Η επιχείρηση «εφεδρεία» στην εκπαίδευση διεξάγεται σε στάδια. Πρώτο στάδιο ήταν οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολικών μονάδων, που θα συνεχιστούν με αμείωτη ένταση και το επόμενο διάστημα. Αποτέλεσμα τούτης της πολιτικής «εξοικονόμησης δαπανών» ήταν η δημιουργία μιας δεξαμενής «υπεράριθμων» εκπαιδευτικών και η κατάργηση οργανικών θέσεων. Δεύτερο στάδιο είναι η λεγόμενη «αξιοποίηση των εκπαιδευτικών», που σύμφωνα με την υφυπουργό Χριστοφιλοπούλου αποτελεί «προτεραιότητα» του υπουργείου Παιδείας «παρότι κάποιοι συνδικαλιστές βάζουν εμπόδια». «Αξιοποίηση» σημαίνει υποχρεωτική μετακίνηση των εκπαιδευτικών ακόμα και εκτός νομού ή περιφέρειας και διάθεση αυτών που «πλεονάζουν» και «σε άλλους φορείς όπου μπορούν να προσφέρουν», υποχρεωτική ανάθεση υπερωριών στους εκπαιδευτικούς, ανάθεση δεύτερης ειδικότητας, κ.λπ., ενώ δεν αποκλείεται και η αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών, σύμφωνα με όσα σκόπιμα διοχετεύονται στα πρόθυμα παπαγαλάκια του αστικού τύπου, ώστε να διαμορφωθεί το κατάλληλο τρομοκρατικό κλίμα.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη σταθερή εμμονή του υπουργείου στα πολυπληθή τμήματα σχολικών τάξεων, τις παραβιάσεις των γεωγραφικών ορίων των σχολικών μονάδων, που επιτρέπουν στη διοίκηση να διαχειρίζεται κατά το δοκούν το μαθητικό δυναμικό και την ακολουθού-μενη πολιτική της μιας πρόσληψης για κάθε δέκα αποχωρήσεις, οδηγούν στη δραστική μείωση των προσλήψεων σε αναπληρωτές και μόνιμους εκπαιδευτικούς. Ετσι, στο σύντομο μέλλον θα φτάσουμε και στην «εργασιακή εφεδρεία», που σύμφωνα και πάλι με τη Χριστοφιλοπούλου «προβλέπεται και για τους εκπαιδευτικούς, αλλά σε επόμενη φάση» (δηλώσεις στο ραδιόφωνο Real FM το πρωί της περασμένης Δευτέρας).
