Στις 24 Απρίλη, ο αρμόδιος για τα δάση υφυπουργός Γεωργίας Κ. Κιλτίδης μας ενημέρωνε με δελτίο Τύπου, ότι συναντήθηκε προσωπικά στις Βρυξέλλες με την αναπληρώτρια γενική διευθύντρια της Γενικής Διεύθυνσης Υγείας και Προστασίας Καταναλωτή (ΓΔΥΠΚ) Π. Τεστόρι και ότι στην πολύωρη συνάντηση (στην οποία πήραν μέρος και έλληνες υπηρεσιακοί παράγοντες) αποφασίστηκε «να υπάρξει κατάθεση πρότασης από την ελληνική πλευρά για την δημόσια υγεία και στο πλαίσιο αυτό να διαμορφωθεί σχέδιο δράσης που θα εφαρμοστεί σταδιακά με κύρια σημεία τον εκσυγχρονισμό των σφαγείων, την επεξεργασία-αδρανοποίηση των ζωικών υποπροϊόντων με το σύστημα retiring…».
Καταρχάς, πρέπει να επισημάνουμε ότι είναι μεγάλη ξεφτίλα για έναν υπουργό χώρας-μέλους της ΕΕ και μάλιστα του γκρουπ της Ευρωζώνης να απολογείται σ’ ένα δευτεροκλασάτο παράγοντα των υπηρεσιών της Κομισιόν. Γιατί άραγε δεν πήγε ο Α. Κοντός ή γιατί δεν έστειλε τον γενικό διευθυντή Β. Μπατσιλιώτη; Ο ίδιος δεν ήθελε να πάει να εκλιπαρήσει τους Κομισάριους και ο Μπατσιλιώτης είναι χαμηλόβαθμος γι’ αυτή την πολιτική. Εστειλε, λοιπόν, τον Κιλτίδη, για τον οποίο δεν τρέφει και τα καλύτερα αισθήματα, στις Βρυξέλλες, για να φάει αυτός την ξεφτίλα, εκλιπαρώντας για μια ακόμη φορά τους Κομισάριους και υποσχόμενος (αυτό κάνει από το φθινόπωρο του 2005), ότι θα εφαρμόσει σταδιακά ένα σχέδιο εκσυγχρονισμού των σφαγείων και επεξεργασίας των ζωικών υποπροϊόντων. Ο Κ. Κιλτίδης δέχτηκε τελικά να πάει και να προσκυνήσει τη δευτεροκλασάτη υπηρεσιακή παράγοντα, όπως φαίνεται, για να «εξασφαλίσει» τη συναρμοδιότητα με τον Α. Κοντό στη Διεύθυνση Κτηνιατρικής Δημόσιας Υγείας (ΔΚΔΥ), η οποία είναι η μία από τις τέσσερις Διευθύνσεις της Γενικής Διεύθυνσης Κτηνιατρικής.
Γιατί οι Κομισάριοι «πάνε κωλοφεράντζα» την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας; Γιατί το Σεπτέμβρη του 2005 είχε επισκεφθεί την Ελλάδα κλιμάκιο της ΓΔΥΠΚ και είχε διαπιστώσει ότι είναι άθλια η κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά σφαγεία, στα οποία, ενώ παράγονται 260.000 τόνοι ζωικών υποπροϊόντων (εκ των οποίων οι 130.000 τόνοι είναι υλικά που απαγορεύεται η επεξεργασία τους και η είσοδός τους στην ζωοτροφική αλυσίδα), οι ελληνικές αρχές δήλωσαν, χωρίς να μπορούν και να το αποδείξουν, ότι επεξεργάστηκαν μόνο 68.000 τόνους. Ακόμη, δε μπόρεσαν να αποδείξουν ότι όλοι αυτοί οι τόνοι ή ένα μέρος τους, που κατά δήλωσή τους τους επεξεργάστηκαν, δεν πήγαν στη ζωοτροφική αλυσίδα. Ενώ από τότε πέρασαν 31 μήνες, ελάχιστα έγιναν, ενώ στις 10 Δεκέμβρη του 2007 ο Α. Κοντός ομολογούσε (στην προσπάθειά του να παρουσιάσει ελεγκτικό έργο), ότι βρέθηκαν δύο παρτίδες σύνθετων ζωοτροφών που περιείχαν κρεατάλευρα. Τότε, κλείναμε σχόλιό μας με παρατήρηση υπηρεσιακών παραγόντων (που πληροφορήθηκαν από εμάς για την ανακοίνωση του Α. Κοντού), ότι αυτή αποτελεί μεγάλη γκάφα που θα κοστίσει στην Ελλάδα αν μαθευτεί από τους Κομισάριους. Τώρα, λοιπόν, ρωτάμε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας: Η Κομισιόν έχει αποφασίσει και πότε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;