Στο προηγούμενο φύλλο της «Κ» περιγράψαμε αναλυτικά γιατί η ψηφισμένη τροπολογία 1093/16 13.1.2014 του Αρβανιτόπουλου είναι μια νομοθετική φούσκα που δεν προχωράει ούτε ένα βήμα το ζήτημα της ένταξης των ήδη υπηρετούντων διοικητικών (μόνιμων και ΙΔΑΧ) των ΑΕΙ σε θέσεις ΕΤΕΠ και ΕΔΙΠ, πλην όσων ΙΔΑΧ έχουν διδακτορικό, πράγμα που προβλεπόταν ήδη από το ν. 4009/2011 στο άρθρο 79, παρ. 3, περ. δ. Η τροπολογία εμπαίζει άγρια τους διοικητικούς, δίνοντας τη δυνατότητα τόσο στην κυβέρνηση όσο και στα τσιράκια της μέσα στα ΑΕΙ να κερδίζουν χρόνο προκειμένου να παρέλθει το οχτάμηνο της διαθεσιμότητας και να έρθουν με μαθηματική ακρίβεια οι απολύσεις των διαθέσιμων.
Σύντροφοι της «Κ» βρεθήκαμε στη συνέλευση του συλλόγου των διοικητικών του ΕΜΠ την περασμένη Δευτέρα, μοιράζοντας στους εργαζόμενους σχετική ανακοίνωση. Σύσσωμο το ΔΣ του συλλόγου –με την παράταξη του Περισσού να πρωτοστατεί– ισχυρίστηκε ότι η τροπολογία είναι προς «θετική κατεύθυνση» και ότι η μετατροπή μπορεί εν τέλει να γίνει… βάσει της ψηφισμένης τροπολογίας! Ο εκπρόσωπος του Περισσού έφτασε στο σημείο να λέει ότι το υπουργείο έχει κάνει τα νομοθετικά βήματα που υποσχέθηκε, αλλά η διαδικασία σκοντάφτει σε δόλια συμφέροντα μέσα στα ΑΕΙ Είπε επί λέξει: «Μένουμε έκπληκτοι από τη στάση τμήματος των μελών ΔΕΠ»!!!
Η διοίκηση του ΕΜΠ γνωρίζει πολύ καλά, ότι η υπόσχεση του υπουργού δεν μπορεί να υλοποιηθεί, όπως το γνωρίζουν και τα στελέχη του ΔΣ των διοικητικών. Κατάφερε –με την αγαστή συνεργασία του ΔΣ– να σπάσει την απεργία και έπειτα κατάφερε να πείσει τη συντριπτική πλειοψηφία των διαθεσίμων να… δουλεύει (!) και το ΕΜΠ να φαίνεται ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα στη λειτουργία του (!!), προσφέροντας διπλή εκδούλευση στην κυβέρνηση. Πλέον, ο Αρβανιτόπουλος μπορεί δημόσια να ισχυρίζεται ότι είχε δίκιο ότι υπήρχε πλεονάζον προσωπικό που «άρμεγε τον κρατικό κορβανά χωρίς να δουλεύει». Τώρα, λοιπόν, ο πρύτανης δεν προχωράει σε καμία από τις ενέργειες που είχε υποσχεθεί –πάντα βέβαια παρασκηνιακά και με διαρροές. Οταν το θέμα των διοικητικών φτάνει στη Σύγκλητο, τη διακόπτει για ανόητους λόγους (π.χ. έπινε καφέ ένας παριστάμενος διοικητικός)!
Στην επόμενη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο ΕΜΠ την Πέμπτη, το τροπάρι άλλαξε. Ο πρόεδρος του συλλόγου ισχυρίστηκε ότι ο προηγούμενος νόμος 2817/ 2000, που αφορούσε το καθεστώς των διοικητικών και του εργαστηριακού τεχνικού και ειδικού διδακτικού προσωπικού στα ΑΕΙ, προβλέπει τη δυνατότητα της ένταξης των ΙΔΑΧ σε θέσεις ΕΤΕΠ-ΕΔΙΠ! Στην πραγματικότητα, ο ν. 2817/ 2000, στο άρθρο 13, παρ. 4, εδάφιο ζ, προέβλεπε την ένταξη όσων ΙΔΑΧ υπηρετούσαν στα ΑΕΙ κατά τη διάρκεια της ψήφισής του (2000) σε θέσεις ΕΤΕΠ και ΕΕΔΙΠ, με πράξη του πρύτανη. Συν τοις άλλοις, σήμερα έχουμε 2014 και ο αριθμός των ΙΔΑΧ έχει βεβαίως αυξηθεί από τότε. Για του λόγου το αληθές: «Το επιστημονικό προσωπικό που κατά τη δημοσίευση του παρόντος υπηρετεί στα ΑΕΙ σε μόνιμες οργανικές ή προσωποπαγείς θέσεις ή σε προσωρινές προσωποπαγείς θέσεις ή με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου…. έχει τη δυνατότητα να επιλέξει: i) την παραμονή σε θέσεις διοικητικού προσωπικού, ii) την ένταξη σε προσωποπαγείς θέσεις ΕΕΔΙΠ ή iii) την ένταξη σε προσωποπαγείς θέσεις ΕΤΕΠ».
Στο τέλος της συνέλευσης έγινε γνωστό ότι ο πρύτανης δεν ανανέωσε τις συμβάσεις σε έξι συμβασιούχους εργαζόμενους της οικονομικής υπηρεσίας και ότι τους ζήτησε να μην πατήσουν από την επομένη. Οι συγκεκριμένοι δούλευαν για αρκετό καιρό αμισθί, καταβάλλοντας μόνοι τους την απαιτούμενη εισφορά στο ΤΕΒΕ, χωρίς να έχουν εισπράξει δεκάρα από το ίδρυμα. Η αδίστακτη στάση του πρύτανη προμηνύει τη μελλοντική στάση όλου του ιδρύματος απέναντι στους διαθέσιμους.
Την ίδια μέρα, πραγματοποίησαν συνέλευση και οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ, θέτοντας ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση των υπεσχημένων. Εφόσον αυτό ξεπεραστεί, ο σύλλογος θα κατεβάσει πρόταση για κήρυξη απεργίας με κύριο αίτημα την κατάργηση της ΚΥΑ των διαθεσιμοτήτων.