Τα κοράκια υπεράσπισης και διασφάλισης της τάξης, που αφορά και στην υποταγή στους ψηφισμένους νόμους, στα αστικά κόμματα και τον Τύπο λύσσαξαν, διαβλέποντας ότι μπορεί να περάσει το μήνυμα στην εργαζόμενη κοινωνία της ανυπακοής. Το μήνυμα αυτό έστελνε η επίμονη μαχητική αντίσταση φοιτητών, πανεπιστημιακών καθηγητών και διοικητικών υπαλλήλων, που ακύρωσαν την εκλογή των Συμβουλίων διοίκησης, αλλά και η άρνηση των πανεπιστημιακών διοικήσεων να συναινέσουν, που υποχρέωσαν τον Υπουργό Παιδείας (κατόπιν συνεννόησης με τον Παπαδήμο, όπως διεφάνη) να ετοιμάσει τροπολογία, με την οποία αποδέσμευε τη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων, μόνο για φέτος, από την υποχρεωτική εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου.
Τα κρωξίματα υποχρέωσαν τον Μπαμπινιώτη σε κωλο- τούμπα. Εκανε πίσω στην τροπολογία και πήρε σβάρνα τα κανάλια για να δηλώσει ότι αυτή δεν χρειάζεται και ότι επαρκεί η ρύθμιση τα Πανεπιστήμια να χρηματοδοτούνται με τα δωδεκατημόρια του περσινού τους προϋπολογισμού (που έτσι κι αλλιώς ήταν δραματικά μειωμένος) μέχρι τον Ι-ούλιο. Από κει και πέρα το μπαλάκι πέφτει στη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές. Με τον τρόπο αυτό ευελπιστούν Παπαδήμος και Μπαμπινιώτης να επιτύχουν πρόσκαιρη ηρεμία στα Πανεπιστήμια και να κερδίσουν χρόνο ενόψει των εκλογών και να δημιουργήσουν το έδαφος για να λειτουργήσει ο διάλογος-φάρσα της Επιτροπής που συνέστησε το υπουργείο Παιδείας, με τη συμμετοχή πρυτάνεων, προέδρων ΤΕΙ που εξέλεξαν Συμβούλια διοίκησης (σημειώνουμε ότι κανένα Πανεπιστήμιο από τα 24 δεν εξέλεξε Συμβούλιο, ενώ μόνο 7 ΤΕΙ από τα 16 έσπευσαν να υπακούσουν), του Σταυρακάκη, προέδρου της εξωνημένης ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ και παραγόντων του υπουργείου Παιδείας.
Η πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής επιβεβαίωσε τον διακοσμητικό της ρόλο, ώστε να ευλογηθεί η αλλαγή τακτικής, με τελικό σκοπό την πλήρη εφαρμογή του νόμου με τη συνενοχή των Πανεπιστημίων. Μετά τις αρχικές φιλοφρονήσεις, καθείς παρέμεινε στις θέσεις του και η επόμενη συνεδρίαση ορίσθηκε για μετά τις εκλογές…
