Με τη βοήθεια μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας πασχίζει να αποχαρακτηρίσει δάσος 8.800 στρεμμάτων στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής, που παραχωρήθηκε στη Μονή Βατοπεδίου (στο πλαίσιο της γνωστής σκανδαλώδους ανταλλαγής με τις εκτάσεις της λίμνης Βιστωνίδας). Η παραχώρηση στους καλογέρους-καπιταλιστές έγινε με σκοπό να αξιοποιηθεί τουριστικά, είτε από την ίδια τη Μονή, είτε από άλλους καπιταλιστές.
Το 1934, η Επιτροπή Απαλλοτριώσεων Χαλκιδικής έκρινε ότι αυτό είναι δάσος «χθαμαλό», που σημαίνει ότι έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του δάσους (το συγκεκριμένο δάσος είχε τότε 100% εδαφοκάλυψη και όχι μόνο 15%, αλλά το ύψος των δένδρων ήταν χαμηλό, χαρακτηριστικό που δεν καθορίζει, βεβαίως, τη φύση της έκτασης, αν είναι δάσος ή δασική έκταση). Τότε, η Μονή Βατοπεδίου είχε διεκδικήσει για πάρτη της αυτή την έκταση παρεμβαίνοντας με δικηγόρους στις σχετικές διαδικασίες, αλλά η Επιτροπή Απαλλοτριώσεων απέρριψε την απαίτησή της. Το 1971, η Επιτροπή Οριστικών Διανομών αποφάσισε ότι πρόκειται για δάσος «κοινόχρηστο». Δηλαδή έδωσε ένα χαρακτηρισμό πιο ισχυρό σε σχέση με τον προηγούμενο του «χθαμαλού δάσους».
Ενδεχομένως να ρωτήσει κάποιος, αν η σημερινή κατάσταση είναι διαφορετική και επομένως δε μπορούμε να χαρακτηρίζουμε τη συγκεκριμένη έκταση δάσος, αλλά δασική. Αυτό δεν ισχύει για δύο σοβαρούς λόγους. Πρώτο, γιατί από τότε μέχρι σήμερα, το «χθαμαλό δάσος» αναπτύχθηκε και το πευκόδασος των 400 στρεμμάτων, που σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων του 1934 ανήκε στο «χθαμαλό δάσος» έκτασης 12.665 στρεμμάτων, έγινε 1.890 στρέμματα. Δεύτερο, γιατί σύμφωνα με το νόμο 3147/ 2003, άρθρο 1 παρ. 7, τόσο ο Νομικός Σύμβουλος Χριστόδουλος Μπότσιος όσο και το Ε’ Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους δεν έχουν το δικαίωμα να γνωμοδοτήσουν για το χαρακτήρα αυτού του δάσους. Ο νόμος είναι σαφής: «Ο χαρακτηρισμός από τις Επιτροπές Απαλλοτριώσεων και τις Επιτροπές Οριστικών Διανομών ως προς την μορφή των εκτάσεων που αποτέλεσαν αντικείμενο διανομής, σύμφωνα με τις διατάξεις της αγροτικής νομοθεσίας, είναι έγκυρος και δεσμευτικός και δεν επανεξετάζεται από τα όργανα της Διοίκησης».
Παρενθετικά, αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον υπουργό της Γ. Δρυ ψήφισε αυτή τη διάταξη για τις εποικιστικές εκτάσεις, όχι για να προστατεύσει το δάσος, αλλά για να νομιμοποιήσει παράνομους αποχαρακτηρισμούς εποικιστικών εκτάσεων, που είχαν μοιραστεί σε αγρότες, είχαν αποκτήσει δασικό χαρακτήρα και αποχαρακτηρίστηκαν με αποφάσεις Επιτροπών. Αυτές τις παράνομες αποφάσεις αποχαρακτηρισμού ήθελαν να κατοχυρώσουν με τη συγκεκριμένη διάταξη και όχι να προστατεύσουν τα δάση.
Τι κι αν είναι σαφής ο νόμος, όμως; Με εντολή της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας οι Χρ. Μπότσιος και Κ. Σκιαδάς έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τους δυο σοβαρούς απαγορευτικούς λόγους και σε συμφωνία με τον πρώην αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΠΔΦΠ) Σ. Σαγρή έβαλαν μπροστά τη διαδικασία αποχαρακτηρισμού της έκτασης των 8.800 στρεμμάτων. Αποφάσισαν να παρακαμφθεί η Γενική Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΠΔΦΠ) και η αρμόδια Διεύθυνσή της, που είναι η Διεύθυνση Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΔΠΔΦΠ) και να αναλάβει η Διεύθυνση Πολιτικής Γης (ΔΠΓ) να κινήσει μόνη της τη διαδικασία αποχαρακτηρισμού. Η τελευταία έχει μεν την αρμοδιότητα των εποικιστικών δασών, όμως η ΔΠΔΦΠ είναι συναρμόδια.
Στις 10.5.2007 η προϊσταμένη της ΔΠΓ Σ. Μαντέλη έστειλε έγγραφο (αριθμ. Πρωτοκ. 2687) στην Διεύθυνση Δασών Χαλκιδικής στο οποίο ισχυριζόταν ψευδώς ότι η Επιτροπή Απαλλοτριώσεων έχει χαρακτηρίσει το δάσος αυτό ως δασική έκταση και ρωτούσε να μάθει «αν η έκταση είναι αναδασωτέα ή πρόκειται να κηρυχθεί αναδασωτέα εν μέρει ή εν όλω, προκειμένου να εφαρμοστεί γι΄ αυτή η παρ. 2 του άρθρου 75 του νόμου 998/79». Χωρίς να είναι δασολόγος και χωρίς να έχει την αρμοδιότητα να αποφαίνεται για το χαρακτήρα των δασών και των δασικών εκτάσεων, η εν λόγω κυρία έσπευσε να εκφράσει γνώμη για το χαρακτήρα του «χθαμαλού δάσους» (καταφεύγοντας προφανώς στο Μπαμπινιώτη) και να προαναγγείλει τη γνώμη του Χρ. Μπότσιου (ο οποίος τη γνωστοποίησε στο γενικό γραμματέα του υπουργείου Κ. Σκιαδά στις 18.5.2007), ότι πρόκειται για δασική έκταση, την οποία προσανατολίζεται να παραχωρήσει ως αγροτική γη. Την προαναγγέλλει, γιατί τη γνώριζε, δεδομένου ότι είχε στενή συνεργασία με τον Μπότσιο, με εντολή της πολιτικής ηγεσίας. Στη συνέχεια, η Σ. Μαντέλη κοινοποίησε τη γνώμη του Χρ. Μπότσιου στη Διεύθυνση Δασών Χαλκιδικής και στη Διεύθυνση Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, νομίζοντας ότι θα πάρει από τους δύο διευθυντές έγγραφα συμφωνίας με τις «παπαριές» τις δικές της και του Χρ. Μπότσιου περί δασικής έκτασης. Ομως, η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας (σημειωτέον ότι πολιτικά ανήκει στο χώρο της ΝΔ) αγνόησε προκλητικά την Σ. Μαντέλη και έστειλε την απάντησή της κατευθείαν στον Σ. Σαγρή, κοινοποιώντας τη στο γενικό γραμματέα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, τη Διεύθυνση Δασών Ν.Χαλκιδικής και το Δασαρχείο Αρναίας. Παραθέτουμε αποσπάσματα αυτής της απάντησης:
«1. Σύμφωνα με την παρ.7 του άρθρου 1 του νόμου 3147/2003 ο χαρακτηρισμός του συγκεκριμένου κοινοχρήστου τεμαχίου ως “Δάσος” είναι έγκυρος και δεσμευτικός και δεν επανεξετάζεται από τα όργανα της Διοίκησης. Ο επιθετικός προσδιορισμός του Δάσους, στην προκειμένη περίπτωση “χθαμαλόν” ή “Κοινόχρηστον” δεν μπορεί να μεταβάλλει το χαρακτήρα της έκτασης και την υπαγωγή της στις δασικές εκτάσεις, διότι σύμφωνα με τη δασική νομοθεσία η διάκριση των δασών και των δασικών εκτάσεων δεν εξαρτάται από το ύψος της δασικής βλάστησης, αλλά από το ποσοστό της εδαφοκάλυψης…
2. Οι γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβούλου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μπότσιου σύμφωνα με τις οποίες ο χαρακτηρισμός της συγκεκριμένης έκτασης από την Επιτροπή Απαλλοτριώσεων δεν είναι αναγκαίο να είναι ταυτόσημος με τους όρους της ισχύουσας νομοθεσίας και επομένως η υπαγωγή του δάσους στην κατηγορία των δασικών εκτάσεων, εκφράζουν προσωπική άποψη και σύμφωνα με τα προηγούμενα δεν έχουν νομική βάση, είναι σε ευθεία αντίθεση με την ισχύουσα νομοθεσία και τις κατά καιρούς εκδοθείσες Διαταγές…
3. Η με αριθ. 113649/3507/21-10-2004 διαταγή του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν έχει ανακληθεί και επομένως βρίσκεται σε ισχύ και θα πρέπει να εφαρμόζεται σε ανάλογες περιπτώσεις».
Τη διαταγή που αναφέρεται στο σημείο 3 έβγαλε τον Οκτώβρη του 2004 ο αναπληρωτής προϊστάμενος της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών Κ. Διαμαντίδης (που επίσης ανήκει στο χώρο της ΝΔ) και ανάμεσα στ’ άλλα αναφέρει: «Σε απάντηση των ερωτημάτων σας σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 3147/2003 σας γνωρίζουμε… Σε ότι αφορά απαντήσεις που έχουν δοθεί σχετικά με εκτάσεις χαρακτηρισμένες από τις ΕΑ και τις ΕΟΔ ως δάση ή δασικές θα ενημερώσετε τους ενδιαφερόμενους ότι για τις εκτάσεις αυτές δεν τίθεται θέμα έκδοσης πράξεων χαρακτηρισμού τυχόν δε απαντήσεις με διαφορετικό περιεχόμενο παύουν να ισχύουν». Ο Κ. Διαμαντίδης, λοιπόν με τη διαταγή αυτή λέει σ’ όλους τους υπηρεσιακούς παράγοντες ότι δε μπορούν να επανακριθούν και παραπέρα να αποχαρακτηριστούν δάση για τα οποία αποφάσισαν οι ΕΑ και ΕΟΔ. Γι’ αυτό και η προϊσταμένη της Δι-εύθυνσης Δασών της Περιφέρειας επικαλείται αυτή τη διαταγή, τη θυμίζει στον Σ. Σαγρή και του υπενθυμίζει πως, αφού αυτή η διαταγή ισχύει, είναι υποχρεωμένοι να την εφαρμόσουν στη συγκεκριμένη περίπτωση, να μη λένε «παπαριές» και φυσικά να μη προχωρήσουν στον αποχαρακτηρισμό της έκτασης. Ακόμη χαρακτηρίζει παράνομη τη γνωμοδότηση του Χρ. Μπότσιου.
Αυτό ήταν ένα ηχηρό χαστούκι τόσο στους Σ. Σαγρή και Σ. Μαντέλη όσο και στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, που βάλθηκε πάση θυσία να αποχαρακτηρίσει τα 8.800 στρέμματα κοινοχρήστου δάσους. Γι’ αυτό και αναγκάστηκαν ν’ αναδιπλωθούν, μέχρι να δουν τι θα κάνουν. Αφησαν να περάσει ένα πεντάμηνο και έβαλαν τη Σ. Μαντέλη να υποβάλει ερώτημα στο Ε’ Τμήμα του ΝΣΚ για το ίδιο ζήτημα. Το Τμήμα, με έξι ψήφους υπέρ και μία κατά, έβγαλε τη γνωμοδότηση που επιζητού-σε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Δηλαδή, ότι πρόκειται για δασική έκταση και όχι δάσος.
Ενώ η απόφαση πάρθηκε στη συνεδρίαση της 6.2.08 και επικυρώθηκε την 1.4.08, ακόμη δεν κοινοποιήθηκε στη βιβλιοθήκη του ΝΣΚ. Την κρατά στα συρτάρια του ο Χρ. Μπότσιος. Στις 20 Μάη του ζητήσαμε αντίγραφο της γνωμοδότησης, αλλά με ύφος Βεληγκέκα αρνήθηκε να μας το δώσει. Την επομένη υποβάλαμε γραπτό αίτημα και ο πρόεδρος του τμήματος Γρ. Κρόμπας μας έδωσε αντίγραφο και δεσμεύτηκε να «εγκαλέσει στην τάξη» τον κύριο αυτό.
Τη συγκεκριμένη γνωμοδότηση την έκανε μεν δεκτή ο Κ. Κιλτίδης, αλλά μέχρι την περασμένη Πέμπτη δεν είχε κοινοποιηθεί στις αρμόδιες Διευθύνσεις. Η διαφωνία που εξέφρασε ο αντιπρόεδρος του ΝΣΚ, που έλαβε μέρος στη συνεδρίαση του Τμήματος, ότι «το ΝΣΚ δεν έχει αρμοδιότητα να γνωμοδοτήσει εάν η αναφερόμενη στο άνω ερώτημα έκταση είναι δασική ή δάσος», τους έβαλε φωτιά στα μπατζάκια. Εμείς θα συνεχίσουμε να τους αποκαλύπτουμε, μέχρι να τους αναγκάσουμε να πάρουν πίσω αυτή την κατάπτυστη γνωμοδότηση.