Στις 4 Μάρτη του 2010, κατέθεσαν στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου οι δασολόγοι-δασάρχες Γ. Φουρκιώτης και Γ. Φραγκιαδάκης. Ο πρώτος υπηρετεί στο δασαρχείο Αρναίας και ο δεύτερος στο δασαρχείο Καπανδριτίου. Οι καταθέσεις τους παρουσιάζουν και σημαντικό πολιτικό ενδιαφέρον, γιατί και οι δύο προσπάθησαν συνειδητά να αποκρύψουν τις σοβαρές πολιτικές ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας. Ευθύνες που ανάγονται στο ότι και οι δύο ενήργησαν παράνομα, καθ’ υπαγόρευση της πολιτικής ηγεσίας που ήθελε να αποχαρακτηριστούν δύο δάση συνολικής έκτασης 12.900 στρεμμάτων, προκειμένου να μεταβιβαστούν στους «αγίους» Βατοπεδινούς, για να τα αξιοποιήσουν και να βγάλουν ανώτατο καπιταλιστικό κέρδος.
Οι καταθέσεις των δύο δασαρχών έχουν ακόμη ενδιαφέρον, γιατί επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά, ότι οι υπουργοί των δύο μεγάλων αστικών κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχουν διαμορφώσει μια «δημόσια διοίκηση» κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους. Βασικό προσόν της επιλογής των στελεχών της διοίκησης αυτής ήταν και είναι το «γιες μαν» σ’ όλες τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας. Ακόμη και σ’ αυτές που ξεφεύγουν και απ’ αυτά τα πλαίσια της αστικής νομιμότητας. Γι’ αυτό και είναι ψευδέστατος ο ισχυρισμός των πράσινων και μπλε κυβερνήσεων, που σιγοντάρονται απ’ όλο το φάσμα της μιντιοκρατίας, ότι η δυσκίνητη και γραφειοκρατική διοίκηση εμποδίζει την εφαρμογή των πολιτικών τους επιλογών.
Στο σημείωμά μας αυτό θα περιοριστούμε στο σχολιασμό των λεχθέντων από τον δασάρχη Γ. Φουρκιώτη, όσο και αυτών που απέκρυψε από τους βουλευτές της Εξεταστικής Επιτροπής. Επισημαίνουμε, όμως, ότι και οι δύο δασάρχες παραβίασαν, εν γνώσει τους, τη νομιμότητα, γιατί αυτό απαιτήθηκε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας.
Πριν ακόμη ρωτηθεί από τους βουλευτές, ο Γ. Φουρκιώτης κατέθεσε:
– Οτι το Δεκέμβρη του 2008 διατάχθηκε από τη Διεύθυνση Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας να συντάξει πράξη χαρακτηρισμού για το δάσος των 10.690 στρεμμάτων της Ουρανούπολης.
– Οτι ζήτησε από τη Διεύθυνση Δασών Χαλκιδικής να του δώσει τοπογραφικά διαγράμματα.
– Οτι στη συνέχεια προέκυψαν ερωτήματα για τον ορισμό του δάσους που τα υπέβαλε στη Διεύθυνση Δασών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
– Οτι τα ερωτήματα αυτά (που ήταν δήθεν και ερωτήματα πολλών συναδέλφων του δασολόγων) προέκυψαν από τους διαφορετικούς ορισμούς της ερμηνευτικής δήλωσης του άρθρου 24 του συντάγματος και του άρθρου 3 του νόμου 998/1979, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το δασοκτόνο νόμο 3208/2003.
– Οτι τα ερωτήματα αυτά τέθηκαν απ’ αυτόν για πρώτη φορά στις 16 Φλεβάρη του 2009.
– Οτι η απάντηση στα ερωτήματα αυτά δόθηκε από τη Διεύθυνση Δασών της Περιφέρειας στις 8 Γενάρη του 2010.
Οταν άρχισε να απαντά σε ερωτήσεις βουλευτών, «θυμήθηκε» και μερικές άλλες ενέργειές του, όπως ότι στις 27 Ιουλίου του 2007 είχε δώσει μια βεβαίωση-απάντηση στη Διεύθυνση Δασών Χαλκιδικής για τη δασική βλάστηση της έκτασης των 10.690 στρεμμάτων. Ενέργειες που κατά τη γνώμη του ήταν ακίνδυνες και δεν τον ενοχοποιούσαν. Φυσικά, τις ενέργειες που τον ενοχοποιούν τις απέκρυψε.
Οι βουλευτές που εξέτασαν τον Γ. Φουρκιώτη στο σύνολό τους σχεδόν πήγαν απροετοίμαστοι. Δεν μελέτησαν δηλαδή το υλικό που είχε συγκεντρωθεί από την προηγούμενη Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδι και έτσι δεν μπόρεσαν να καταδείξουν το σοβαρό ρόλο που διαδραμάτισε ο Γ. Φουρκιώτης και τις πιέσεις που αυτός δέχτηκε από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας. Δεν μπόρεσαν, γιατί κατά τη γνώμη μας δεν είναι στις προθέσεις τους «να φτάσουν το μαχαίρι στο κόκαλο».
Σύμφωνα με την αρχική κατάθεση του Γ. Φουρκιώτη, χρειάστηκε να περάσουν 14 μήνες για να του δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσε στη Διεύθυνση Δασών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Αυτό τον ισχυρισμό δεν μπορούσαν να τον «φάνε» οι βουλευτές (διαθέτουν τη στοιχειώδη νοημοσύνη, βρε αδελφέ) και έτσι του υπέβαλαν απανωτά ερωτήματα. Οι απαντήσεις που έδωσε δεν τους ικανοποίησαν και έτσι έμεινε ανοικτό το ζήτημα να κληθεί στη συνέχεια να δώσει εξηγήσεις. Ας δούμε ποια είναι η αλήθεια.
Στις 8 Γενάρη του 2010 δεν δόθηκε απάντηση στα ερωτήματά του, όπως αρχικά ισχυρίστηκε ο Γ. Φουρκιώτης, αλλά διατάχθηκε για δεύτερη φορά από την προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δασών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας να κάνει πράξη χαρακτηρισμού, με την απειλή της απαγγελίας κατηγορίας σε βάρος του για παράβαση καθήκοντος. Ο Γ. Φουρκιώτης υπέγραψε, τελικά, στις 12 Φλεβάρη του 2010 την πράξη χαρακτηρισμού, με την οποία όλη η διεκδικούμενη από τους καλόγερους έκταση της Ουρανούπολης χαρακτηρίστηκε δάσος. Ομως, παρέλειψε να θέσει ταυτόχρονα και το ζήτημα της κατάργησης από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας της Γνωμοδότησης 161/2008 του Ε’ Τμήματος του ΝΣΚ. Οφειλε να το κάνει, γιατί δε μπορεί να υπάρχουν δύο δημόσια έγγραφα, δηλαδή η πράξη χαρακτηρισμού και η γνωμοδότηση 161/2008, που το ένα κοντράρει το άλλο και γιατί είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί αυτή η Γνωμοδότηση προκειμένου να καταπέσει η πράξη χαρακτηρισμού στην πρωτοβάθμια Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων.
Η ανάμιξη του δασάρχη Αρναίας στη βρόμικη αυτή ιστορία του αποχαρακτηρισμού 8.600 στρεμμάτων του δάσους της Ουρανούπολης δεν ξεκίνησε το Δεκέμβρη του 2008, όπως θέλησε να παρουσιάσει τα πράγματα με την αρχική του κατάθεση, και δεν περιορίστηκε στην ανάμιξή του στην πράξη χαρακτηρισμού. Κατά τη γνώμη μας, γνώριζε όλη τη γκάμα των φυσικών προσώπων, από τους υψηλά ιστάμενους μέχρι τους υπηρεσιακούς παράγοντες, που έβαζαν λυτούς και δεμένους για να βγάλουν το δάσος της Ουρανούπολης άρτιο και οικοδομήσιμο. Το γνώριζε τουλάχιστον από τις 23 Μάρτη του 2007, που ο αγρονόμος-τοπογράφος μηχανικός Κιάκας του έδωσε τοπογραφικό διάγραμμα, στο οποίο με βάση το νόμο 651/1977 έκανε δήλωση ότι το δάσος της Ουρανούπολης είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Οχι μόνο το γνώριζε, αλλά και σφράγισε κάτω απ’ αυτή τη δήλωση του μηχανικού γράφοντας «Θεωρείται και γίνεται αποδεκτό…».
Αυτό το έγγραφο δεν το κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή, γιατί ήθελε να εμφανιστεί ως αγνοών όλες τις κινήσεις των υπουργών της κυβέρνησης Καραμανλή, των καλογέρων και των υπηρεσιακών παραγόντων. Κινήσεις που αποσκοπούσαν στον αποχαρακτηρισμό του δάσους και στην εμφάνισή του ως άρτιο και οικοδομήσιμο, για να το μεταβιβάσουν στους «αγίους» προς «τουριστική αξιοποίηση». Οσες φορές ρωτήθηκε από τους βουλευτές (και ήταν αρκετές), εάν γνώριζε τίποτα γι’ αυτές τις παρασκηνιακές κινήσεις, απάντησε κατηγορηματικά, πως ό,τι έμαθε το έμαθε από τις εφημερίδες! Οι απαντήσεις του ήταν δόλιες και αποσκοπούσαν στη συγκάλυψη τόσο των προσωπικών του ευθυνών όσο και των ευθυνών της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας, ποινικές και πολιτικές.
Στις 18 Μάη του 2007, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Χαλκιδικής Ε. Πιτσόκος ζήτησε από τον Γ. Φουρκιώτη, ανάμεσα στ’ άλλα, να του δώσει μια βεβαίωση για τον χαρακτήρα της έκτασης των 10.690 στρεμμάτων του δάσους της Ουρανούπολης. Σ’ αυτό το αίτημα ο Γ. Φουρκιώτης απάντησε στις 27 Ιούλη του 2007, αναφέροντας, ανάμεσα στ’ άλλα, ότι έγινε αυτοψία υπαλλήλων του δασαρχείου Αρναίας. Ηταν σύννομη η αίτηση του Ε. Πιτσόκου να ζητήσει βεβαίωση από τον Γ. Φουρκιώτη για το χαρακτήρα της έκτασης, χωρίς να υποβάλει αίτηση για πράξη χαρακτηρισμού; Ηταν σύννομη η βεβαίωση που έδωσε ο Γ. Φουρκιώτης, χωρίς να κάνει πράξη χαρακτηρισμού;
Και στα δύο ερωτήματα η απάντηση είναι αρνητική. Γιατί, πρώτον, σύμφωνα με την εγκύκλιο του πρώην υπουργού Γεωργίας Σ. Τζουμάκα (3 Σεπτέμβρη του 1997) «σε κάθε περίπτωση που υποβάλλονται αιτήσεις, με τις οποίες φυσικά ή νομικά πρόσωπα ζητούν να πληροφορη- θούν σχετικά με τον χαρακτήρα της έκτασης, η υπηρεσία διά του αρμοδίου δασάρχη θα προβαίνει στην έκδοση πράξης χαρακτηρισμού σύμφωνα με το άρθρο 14 Ν. 998/79». Γιατί, δεύτερον, σύμφωνα με την εγκύκλιο του πρώην υφυπουργού Φ. Χατζημιχάλη (1 Δεκέμβρη του 2000), «η διαδικασία του άρθρου 14 Ν. 998/79 εφαρμόζεται και στις κοινόχρηστες εποικιστικές εκτάσεις και στα κληροτεμάχια». Αυτές τις δύο εγκυκλίους, που εξακολουθούν να ισχύουν, τις απέκρυψε από τους βουλευτές ο Γ. Φουρκιώτης, γιατί καταλαβαίνει ότι αυτές τον «ζεματάνε», δεδομένου ότι το δίμηνο Μάη-Ιούνη του 2007 δεν υπήρχε η γνωμοδότηση 161/2008 και επομένως ήταν υποχρεωμένος είτε να κάνει πράξη χαρακτηρισμού είτε να εφαρμόσει την τελεσίδικη απόφαση της Επιτροπής Απολλοτριώσεων και να απαντήσει στη μεν προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πολιτικής Γης του υπουργείου Γεωργίας Στ. Μαντέλλη, που κινούσε τα νήματα για λογαριασμό της κυβέρνησης, ότι είναι τελεσίδικα δάσος, στον δε μηχανικό των Βατοπεδινών ότι είναι δάσος και όχι κληροτεμάχιο άρτιο και οικοδομήσιμο.
Υπήρξε μία ακόμη σημαντική παρέμβαση του Γ. Φουρκιώτη (σε συνεννόηση με τον Ε.Πιτσόκο), με σκοπό να αποχαρακτηρίσουν έμμεσα 8.600 στρέμματα από το δάσος της Ουρανούπολης. Το Γενάρη του 2008, ο Γ. Φουρκιώτης με έγγραφό του διέσπασε την έκταση των 10.690 στρεμμάτων σε δυο κομμάτια (1.890 και 8.800 στρέμματα), άφησε εκτός τα 8.800 στρέμματα και έθεσε ερώτημα εάν με βάση το νόμο 1734/1987 (άρθρο 15) τα 1.890 στρέμματα θα παραμείνουν στη διεύθυνση Γεωργίας ή θα περάσουν στη διοίκηση των δασικών υπηρεσιών. Σ’ αυτό το αίτημα απάντησε θετικά και ο Ε. Πιτσόκος. Αυτό το πάγωσαν για 13 μήνες και το ενεργοποίησαν στις 6 Μάρτη του 2009, μετά από απαίτηση του πρώην υφυπουργού Κ. Κιλτίδη. Φαίνεται ότι κάποιος σύμβουλός του τον συμβούλεψε, ότι μπορούσαν έμμεσα να αποχαρακτηρίσουν τα 8.800 στρέμματα από το δάσος της Ουρανούπολης. Αυτό το παρασκήνιο κράτησε ως το Σεπτέμβρη του 2009 και ενεπλάκησαν και υψηλόβαθμοι υπηρεσιακοί παράγοντες της Διεύθυνσης Γεωργίας Χαλκιδικής. Ολο αυτό το παρασκήνιο το απέκρυψε ο Γ. Φουρκιώτης, γιατί καίει όχι μόνο αυτόν, αλλά και τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Δασών Χαλκιδικής Ε. Πιτσόκο και τον πρώην υφυπουργό Κ. Κιλτίδη που τον «καθάρισαν» στην προηγούμενη Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Εμείς τότε αποκαλύψαμε αυτό το παρασκήνιο και αναγκάσαμε όλους τους εμπλεκόμενους να τα πάρουν πίσω ως μη γενόμενα. Ο Κ. Κιλτίδης, που είχε ανοιχτή γραμμή με τους εμπλεκόμενους δασολόγους Φουρκιώτη, Πιτσόκο και Τσακιστράκη (προϊσταμένη Διεύθυνσης Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας), στις 9 Δεκέμβρη του 2009 υπέβαλε ερώτηση στην Τ. Μπιρμπίλη γιατί καθυστερεί η πράξη χαρακτηρισμού. Η Τ. Μπιρμπίλη δεν απάντησε στο χρονικό περιθώριο που προβλέπεται από τον κανονισμό της Βουλής. Ο Κιλτίδης δεν επέμεινε να μετατραπεί η ερώτηση σε επίκαιρη ερώτηση και «όλως συμπτωματικά» η Τσακιστράκη εγκάλεσε τον Φουρκιώτη και απαίτησε απ’ αυτόν να ολοκληρώσει την πράξη χαρακτηρισμού μέχρι τις 15 Φλεβάρη του 2010! Δεν τους βγήκε, όμως, γιατί ο Φουρκιώτης δεν μπορούσε να βάλει το κεφάλι του στο ντορβά και έτσι η πράξη χαρακτηρισμού αποφάνθηκε ότι όλη η έκταση των 10.690 στρεμμάτων είναι δάσος.
Το διήμερο 8 και 9 Μάρτη του 2010 δώσαμε όλα τα στοιχεία που αναφέραμε παραπάνω στον πρόεδρο της Εξεταστικής Επιτροπής Ε. Μπετενιώτη και ζητήσαμε απ’ αυτόν να ξανακαλέσει τον Γ. Φουρκιώτη που τους δούλεψε άγρια, τους άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες, τον Σ. Σαγρή (πρώην γενικό διευθυντή της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσκού Περιβάλλοντος), καθώς και τον πρώην υφυπουργό Κ. Κιλτίδη. Κάναμε αυτή την κίνηση προκειμένου να στριμώξουμε την Εξεταστική Επιτροπή και να αποδείξουμε ότι και αυτή δεν θέλει να φτάσει το περιβόητο μαχαίρι μέχρι το κόκαλο. Μέχρι τη στιγμή που γράφουμε αυτές τις γραμμές, δεν κάλεσαν κανέναν απ’ αυτούς που υποδείξαμε.
Γεράσιμος Λιόντος