Είναι λογικό, μετά την τελική απόφαση του Α’ Tριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, που στέλνει στη φυλακή 40 από τους καταδικασθέντες για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση νεοναζιστές (οι εφτά απ’ αυτούς και για διεύθυνση), αφήνοντας ελεύθερους με αναστολή δέκα (συν δύο που έχουν καταδικαστεί μόνο για πλημμελήματα για την επίθεση στο ΠΑΜΕ), να επικρατήσει ικανοποίηση στους αντιφασίστες της χώρας. Είναι η πρώτη αυθόρμητη αντίδραση.
Αναμενόμενη είναι, επίσης, η σπέκουλα από τα αστικά ΜΜΕ, που στρέφουν τους προβολείς τους στην παράδοση του Μιχαλολιάκου και άλλων ηγετικών στελεχών του νεοναζιστικού μορφώματος, θέλοντας να δείξουν ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί νίκη της αστικής δημοκρατίας.
Εμείς, όμως, θυμόμαστε το κόλπο του παμπόνηρου Ναστρεντίν χότζα. Οταν ένας πιστός τού παραπονέθηκε για τη στενότητα του καλυβιού του, ο χότζας πρώτα τον διέταξε να μπάσει στο καλύβι το ένα μετά το άλλο τα ζώα του στάβλου και μετά, όταν ο χωριάτης έφτασε σε απελπισία, τον διέταξε να βγάλει μεμιάς όλα τα ζώα έξω. «Χότζα μου μ’ έσωσες», του είπε ο αφελής χωριάτης, φιλώντας του ευλαβικά το χέρι.
Επειδή λοιπόν δεν ανήκουμε στην κατηγορία των αφελών πιστών, το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των νεοναζιστών δολοφόνων πήρε το δρόμο για τη φυλακή, με το Α’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων να μη δέχεται την προκλητική πρόταση της εισαγγελέα Αδαμαντίας Οικονόμου (όλοι έξω με αναστολή!), δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε στεναγμούς ανακούφισης.
Αντίθετα, μετά από μια ψύχραιμη και αντικειμενική αποτίμηση της απόφασης, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το δικαστήριο και με την τελική του απόφαση παραχάιδεψε τους νεοναζιστές, προσθέτοντας σ’ αυτούς που δε θα πάνε στη φυλακή τη Ζαρούλια και τον Κουκούτση, δύο πρώην βουλευτές του νεοναζιστικού μορφώματος, στους οποίους δεν είχε αναγνωρίσει ελαφρυντικό.
Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι στην κρίση μας, πρέπει να πούμε ότι το δικαστήριο έστειλε στη φυλακή τον Μίχο, στον οποίο είχε αναγνωρίσει ελαφρυντικό. Επίσης, έστειλε στη φυλακή και μερικά από τα στελέχη και μέλη των ταγμάτων εφόδου, στα οποία είχε αναγνωρίσει ελαφρυντικό (Τσακανίκα, Αγριογιάννη, Αναδιώτη, Ευγενικό, Χατζηδάκη, Χρυσαφίτη). Ειδικά για εμάς, το τελευταίο αποτελεί μια ικανοποίηση, επειδή μετά την αναγνώριση ελαφρυντικών δώσαμε αγώνα για να καταδείξουμε το ποιόν αυτών των ανθρωποειδών.
Το ότι για παράδειγμα γκεσέμια της νεοναζιστικής συμμορίας, όπως ο Τσακανίκας, καταδικάστηκαν στο μέγιστο της προβλεπόμενης (μετά την αναγνώριση ελαφρυντικού) ποινής και οδηγήθηκαν στη φυλακή, μας ικανοποιεί, καθώς αγωνιστήκαμε γι’ αυτό με ένταση τις τελευταίες μέρες. Δεν μας κάνει, όμως να παραβλέψουμε το ότι οι νεοναζιστές εγκληματίες θα παραμείνουν στη φυλακή για ελάχιστο χρονικό διάστημα αναλογικά με τα ειδεχθή εγκλήματα που έχουν διαπράξει.
Γι’ αυτό και θεωρούμε αναγκαία την ψύχραιμη και αντικειμενική κριτική θεώρηση της δικαστικής απόφασης, στο σύνολό της και στα επιμέρους στοιχεία της. Μια πρώτη, συνοπτική προσέγγιση θα κάνουμε ευθύς αμέσως.
- Είναι σημαντικό το σκέλος της δικαστικής απόφασης που χαρακτηρίζει τη Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση (όπως την τυποποιεί το ισχύον ποινικό δίκαιο), εμφορούμενη από την ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού, η οποία αποτέλεσε το κίνητρο για την εγκληματική της δράση. Αυτό σημαίνει ότι πλέον θα πρέπει να κλείσουν όλα τα γραφεία του νεοναζιστικού μορφώματος, η ιστοσελίδα του κτλ.
Δεν περιμένουμε, ασφαλώς, από ένα αστικό δικαστήριο και γενικότερα από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους να «καθαρίσουν» το φασισμό. Το φασισμό τον γεννάει το καπιταλιστικό σύστημα συνεχώς. Και είναι καθήκον του αντιφασιστικού λαϊκού κινήματος να αναμετριέται συνεχώς μαζί του. Δεν είναι, όμως, καθόλου αμελητέα η απόφαση ενός αστικού δικαστηρίου, που συνδέει ευθέως τον εθνικοσοσιαλισμό με την εγκληματική δράση.
Από την πρώτη στιγμή που εκδόθηκε η απόφαση, σπεύσαμε να διευκρινίσουμε ότι δεν τη θεωρούμε ιστορική, γιατί ιστορικό μπορεί να είναι μόνο το τέλος του φασισμού, που θα έρθει με το τέλος του καπιταλισμού. Δε μειώσαμε τη σημασία της δικαστικής απόφασης (πώς θα μπορούσαμε, άλλωστε, όταν έχουμε αγωνιστεί τόσα χρόνια για να υπάρξει αυτή η απόφαση;). Αλλά και δεν την υπερτιμήσαμε, δεν παίξαμε στο παιχνίδι του αστισμού και του οπορτουνιστικού αντιφασισμού.
- Η μετατροπή σε πλημμέλημα της κατηγορίας για τη δολοφονική επίθεση στο ΠΑΜΕ αποτέλεσε ένα «δώρο» του δικαστήριου στους νεοναζιστές. Το δικαστήριο, ακόμα κι αν δεχόταν ότι δεν υπήρξαν απόπειρες ανθρωποκτονίας, θα μπορούσε να μετατρέψει την κατηγορία σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, που είναι κακούργημα. Οχι να τη μετατρέψει σε πλημμέλημα, επιβάλλοντας ποινές άνευ πρακτικής σημασίας (που δε θα τις εκτίσουν και που την επόμενη χρονιά θα έχουν παραγραφεί). Και το κυριότερο, εξοβελίζοντας το ΠΑΜΕ και την πολιτική του αγωγή από τη δίκη στο δεύτερο βαθμό!
Υπήρχαν όλα τα στοιχεία που έδειχναν βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη. Οι νεοναζιστές είχαν κάνει συσκέψεις, είχαν πάρει εντολές από το «κέντρο», είχαν εξοπλιστεί κατάλληλα (λοστάρια με καρφιά κτλ.) και μόνο από τύχη δε θρηνήσαμε κάποιο νεκρό από τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που κολλούσαν αφίσες όταν δέχτηκαν την καταδρομική επίθεση του τάγματος εφόδου.
Από τις 9 Μάη του 2013, ο Παναγιώταρος είχε προαναγγείλει την επίθεση στο ΠΑΜΕ, λέγοντας χαρακτηριστικά «ξέρει ο περιφερειάρχης». Ο Αγγος κατέθεσε ότι του έστειλαν μήνυμα να είναι σε επιφυλακή εκείνη τη νύχτα: «Ομοιο μήνυμα μου εστάλη στις 12.30 τη νύχτα της ημέρας που έγιναν τα επεισόδια στο Πέραμα σε βάρος του ΠΑ.Μ.Ε., με το οποίο με καλούσαν να είμαι σε ετοιμότητα να πάω επιτόπου σε συγκεκριμένο σημείο εάν υπήρχε ανάγκη». Την επίθεση σχεδίασε η ηγετική ομάδα, η οποία κατήρτισε το επιτελικό σχέδιο και διέταξε τις δυνάμεις. Ως δύναμη κρούσης ενήργησε το τάγμα εφόδου του Περάματος, ενώ σε ετοιμότητα τέθηκε το τάγμα εφόδου της Νίκαιας.
Προτού γίνει η επίθεση, ο Λαγός μιλούσε με τον Δεβελέκο και του περιέγραφε τι πρόκειται να γίνει! Και μετά την επίθεση νέες περιγραφές για τον «Τασάρα» (Πανταζή) που τσάκισε «τα κουμμούνια». Ο Λαγός έστελνε μήνυμα στον Πατέλη, μετά την έρευνα της αστυνομίας στα γραφεία τους: «Εγινε Γιωργάρα, όλα καλά, τους γαμάμε σε όλα τα επίπεδα, δεν βρήκαν τίποτα και έφυγαν σαν κυνηγημένοι, μέχρι τελικής νίκης, το εννοώ». Κι όμως, ο Λαγός δεν κατηγορήθηκε για ηθική αυτουργία, ενώ το ΠΑΜΕ εξοβελίζεται από την κατ΄ έφεση δίκη, με τη μετατροπή του αδικήματος σε πλημμέλημα.
Ο εξοβελισμός του ΠΑΜΕ από το δεύτερο βαθμό της υπόθεσης βοηθά τους νεοναζιστές να επιχειρήσουν να αποπολιτικοποιήσουν τη δίκη και να δώσουν από καλύτερες θέσεις τη μάχη ενάντια στην απόφαση περί εγκληματικής οργάνωσης. Οταν αποδεικνύεται ότι η επίθεση σ’ ένα στέκι γειτονιάς, το «Συνεργείο» στην Ηλιούπολη, σχεδιάστηκε και διατάχτηκε «από τα κεντρικά», μπορούμε να καταλάβουμε πώς σχεδιάστηκε και διατάχτηκε η επίθεση στη συνδικαλιστική παράταξη ενός κοινοβουλευτικού κόμματος.
- Αθωώθηκαν από την κατηγορία της ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση μια σειρά χρυσαυγίτες που συμμετείχαν σε επιθέσεις όπως το χτύπημα πακιστανών εργατών στην Ιεράπετρα, το μαχαίρωμα φοιτητή στο Φάληρο, η επίθεση στο «Συνεργείο».
Το πιο προκλητικό, όμως, είναι ότι αθωώθηκε η περιβόητη Σκορδέλη, η επικεφαλής της νεοναζιστικής συμμορίας στον Αγιο Παντελεήμονα, την καρδιά του χρυσαυγιτισμού! «Ολη η Ελλάδα θα γίνει Αγιος Παντελεήμονας» έλεγαν οι χρυσαυγίτες. Η Σκορδέλη έχει μακρά ιστορία στο νεοναζιστικό μόρφωμα (ήταν και υποψήφια βουλευτής), με παρτίδες με το «αμαρτωλό» αστυνομικό τμήμα του Αγ. Παντελεήμονα, με καταγγελίες, δίκες και καταδίκες (για επιθέσεις σε μετανάστες). Στη διάρκεια της δίκης, όταν χρυσαυγίτες χτύπησαν τη δικηγόρο Ευγενία Κουνιάκη έξω από το Εφετείο, η Σκορδέλη έγραψε στο Facebook: «Συναγωνιστές μου, σας ευχαριστώ από καρδιάς για την Κουνιάκη»! Και όμως, αθωώθηκε! Ποιοι λόγοι επέβαλαν αυτή την τόσο… διακριτική μεταχείριση σε ένα τόσο προβεβλημένο και με τόσο μακρά δράση στέλεχος του νεοναζιστικού μορφώματος;
- Στο ζήτημα της αναγνώρισης ελαφρυντικών το δικαστήριο υπήρξε αρνητικό για την πλειοψηφία των καταδικασθέντων νεοναζιστών. Αναγνώρισε όμως ελαφρυντικά σε τέσσερις πρώην βουλευτές (Αρβανίτη, Αλεξόπουλο, Μίχο, Μπούκουρα) και σε μερικά στελέχη και μέλη των ταγμάτων εφόδου (Δήμου και Σκάλκο το ελαφρυντικό της «καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη» – Τσακανίκα, Αναδιώτη, Αγριογιάννη, Μαρία, Ευγενικό και Παπαδόπουλο το ελαφρυντικό του «νεαρού ενήλικου», επειδή όταν διέπραξαν τα εγκλήματα ήταν μικρότεροι των 25 ετών).
Σχολιάσαμε αρνητικά αυτή την απόφαση του δικαστηρίου. Θυμίσαμε τη δράση του Μίχου και του Μπούκουρα ως ανώτερων διοικητών των ταγμάτων εφόδου (και όχι μόνο), το ναζιστικό χαιρετισμό του Αρβανίτη στην Κρήτη, τον οποίο αρνήθηκε να αποκηρύξει ο φιρερίσκος (ποιος μπορεί να είναι ο «πρότερος έντιμος βίος» ενός ηλικιωμένου δικηγόρου που χαιρετά ναζιστικά;), τις καταγγελίες του Αλεξόπουλου για «πολιτική σκευωρία» σε βάρος της ΧΑ. Θυμίσαμε ότι από τα στελέχη και τα μέλη των ταγμάτων εφόδου, στα οποία αναγνωρίστηκε ελαφρυντικό, ο Τσακανίκας ήταν μέλος του Πενταμελούς του τάγματος εφόδου της Νίκαιας, ιδεολογικός καθοδηγητής στη Νίκαια και ο επικεφαλής που εκπαίδευε και όρκιζε νέους χρυσαυγίτες στη γνωστή πολεμική κατασκήνωση στον ποταμό Νέδα, παρέα με τον Ρουπακιά. Τέσσερις άλλοι ήταν μέλη του τάγματος εφόδου που παγίδευσε και δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα και άλλοι τέσσερις είχαν διεκπεραιώσει (μαζί με τον Πανταζή) τη δολοφονική επίθεση στους αιγύπτιους ψαράδες. Ποια αντίληψη δικαίου επέτρεψε να αναγνωριστούν ελαφρυντικά σε τέτοιους στυγνούς εγκληματίες, που όλοι τους εμφανίστηκαν ως αμετανόητοι νεοναζιστές και στο δικαστήριο; Πώς μπορεί να δίνεται ελαφρυντικό μετεφηβικής ηλικίας σε κάποιους που διέπραξαν το έγκλημα σε ηλικία 20-22 ετών, όμως παραμένουν αμετανόητοι οχτώ χρόνια μετά;
Το γεγονός ότι το δικαστήριο έβαλε στον Τσακανίκα το μέγιστο της προβλεπόμενης ποινής (με ελαφρυντικό) και έστειλε τους περισσότερους απ’ αυτούς στη φυλακή, μας δημιουργεί μια μικρή ικανοποίηση, δεδομένου ότι αγωνιστήκαμε και γι’ αυτό τις τελευταίες μέρες, ζητώντας τουλάχιστον να πάνε στη φυλακή, έστω και για τον δυστυχώς λίγο χρόνο που προβλέπεται να εκτίσουν.
- Οταν ανακοινώθηκαν οι ποινές, μιλήσαμε για ποινές-χάδι. Κάθειρξη 13 ετών για τον φίρερ και τους πέντε του διευθυντήριου, όταν μέχρι τον Ιούλη του 2019, το συγκεκριμένο αδίκημα είχε μέγιστο ποινής τα 20 χρόνια! Δηλαδή, τους χάρισε πέντε χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ και το δικαστήριο, πιο… λαρτζ, τους χάρισε άλλα δύο. Στον δε Ματθαιόπουλο κατέβασε την ποινή στα 10 χρόνια! Θα ήταν πρόκληση, μετά από τέτοια ευνοϊκή επιμέτρηση ποινών, να τους δώσει και αναστολή.
Σε κανέναν από τους βουλευτές δεν επιβλήθηκε ποινή μεγαλύτερη από τα 7 χρόνια. Το μέγιστο για όσους δεν πήραν ελαφρυντικό ήταν τα 10 χρόνια, αλλά τους επέβαλαν εφτά.
Στελέχη των ταγμάτων εφόδου, όπως ο γραμματέας της Νίκαιας Πατέλης, ο Καζαντζόγλου που ήταν παρέα με τον Ρουπακιά όταν μαχαίρωσε τον Παύλο Φύσσα, ο γραμματέας του Περάματος Πανταζής που έχει συμμετοχή στις δολοφονικές επιθέσεις και στους αιγύπτιους ψαράδες και στο ΠΑΜΕ, «άκουσαν» ποινή μόλις 6 ετών για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση. Αλλο γκεσέμι του τάγματος εφόδου, ο Αγγος, με καθοριστική συμμετοχή στην επιχείρηση δολοφονία του Π. Φύσσα, μόλις 5 χρόνια για ένταξη.
Το δικαστήριο επέβαλε ποινές μικρότερες απ’ αυτές που πρότεινε η εισαγγελέας (με τη γνωστή προκατάληψη υπέρ της ΧΑ). Στους συνεργούς στη δολοφονία του Φύσσα, στους οποίους κακώς αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά, η εισαγγελέας πρότεινε ποινή για την ένταξη σε εγκληματική οργάνωση πέντε χρόνια, το δικαστήριο τους επέβαλε τρία χρόνια και έτσι έπεσε η συνολική ποινή τους! Το ίδιο γι’ αυτούς που κατακρεούργησαν τους αιγύπτιους ψαράδες. Πέντε χρόνια κάθειρξη για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση πρότεινε η εισαγγελέας, τρία επέβαλε το δικαστήριο! Για «εκατόνταρχους» των ταγμάτων εφόδου, όπως ο Πατέλης (Νίκαια) και ο Πανταζής (Πέραμα) η εισαγγελέας πρότεινε για την ένταξη σε εγκληματική οργάνωση εφτά χρόνια κάθειρξη, το δικαστήριο κατέβασε την ποινή στα έξι χρόνια!
Ποινές μεγαλύτερες απ’ αυτές που είχε προτείνει η εισαγγελέας, το δικαστήριο επέβαλε μόνο για την επίθεση κατά του ΠΑΜΕ. Αυτές οι ποινές, όμως, δεν πρόκειται να εκτιθούν, γιατί -όπως είπαμε- τα πλημμελήματα οσονούπω παραγράφονται. Μπορείς να την πεις και «ξεκάρφωμα» αυτήν ειδικά την απόφαση.
- Το σημαντικότερο είναι ότι οι πραγματικά εκτιτέες ποινές είναι πολύ μικρότερες. Καταρχάς, όλα τα πλημμελήματα των χρυσαυγιτών (π.χ. επίθεση στο ΠΑΜΕ, οπλοφορίες) το 2021 θα έχουν παραγραφεί. Η μεγάλη διάρκεια της δίκης ευνόησε τους χρυσαυγίτες ως προς τα πλημμελήματα (είχαν όμως το θράσος να ζητήσουν ελαφρυντικό, επειδή η δίκη είχε μεγάλη διάρκεια!).
Υπολογίσαμε αναλυτικά τις ποινές που θα εκτιθούν πραγματικά, οι οποίες φαίνονται στον παρακάτω πίνακα:
Σημειωτέον από τις πραγματικά εκτιτέες ποινές θα αφαιρεθεί και ο χρόνος που κάποιοι από τους νεοναζιστές έμειναν προφυλακισμένοι.
- Γράψαμε ότι το δικαστήριο δε θα έπρεπε να δεχτεί το αίτημα για αναστολή της εκτέλεσης της ποινής για κανένα χρυσαυγίτη. Διαφορετικά, θα ήταν σαν να βάζει ταφόπλακα στην αρχική του απόφαση, με την οποία καταδίκασε τη ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση.
Στο μεγαλύτερο μέρος του αυτό ικανοποιήθηκε. Μπορεί η προκλητική πρόταση της εισαγγελέα Οικονόμου να μη φυλακιστεί κανένας (πλην του Ρουπακιά που βάσει του νόμου δεν μπορούσε να πάρει αναστολή), να δημιούργησε ένα κλίμα για μερικές μέρες, όμως το δικαστήριο δεν μπορούσε να προχωρήσει σε μια τέτοια τερατώδη απόφαση. Προσπάθησε να ισορροπήσει τις πολύ χαμηλές ποινές που επέβαλε, με τη φυλάκιση, στέλνοντας στη φυλακή -όπως είδαμε- και μερικά από τα ναζιστόμουτρα των ταγμάτων εφόδου, στα οποία (κακώς) είχε αναγνωρίσει ελαφρυντικά και είχε επιβάλει χαμηλές ποινές.
Η εισαγγελέας ακόμα και την τελευταία μέρα της δίκης διεκδίκησε… ευπροσώπως τον τίτλο της «εισαγγελέα υπεράσπισης της Χρυσής Αυγής». Πάσαρε στην πρόεδρο τα βουλεύματα για την παραβίαση των περιοριστικών όρων από τον Λαγό, λέγοντάς της ότι δεν πρέπει να διαβάζονται μόνο τα επιβαρυντικά αλλά και τα ευνοϊκά για τους κατηγορούμενους! Υπονόησε, δηλαδή, ότι το δικαστήριο μεροληπτεί σε βάρος των νεοναζιστών! Η πρόεδρος της απάντησε παγερά ότι το δικαστήριο έχει τα βουλεύματα και τα διάβασε και τα δύο.
Αυτή είναι η δική μας συνοπτική αποτίμηση αυτής της σημαντικής δίκης. Το ποινικό δικαστήριο της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας έκανε ένα βήμα μπρος, καταδικάζοντας την εθνικοσοσιαλιστική ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση, αλλά στη συνέχεια έδειξε τα όριά του, με τη μετατροπή σε πλημμέλημα της κατηγορίας για την επίθεση στο ΠΑΜΕ, με την αναγνώριση ελαφρυντικών σε κάμποσους νεοναζιστές, με τις μικρές ποινές που επέβαλε (αντί να φτάσει στα ανώτατα όρια που προβλέπει ο νόμος). Αν δεν έστελνε την πλειοψηφία τους στη φυλακή, θα είχε ξεπεράσει με άλλο τρόπο τα όριά του, ξεπέφτοντας στο επίπεδο της εισαγγελέα.
Αφήσαμε τελευταίο ένα σημαντικό για εμάς ζήτημα, που το θέσαμε μετ’ επιτάσεως και χθες. Αναδημοσιεύουμε το σχετικό απόσπασμα:
«Επειδή βρισκόμαστε μια ανάσα πριν από το τέλος, θέλουμε να επαναφέρουμε ένα ζήτημα μείζονος σημασίας. Αυτό της ηθικής αυτουργίας των ηγετικών στελεχών της νεοναζιστικής συμμορίας (εγκληματική οργάνωση, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου) στα εγκλήματα που έχουν διαπράξει τα μέλη της.
Το δικαστήριο έχει αποφασίσει ότι η ΧΑ είναι εγκληματική οργάνωση, η οποία συνεστήθη για να διαπράξει κακουργήματα και πλημμελήματα, όπως ανθρωποκτονίες, απόπειρες ανθρωποκτονίας, σωματικές βλάβες όλων των ποινικών διαβαθμίσεων κ.ά. Ολα τα εγκλήματα -και αυτά που εκδικάστηκαν σ’ αυτή τη δίκη (ανθρωποκτονία Φύσσα, απόπειρα σε βάρος αιγύπτιων ψαράδων, σωματικές βλάβες συνδικαλιστών ΠΑΜΕ) και αυτά που είχαν εκδικαστεί αυτοτελώς σε προηγούμενες δίκες (δολοφονία Λουκμάν, επιθέσεις σε «Αντίπνοια» και «Συνεργείο»)- κρίθηκε από το δικαστήριο ότι εκτελέστηκαν στο πλαίσιο της επίτευξης των σκοπών της εγκληματικής οργάνωσης και δεν ήταν… μεμονωμένα περιστατικά.
Κατά την ακροαματική διαδικασία αποδείχτηκε, επίσης, ότι στη νεοναζιστική συμμορία ίσχυε η εθνικοσιαλιστική «Αρχή του Αρχηγού» και ότι εφαρμοζόταν μια στρατιωτικού τύπου ιεραρχική λειτουργία, στο πλαίσιο της οποίας την τελική έγκριση ακόμα και για ήσσονος σημασίας ενέργειες (όπως μια συγκέντρωση σε κάποια γραφεία) έδιναν ο Αρχηγός Μιχαλολιάκος και η ηγετική ομάδα. Πόσω μάλλον για ενέργειες μείζονος σημασίας, όπως αυτές που εκδικάστηκαν και για τις οποίες υπάρχουν καταδίκες. Υπάρχει πλούσιο υλικό για όλ’ αυτά, το οποίο παρουσιάστηκε στη δίκη. Μερικά απ’ αυτά τα στοιχεία μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ και εδώ.
Ομως, ο Μιχαλολιάκος και τα άλλα ηγετικά στελέχη (βουλευτές, πυρηνάρχες κ.ά.) δεν κατηγορήθηκαν παρά μόνο για ένταξη και διεύθυνση (οι βουλευτές) εγκληματικής οργάνωσης. Στην παρούσα δίκη δεν έχουν δικαστεί και καταδικαστεί για τη συμμετοχή τους στα εγκλήματα των ταγμάτων εφόδου.
Το δικαστήριο γνωρίζει ότι οι εντολές για όλα έφευγαν από τον Αρχηγό και την ηγετική ομάδα. Εχει καταδικάσει ως διευθυντήριο της εγκληματικής οργάνωσης τον Μιχαλολιάκο και τους υπόλοιπους έξι του πολιτικού συμβούλιου. Θα ήταν άδικο να μην τους καταλογιστεί καμιά ποινική ευθύνη για τα εγκλήματα που διαπράχτηκαν κατόπιν δικών τους διαταγών.
Το ελάχιστο που οφείλει να κάνει το δικαστήριο είναι να διαβιβάσει τα πρακτικά της δίκης και την απόφασή του στην Εισαγγελία, προκειμένου να διερευνηθεί περαιτέρω η ηθική αυτουργία του Μιχαλολιάκου, του διευθυντήριου, των βουλευτών, των πυρηναρχών και άλλων στελεχών στα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκαν ήδη ως αυτουργοί και συνεργοί μέλη των ταγμάτων εφόδου».
Αρκεί ένα μόνο στοιχεία από τα πολλά που παρουσιάστηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία. Ο Θανάσης Καρακατσάνης, απότακτος αξιωματικός, φίλος του Μιχαλολιάκου, την επομένη της δολοφονικής επίθεσης στο ΠΑΜΕ, έστειλε στον Μιχαλολιάκο το εξής μήνυμα: «Αδελφέ μου, να αγιάσουν τα χεράκια τους… Φράικορπς [Freikorps]… Νίκο Μιχαλολιάκο, φιλάκια, καληνύχτα»! Ηξερε καλά ποιον συνέχαιρε. Υπάρχει και συνομιλία του πυρηνάρχη του Περάματος Πανταζή με το δικηγόρο της ΧΑ Ζωγράφο, ο οποίος του λέει: «Το θέμα είναι τι γραμμή υπάρχει συνολικά. Εχεις μιλήσει με τον Γιάννη (σ.σ. Λαγό); Εγώ έρχομαι πολύ μετά»…
To δικαστήριο έδειξε και σ’ αυτό το ζήτημα τα όριά του. Δεν πήρε απόφαση να ζητήσει τη διερεύνηση της ηθικής αυτουργίας, έστω του διευθυντήριου, στις επιμέρους εγκληματικές πράξεις. Εκρινε ότι η καταδίκη για διεύθυνση ή ένταξη είναι αρκετή. Οτι αυτή η καταδίκη εξαντλεί την ποινική ευθύνη της νεοναζιστικής ηγεσίας, μολονότι αποδείχτηκε στη δίκη ότι όλες οι εντολές δίνονταν απ’ αυτήν.
Το κλίμα που δημιούργησαν η εισαγγελέας και άλλοι παράγοντες, οι δήθεν ψύχραιμες αναλύσεις δημοσιολόγων του αστικού Τύπου, που αποδοκίμαζαν τις λαϊκές κινητοποιήσεις ως… απόπειρα επηρεασμού του δικαστηρίου, ήταν ό,τι χρειαζόταν η σύνθεση του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για να πει «η υπόθεση κλείνει εδώ».
Για το αντιφασιστικό κίνημα, όμως, η υπόθεση δεν πρέπει να κλείσει. Πρέπει να εξαντληθεί και το τελευταίο περιθώριο, ώστε να ανοίξει νέα ποινική υπόθεση για την ηθική αυτουργία του φίρερ, του διευθυντήριου και άλλων χρυσαυγιτών. Ζητάμε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ανοίξει νέα ποινική διαδικασία για τη διερεύνηση του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας στα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκαν τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή.
Παραθέτουμε τον πίνακα του συνηγόρου της πολιτικής αγωγής Κώστα Παπαδάκη, συμπληρωμένο και με την απόφαση περί ανασταλτικού αποτελέσματος της έφεσης. Η δίκη ξεκίνησε με 69 κατηγορούμενους. Ενας απεβίωσε. Δώδεκα κηρύχτηκαν αθώοι. Τρεις κατηγορούνταν και καταδικάστηκαν μόνο για πλημμελήματα. Αλλοι τρεις, κατηγορούμενοι για την επίθεση στο ΠΑΜΕ, καταδικάστηκαν μόνο για πλημμελήματα (όχι για ένταξη). Ετσι, για ένταξη ή διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης καταδικάστηκαν 50 χρυσαυγίτες (7 για διεύθυνση και 43 για ένταξη, οι περισσότεροι και για αδικήματα που αφορούν τη συμμετοχή τους στις δολοφονικές επιθέσεις). Απ’ αυτούς θα οδηγηθούν στη φυλακή 40 (7 για διεύθυνση και 33 για ένταξη κτλ.). Σε 10 καταδικασθέντες (4 πρώην βουλευτές και 6 μέλη και στελέχη των ταγμάτων εφόδου) δόθηκε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση και τους επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισης δυο φορές το μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας τους. Στους τέσσερις πρώην βουλευτές επιβλήθηκε και εγγύηση 20.000 ευρώ στον καθένα.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΟΙΝΩΝ (2)
