«Η Ευρώπη, που σταθερά μας στήριξε τόσα χρόνια, κουράστηκε να ασχολείται μαζί μας. Φαίνεται να έχει προκρίνει μία μορφή προσωρινής καταστολής». Αυτό το είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, στην πρόσφατη γενική συνέλευση του συνδικάτου των μεγαλοκαπιταλιστών. «Ο κυνισμός του “κουαρτέτου“ απορρέει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το ότι κανείς πλέον δεν μας εμπιστεύεται. Η απώλεια εμπιστοσύνης κλιμακώνεται βαθμιαία από το μακρινό 2011 μέχρι σήμερα, όταν συμφωνούσαμε, υπογράφαμε, νομοθετούσαμε και στη συνέχεια στρίβαμε, χωρίς καν το πρόσχημα του αρραβώνα. Η παγίωση της κουτοπόνηρης αυτής τακτικής, της στάχτης στα μάτια των κουτόφραγκων και εμείς να μην αλλάζουμε τίποτα, μη τυχόν και θίξουμε τα μικρά ή τα μεγάλα που θα ξεβόλευαν τα κομματικά μας ακροατήρια, προφανώς εξάντλησε τα όριά της και αυτό είναι που πληρώνουμε σήμερα». Αυτά τα είπε ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού, Σπ. Δανέλλης, στη συζήτηση για τις (ν)τροπολογίες με τα τελευταία προαπαιτούμενα, που έγινε στη Βουλή την Παρασκευή 9 Ιούνη.
Σ' ένα κρεσέντο ξενοδουλείας, λες και μιλούσε υπάλληλος της τρόικας ή εκπρόσωπος Τύπου του Σόιμπλε, ο εκπρόσωπος του Ποταμιού τα έβαλε με το αστικό πολιτικό σύστημα συλλήβδην, με όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις («το Ποτάμι δεν συμμερίζεται και δεν υιοθετεί τις υποκριτικές κραυγές της αντιπολίτευσης. Η απώλεια της αξιοπιστίας μας κορυφώθηκε, αλλά δεν οφείλεται μόνο στη σημερινή κυβέρνηση» είπε), κατηγορώντας τες ότι δεν έδειξαν ενθουσιασμό στην υιοθέτηση και εφαρμογή των απαιτήσεων της τρόικας, ότι προτιμούσαν «να χαϊδεύουν αυτιά», με αποτέλεσμα να χάσουν οι δανειστές την εμπιστοσύνη τους προς το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Οπως είπε, «αυτό ερμηνεύει και την εμμονή τους σε ζητήματα που απέχουν από τη διαπραγματευτική μεταρρυθμιστική ατζέντα που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα. Σε αυτή τη λογική εντάσσεται και η απόλυτη ανελαστικότητά τους, που μας οδηγεί σήμερα στη σκιά καταπάτησης στοιχειωδών κοινοβουλευτικών κανόνων»!
Μιλώντας για τις πέντε (ν)τροπολογίες, ο Δανέλλης είπε: «Ο γενικός τίτλος θα μπορούσε να είναι με πέντε λέξεις: “Ο σχολαστικισμός των εταίρων ως απόρροια της απόλυτης έλλειψης εμπιστοσύνης“. Με απλά λόγια, σας υποβάλλουν σε νομοθετικά καψόνια, για να τελειώσουμε με τα μεγάλα και εύκολα λόγια (…) Επιβάλλουν ουσιαστικά στην κυβέρνηση να αποκτήσει αυτό που αρνείται πεισματικά, δηλαδή το ownership του Προγράμματος, αυτό που αυτονόητα έπρεπε να είναι κατάκτηση όλων μας»!
Ακούγοντας τον Δανέλλη, αναρωτιέται κανείς γιατί το Ποτάμι δεν ψήφισε το τέταρτο Μνημόνιο. Αυτό, βέβαια, ανάγεται στη σφαίρα της παραπολιτικής, όχι της πολιτικής.
