Την είδηση αλιεύσαμε από την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ». Το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε «να αναθέσει στον διεθνή Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) να διενεργήσει μελέτη για την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα της ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες της. Το κόστος της μελέτης θα ανέλθει σε 127.000 ευρώ. Μεταξύ των θεμάτων που θα περιλαμβάνονται στην προκήρυξη για τη μελέτη είναι και το πώς θα ενισχυθεί ‘’η συμπληρωματικότητα μεταξύ της αυτοαξιολόγησης και της εξωτερικής αξιολόγησης ανάμεσα στα σχολεία’’».
Μετά τους τροϊκανούς που μας κάνουν κουμάντο στα οικονομικά, θα βάλουμε και γκαουλάιτερ στην εκπαίδευση. Που θα «μελετήσουν» όχι μόνο το πώς το σχολείο θα διαχειρίζεται τους αμελητέους πόρους του, κυνηγώντας πηγές εσόδων από «τρίτους» (άλλωστε, την πλευρά αυτή εποπτεύει και η «ανεξάρτητη επιτροπή» που θα συγκροτούνταν μέσα στο Φλεβάρη, στο πλαίσιο του Μνημονίου, εξ ου και οι καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων), όχι μόνο τα προσόντα και τις πράξεις ενός διευθυντή-γενικού δερβέναγα και μάνατζερ, αλλά και το πώς παράγεται το εκπαιδευτικό έργο μέσα σ’ αυτό το σχολείο-επιχείρηση, στο σχολείο της μετάδοσης δεξιοτήτων, αναγκαίων για την αγορά εργασίας.
Προφανώς, ο ΟΟΣΑ θα υποδείξει δείκτες και κριτήρια που θα μετρούν τούτη την «αποδοτικότητα» και «αποτελεσματικότητα», που έχει να κάνει αποκλειστικά με την προσαρμοστικότητα του σχολείου στις ανάγκες του κεφάλαιου, στην ανάγκη του για φθηνό, ευέλικτο προσωπικό εργασίας. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, έλεγχος της «αποδοτικότητας» θα πραγματοποιείται σε όλο το φάσμα της λειτουργίας του σχολείου: στα κονδύλια που διατίθενται για την ίδρυση και λειτουργία του, στην πηγή προέλευσής τους, στον τρόπο διαχείρισής τους, στη διοίκηση, στους εσωτερικούς κανονισμούς λειτουργίας, στη διαμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών, στην κατεύθυνση της μαθησιακής διαδικασίας και διδασκαλίας, στους τρόπους «αξιολόγησης» των μαθητών, στους εκπαιδευτικούς.
Για όλα τούτα, γεύση πήραμε ήδη με τις εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας για το «νέο σχολείο». Απομένουν κάποιες πλευρές να «γεμίσουν» για να συμπληρωθεί το παζλ. Τώρα, π.χ. μαθαίνουμε ότι θα εξεταστεί από τον ΟΟΣΑ «η συμπληρωματικότητα μεταξύ της αυτοαξιολόγησης και της εξωτερικής αξιολόγησης ανάμεσα στα σχολεία». Τι θέλει να πει ο ποιητής; Την απάντηση τη δίνει η υφυπουργός Χριστοφιλοπούλου, μιλώντας στα «ΝΕΑ». «Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε από τους καθηγητές να καθοδηγήσουν τα παιδιά στις ερευνητικές εργασίες αλλά να μην αξιολογούνται οι ίδιοι», δήλωσε.
Κοντολογίς, προανήγγειλε την έναρξη της διαδικασίας αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, που θα αρχίσει να λειτουργεί και το «νέο Λύκειο». Τη χρονιά που διανύουμε υποτίθεται ότι εφαρμόστηκε η «αυτοαξιολόγηση» «εθελοντικά» από σχολεία, που προσέτρεξαν να βάλουν ευχαρίστως πλάτη στην επαναφορά του μπαμπούλα του επιθεωρητισμού (κυρίως ιδιωτικά και πειραματικά σχολεία), ώστε να μην προκληθεί «άγχος» στους εκπαιδευτικούς, κατά δήλωση της υπουργού. Του χρόνου, όλα τα σχολεία θα μπουν στην καρμανιόλα με την επιβολή της εξωτερικής αξιολόγησης. Οι «ποσοτικοί» και «ποιοτικοί» δείκτες του ΟΟΣΑ, που καταβαράθρωσαν τα δημόσια σχολεία σε χώρες του εξωτερικού(τα παραδείγματα π.χ. των ΗΠΑ, της Αγγλίας είναι χαρακτηριστικά), θα οδηγήσουν σχολικές μονάδες, μαθητές και εκπαιδευτικούς σ’ έναν ασίγαστο σκληρό αγώνα δρόμου επιβίωσης.
Γιούλα Γκεσούλη
