Και στην Κύπρο, που προεδρεύει ο «κομμουνιστής» Χριστόφιας, το πανεπιστημιακό πτυχίο απαξιώνεται και παύει να θεωρείται ως το μοναδικό εισιτήριο διορισμού στη δημόσια εκπαίδευση (στην Κύπρο ίσχυε ως τώρα επετηρίδα διορισμού στην εκπαίδευση, στην οποία η κατάταξη γινόταν με βάση το έτος κατάθεσης του πτυχίου).
Ο υπουργός Παιδείας Γιώργος Δημοσθένους, παίρνοντας τα φώτα -έστω και καθυστερημένα, πλην, όμως στο «σωστό» timing, μιας και η Κύπρος βρίσκεται στον προθάλαμο Μνημονίου- από τον «δικό μας» Γεράσιμο Αρσένη, εξήγγειλε την καθιέρωση «διαγωνισμού της ντροπής».
Και επαναλαμβάνει, μάλιστα, σα χαλασμένο γραμμόφωνο και τα δικά του επιχειρήματα. Οτι η εκπαίδευση χρειάζεται ένα «σύγχρονο, αξιοκρατικό, δίκαιο σύστημα διορισμού», ότι με το υπάρχον σύστημα «οι κατάλογοι διοριστέων μακραίνουν» και «ο μέσος όρος της ηλικίας των εκπαιδευτικών αυξάνεται συνεχώς, με όλα τα αρνητικά μιας τέτοιας εξέλιξης», ότι με το νέο σύστημα δίνεται η δυνατότητα σε πιο νέους και πιο άξιους εκπαιδευτικούς να δουλέψουν, κ.λπ.
Και για να μην αδικήσει, λέει, και όσους βρίσκονται λίγα βήματα από το διορισμό τους θα θεσμοθετήσει μεταβατικό διάστημα 10 ετών, κατά τη διάρκεια του οποίου οι διορισμοί θα γίνονται κατ’ αναλογίαν από δυο Πίνακες. Ο Πίνακας Α θα είναι ο υφιστάμενος και ο Πίνακας Β θα καταρτίζεται κάθε δυο χρόνια με κριτήρια «μετρήσιμα και αντικειμενικά», όπως η εκπαιδευτική προϋπηρεσία, η τυχόν υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά (!), η πείρα σε συναφείς τομείς, αλλά και οι γραπτές εξετάσεις (θα γίνονται -λέμε τώρα-κάθε δυο χρόνια, όπως γίνονται σήμερα, στην εποχή της ματαίωσης σχεδόν των μόνιμων διορισμών, και στην Ελλάδα), τα μόρια των οποίων θα λογίζονται όσα όλα τ’ άλλα μαζί.
Ο Χριστόφιας αντιγράφει τους άγριους Ελληνες «εκσυγχρονιστές», τους νεοφιλελεύθερους, τους εραστές της αγοράς, τους… τους… Τσ, τσ!
Τι έχουν να πουν στον Περισσό τα συντρόφια του, που παριστάνουν τους λάβρους ενάντια στην υποτίμηση των πανεπιστημιακών πτυχίων και το διαγωνισμό της ντροπής;
