Πρόκειται για πρόκληση, που προκαλεί μόνο αγανάκτηση και αποτελεί εμπαιγμό όχι μόνο για την εργαζόμενη κοινωνία, της οποίας την «κινεζοποίηση» προωθεί με αμείωτη ένταση η εγχώρια αστική τάξη, η κυβέρνησή της και το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς που κυριολεκτικά εξανδραποδίζονται και τη δημόσια εκπαίδευση που στραγγαλίζεται.
Μετά
– Τις σαρωτικές μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, την άλωση όλων των εργασιακών σχέσεων, την τρομοκρατία και τις μαζικές απολύσεις, τον αφανισμό των μικρομεσαίων στρωμάτων
– Τους μηδενικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, τους διορισμούς μέσω ΕΣΠΑ εκπαιδευτικών με μισθούς πείνας, τα χιλιάδες κενά, που έχουν ως αποτέλεσμα να μη διδάσκονται ακόμη και μαθήματα που θα εξεταστούν στις πανελλαδικές εξετάσεις, τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων και τμημάτων, με συνέπεια να στοιβάζονται οι μαθητές στις τάξεις, την νομοθετική κατοχύρωση της αύξησης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, την κατάργηση όλων των υποστηρικτικών δομών της εκπαίδευσης, τους νέους ανυπέρβλητους, ειδικά για τα παιδιά της εργατικής τάξης, ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση με την καθιέρωση του «νέου Λυκείου», την κατάργηση δεκάδων ειδικοτήτων στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και τις απολύσεις των καθηγητών, την προώθηση του σχολείου των «δεξιοτήτων», που αφυδατώνει την προσωπικότητα και φτιάχνει μαθητές στρατιωτάκια, φθηνά και αναλώσιμα εξαρτήματα της καπιταλιστικής μηχανής…
το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε τη λειτουργία για τους τελευταίους τέσσερις μήνες της φετινής σχολικής χρονιάς (sic!) του «Κοινωνικού Φροντιστηρίου». Πρόκειται για τη δημιουργία «φροντιστηριακών τμημάτων» «μικρότερων των 10 ατόμων» στο Λύκειο, χρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ, για «τη στήριξη των μαθητών που προέρχονται από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα».
Η υποκρισία ξεχειλίζει «από τα μπατζάκια» εκεί στο υπουργείο της αμάθειας, των επιχειρήσεων και της τρομοκρατίας και ο υφυπουργός Παιδείας, μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Είναι μια ιδέα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής με κίνητρο την ενίσχυση της ελληνικής οικογένειας που δοκιμάζεται και την ποιοτική αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάς παιδείας. Είναι η απάντηση του κοινωνικού κράτους με τον εξής διπλό στόχο: να απασχολήσει νέους άνεργους εκπαιδευτικούς και μακροχρόνια άνεργους εκπαιδευτικούς και να παράσχει διδακτική στήριξη σε μαθητές οικογενειών με κριτήριο τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα».
Μετά το κάζο με τη «λευκή εβδομάδα», που ζήτησαν οι μεγαλοξενοδόχοι των χειμερινών τουριστικών προορισμών και την είδε ευνοϊκά ο Σαμαράς, πρόβαλλε και ο υπουργός Αρβανιτόπουλος για να δηλώσει με συνέντευξη στο «πρώτο Θέμα» πως η «ποιότητα» πρέπει να συνοδευτεί και από την «ποσότητα». Γι’ αυτό εξετάζει σοβαρά (και προωθεί τάχιστα σύμφωνα με τον Τύπο) την αύξηση του διδακτικού έτους κατά 15 ημέρες. Ετσι θα μπορεί να ικανοποιήσει και το αίτημα των καπιταλιστών του τουρισμού, αλλά και να κομπορρημονεί έναντι των ντόπιων και ευρωπαίων αφεντικών ότι έχει βάλει τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι των «τεμπέληδων» εκπαιδευτικών και των μαθητών, οπαδών της «ήσσονος προσπάθειας».
