«Δεν έχω να υποσχεθώ, το είπα και στη Βουλή, ούτε ένα ευρώ. Δεν έχω να υποσχεθώ ούτε μια πρόσληψη. Δεν έχω να υποσχεθώ κανένα καινούριο τμήμα». Προκλητικά ηχούν τα λόγια της Διαμαντοπούλου, εκ των Ηρακλειδών του Μνημόνιου. Λέγονται τη στιγμή που τα πανεπιστημιακά ιδρύματα ασφυκτιούν από την υποχρηματοδότηση και αναστέλλουν, ως κραυγή αγωνίας για την επιβίωση, τις λειτουργίες τους, τη στιγμή που χιλιάδες σχολεία αφανίζονται και οι μαθητές στοιβάζονται σε 30άρια και 35άρια τμήματα, τη στιγμή που η χρηματοδότηση των σχολείων πνέει τα λοίσθια και το μάθημα γίνεται από δασκάλους-εργάτες γαλέρας (πλήθος οι ωρομίσθιοι και οι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου), τη στιγμή που τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό παραμένουν ακάλυπτα και όλα αυτά για να υπηρετηθεί η πολιτική του «πρώτα ο μαθητής».
SOS εξέπεμψε τη φορά αυτή το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Σε συνέντευξη τύπου που έδωσαν την περασμένη Δευτέρα, ο πρύτανης και οι πρόεδροι όλων των τμημάτων του ιστορικού ιδρύματος, τονίστηκε ότι τη στιγμή αυτή «το ΕΜΠ λειτουργεί εκ των ενόντων και επί του παρόντος». Ο δε πρύτανης Σιμόπουλος δήλωσε χαρακτηριστικά: «φέτος θα εξαντλήσουμε τα αποθεματικά μας. Ετσι, δεν μπορώ να πω αν θα λειτουργούμε και του χρόνου. Δεν θέλω να κινδυνολογώ, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα».
Την προειδοποιητική φωτοβολίδα ότι βουλιάζει έστειλε η Αρχιτεκτονική Σχολή του Ιδρύματος, που από τις 4 Μαΐου έχει αναστείλει τη λειτουργία της. Η κατάσταση γίνεται δραματική λόγω και των συνταξιοδοτήσεων του διδακτικού προσωπικού, που δεν αντικαθίσταται με τις ανάλογες προσλήψεις. Ετσι, όπως καταγγέλλεται, το εκπαιδευτικό προσωπικό της Σχολής έχει μειωθεί κατά 40% στην τελευταία διετία, ενώ για τα επόμενα δύο χρόνια προβλέπεται μείωση σε ποσοστό 60%. Επιπλέον έχει ανασταλεί κάθε εκλογή και εξέλιξη διδασκόντων που διδάσκουν συνθετικά μαθήματα (η ισχύς του σχετικού ΠΔ έληξε από τις 21/8/2010), ενώ η δεδομένη περαιτέρω μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης των ΑΕΙ, οδηγεί τα Πανεπιστήμια πέρα από τα όρια λειτουργίας τους.
