Την προστασία της αποχής ανέλαβε… ο Περισσός. Πρώτα με αρθρογραφία στο «Ριζοσπάστη» και μετά με ανακοίνωση του ΠΓ, που σημειώνει: «Η διευρυμένη αποχή σε αυτήν τη φάση εκφράζει κυρίως τη λαϊκή απογοήτευση και δυσαρέσκεια προς την κυρίαρχη πολιτική και το πολιτικό σύστημα. Η στάση των αστικών κομμάτων απέναντι στην αποχή είναι υποκριτική, όπως και η στάση όλων αυτών που συστηματικά λοιδορούν και συκοφαντούν τη συμμετοχή των εργατών, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων στο οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα και στους αγώνες.
Η αποχή αντανακλά, με μη ολοκληρωμένη και αποτελεσματική έκφραση, την αμφισβήτηση της διακυβέρνησης των υφιστάμενων αστικών κομμάτων. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι είμαστε σε μια φάση που συντελούνται θετικές διεργασίες στις συνειδήσεις πλατιών δυνάμεων της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, παρά το γεγονός ότι αυτές είναι ανολοκλήρωτες και δεν έχουν λάβει ακόμα βαθιά ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Το ΚΚΕ με την πολιτική ιδεολογική παρέμβαση και δράση του συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση αυτών των θετικών διεργασιών, είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στο καθήκον και να συμβάλει, ώστε αυτές να αποκρυσταλλωθούν σε λαϊκή χειραφέτηση, ταξική συνειδητοποίηση και πλατιά συμμετοχή στο οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα, στην πάλη για φιλολαϊκή διέξοδο»!
Αυτοί που απαξίωσαν όσο κανένας άλλος την αποχή ως πολιτική στάση, αυτοί που χαρακτήριζαν την αποχή «συναίνεση» και «στήριξη του δικομματισμού» κάνουν τώρα κωλοτούμπα και προσπαθούν να ψαρέψουν στα θολά νερά. Ο λόγος προφανής. Στο δεύτερο γύρο η αποχή ήταν πολύ μεγαλύτερη. Το σημαντικότερο μέρος και των δικών τους ψηφοφόρων αρνήθηκαν να υπακούσουν στην κομματική γραμμή για άκυρο και έκαναν αποχή. Το αποδεικνύουν τα νούμερα. 11% πήραν οι συνδυασμοί του Περισσού στον πρώτο γύρο, μόνο κατά 2,5% αυξήθηκαν τα άκυρα-λευκά στο δεύτερο γύρο, ενώ η αποχή αυξήθηκε κατά 14,25%. Η αποχή νομιμοποιήθηκε ως πολιτική στάση, κόντρα στη βρόμικη γραμμή του Περισσού και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο.
