Η ξεφτίλα της κυβέρνησης έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Μείωσε αιφνιδιαστικά και πραξικοπηματικά, χωρίς να ενημερώσει προηγουμένως τους εκπαιδευτικούς, ακόμα και τις πενιχρές αμοιβές που δίνονταν στους καθηγητές που συμμετείχαν στο μηχανισμό συγκέντρωσης και βαθμολόγησης των γραπτών, κινδυνεύοντας να τινάξει στον αέρα το θεσμό των εισαγωγικών εξετάσεων, στον οποίο υποκλίνεται σύμπαν το πολιτικό σύστημα, ως θεσμό ανακοπής της τάσης της ελληνικής εργαζόμενης κοινωνίας για πανεπιστημιακή μόρφωση. Η ΟΛΜΕ κάλεσε σε αποχή από τα βαθμολογικά κέντρα και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κάνει εν μέρει πίσω, εκδίδοντας ΥΑ για χρηματικά εντάλματα προπληρωμής, χωρίς, όμως, να αλλάξει το ύψος των αμοιβών. Οι εκπαιδευτικοί δηλώνουν ανυποχώρητοι και η κυβέρνηση ψάχνει διέξοδο, ασκώντας από την αρχή εκβιαστική προπαγάνδα, επικαλούμενη την αγωνία των παιδιών, την οποία τάχαμου συμμερίζεται (η αγωνία για τις ίδιες τις εισαγωγικές εξετάσεις και όλος ο εξεταστικός μαραθώνιος και οι αξιολογικές κρίσεις στις οποίες υποβάλλονται τα παιδιά καθόλη τη διάρκεια του μαθητικού βίου, με στόχο την απογοήτευση και το βίαιο πέταγμά τους έξω από σχολείο, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο).
Προηγούμενο ΆρθροΑντεργατική λύσσα
Επόμενο άρθρο Η αλληλεγγύη «σεργιανάει» στις εξέδρες των γηπέδων…