέρνηση και η αμερικάνικη τράπεζα δεν ήθελε να χαλάσει τις καλές της σχέσεις και τις μπίζνες που έχει στα σκαριά με το ελληνικό κράτος). Αν ευοδοθεί τελικά η κίνηση (πράγμα εξαιρετικά απίθανο, έτσι όπως διαγράφονται σήμερα τα πράγματα), η κυβέρνηση θα πανηγυρίζει, ότι χάρη στη δική της πίεση και επειδή φοβήθηκαν τις συνέπειες οι «κερδοσκόποι» επέστρεψαν τις προμήθειες που «παρανόμως» είχαν λάβει. Ταυτόχρονα, θα επιδιώξει να σταματήσει σ’ αυτό το σημείο το θόρυβο γύρω από τα δομημένα ομόλογα, στηρίζοντας την προπαγάνδα της ότι δεν φταίνε τα δομημένα ομόλογα, αλλά κάποιοι «άπληστοι χρηματιστές» που κορόιδεψαν κάποιες «ανίδεες διοικήσεις» ασφαλιστικών ταμείων.
