Το Σάββατο 9 Μαρτίου, οι Ιερισσιώτες διαδηλώνουν στην Θεσσαλονίκη μαζί με Χαλκιδικιώτες από άλλες περιοχές και Θεσσαλονικείς αλληλέγγυους στον αγώνα τους.
– Το Σάββατο έχει πορεία. Θα σε δω εκεί.
Δεν έχεις περιθώριο ν’ αρνηθείς. Λίγο πριν την πορεία χτυπάει το τηλέφωνο.
– Πού είσαι, έφτασες; Πάρε κόσμο και έλα.
Οι Ιερισσιώτες κινητοποιούν συγγενείς, φίλους και γνωστούς. Δεν είναι μια πορεία σαν όλες τις άλλες. Ερχονται στη Θεσσαλονίκη οικογενειακώς, με τα μωρά στα καρότσια.
«Εσείς που τώρα κοιτάτε την πορεία ελάτε να παλέψουμε για γη και ελευθερία». «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς, δικό μας είναι το βουνό, δικό μας είναι το νερό». «Πάχτα μπουρδέλο στον κώλο σου φουρνέλο». «Αν θέλετε χρυσό ανοίξτε τις θυρίδες». Είναι μερικά μόνο από τα συνθήματα που ακούγονται.
Οι κλούβες των ΜΑΤ παραταγμένες σε κάποια απόσταση. Γυναίκες της Ιερισσού γυρνούν προς το μέρος τους, σηκώνουν γροθιά και φωνάζουν: «Το κράτος τους αγωνιστές αποκαλεί αλήτες, αλήτες είναι τα ΜΑΤ κι οι ασφαλίτες».
– Ν’ αγιάσει το χέρι του όποιος έκαψε τα μηχανήματα στις Σκουριές! Δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά ν’ αγιάσει το χέρι του! Ολο το χωριό αυτό λέει. Δυο χρόνια τώρα δεν μας δίνει σημασία κανείς. Λένε ότι είμαστε καμιά δεκαριά οικολόγοι.
– Με κάλεσαν στην ασφάλεια Πολυγύρου και μου είπαν ν’ ανοίξω το στόμα για να δώσω DNA. Αν δεν τ’ ανοίξεις θα στ’ ανοίξω εγώ με το ζόρι. Τι να κάνω; Το άνοιξα.
– Αυτά τα κάνουν για να σας τρομοκρατήσουν.
– Ναι, καλά, δεν ξέρουν με ποιους τα βάλανε.
Ανθρωποι που μέχρι «χθες», όταν έκανες μαζί τους καμιά πολιτική κουβέντα, σου έλεγαν «Ολα είναι αποφασισμένα, δεν πα’ να κατεβαίνεις σε πορείες; Τίποτα δε θ’ αλλάξει», σήμερα λένε: «Το αντίθετο καταφέρνουν. Δε θα τους περάσει. Μας εξοργίζουν, δεν μας φοβίζουν».
Ολα τα παραπάνω τα ξέρουν όσοι έτυχε να μιλήσουν τις τελευταίες μέρες με κατοίκους της Ιερισσού και των άλλων χωριών της περιοχής. Αυτοί λοιπόν που έσπευσαν να καταγγείλουν την επίθεση στο εργοτάξιο στις Σκουριές ως προβοκατόρικη, αλλά και αυτοί που ψάχνουν «τρομοκράτες» ανάμεσα στους κατοίκους της Ιερισσού, ας έχουν στο μυαλό τους ότι οι άνθρωποι αυτοί δε φοβούνται ούτε τον Μπόμπολα ούτε τους συνεργάτες του.
Αυτό δήλωσαν και με την παρουσία τους στην πορεία της 9ης Μάρτη. Μια τεράστια για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης πορεία. Ο αγώνας των κατοίκων της Ιερισσού, της Μεγάλης Παναγιάς, της Ουρανούπολης και των υπόλοιπων χωριών αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με πριν από λίγο καιρό. Η αστυνομοκρατία και οι κατοχικές συμπεριφορές έβγαλαν περισσότερο κόσμο στο δρόμο. Και περισσότερο αποφασισμένο.