Γίνεται ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος χωρίς γενικές συνελεύσεις; Μήπως γίνεται μέσα από γραφειοκρατικές διαδικασίες στις οποίες επικρατούν τα παρασκηνιακά παζάρια; Πρέπει οι φοιτητές να εμπιστευτούν δυνάμεις που υπονόμευσαν τις μαχητικές τους ενέργειες; Non, non et non! (όπως θα ‘λεγε κι ο Σαρκοζί).
Οι… κομμουνισταράδες Κνίτες, όμως, δεν έχουν καμιά σχέση μ’ αυτά. Αυτοί άλλωστε απεχθάνονται τη διαλυτική κατάσταση του φοιτητικού κινήματος και παλεύουν να ανασυγκροτηθεί! Το ότι σε ΔΣ φοιτητών καταψήφισαν ψηφίσματα που πρότειναν να γίνουν συνελεύσεις για το Πολυτεχνείο δεν αντιβαίνει σ’ αυτό. Ούτε βέβαια το γεγονός ότι παλεύουν να αλλάξουν τους συσχετισμούς στα ΔΣ για να έχουν περισσότερους αντιπροσώπους στην ξεπουλημένη ΕΦΕΕ, αν καταφέρουν να την νεκραναστήσουν. Αλλωστε, η ΚΝΕ δεν υπονόμευσε ποτέ το κίνημα, ούτε το 2006-07, ούτε στο «σπάσιμο» των πρυτανικών εκλογών, ούτε το Δεκέμβρη.
Οσο και να θέλει να κρυφτεί η ΠΚΣ ο οπορτουνισμός δεν την αφήνει. Από τη μια λέει ότι το φοιτητικό κίνημα και οι γενικές συνελεύσεις είναι διαλυμένα κι ότι θα παλέψει να ανασυγκροτηθεί, ενώ από την άλλη υπονομεύει οποιαδήποτε προσπάθεια για γενική συνέλευση. Στο ΤΕΙ Πειραιά, για παράδειγμα, στο ΔΣ σπουδαστών ΣΤΕΦ στις 11/11 κατέβηκε πρόταση για να γίνει γενική συνέλευση για το Πολυτεχνείο. Θα περίμενε κανείς, βασιζόμενος στο πουκουσίτικο χαρτομάνι, η πρόταση να είναι της ΠΚΣ. Οχι μόνο η πρόταση ήταν της ΠΑΣΠ, αλλά η ΠΚΣ την καταψήφισε κιόλας! Η ΔΑΠ ψήφισε λευκό, με αποτέλεσμα να μην περάσει το ψήφισμα. Στη συνέχεια, πάλι η ΠΑΣΠ πρότεινε να κλείσει η σχολή στις 16/11, αλλά η ΠΚΣ και πάλι καταψήφισε!
Αν η ΠΚΣ φοβάται ακόμα και τις εθιμοτυπικές συνελεύσεις, μπορούμε να φανταστούμε τι στάση θα κρατήσει σε εκείνες που θα αποφασίζουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και ιδιαίτερα καταλήψεις.
Στο ΤΕΙ Πειραιά, πάντως, με πρωτοβουλία της ΠΚΣ προηγήθηκε άλλη συνέλευση, προκειμένου να αντλήσουν τη νομιμοποίηση που χρειάζονται για το «κοινό μέτωπο αγώνα» που προσπαθούν να στήσουν. Η σχεδόν επιτυχημένη αυτή συνέλευση τούς φάνηκε αρκετή προσώρας. Ηξεραν ότι αν έμπαιναν σε συνέλευση για το Πολυτεχνείο το κλίμα θα στρεφόταν εναντίον τους. Θα ακουγόντουσαν λέξεις όπως «Πανσπουδαστική Νο 8» και «εξέγερση του Δεκέμβρη», που θα τους ανάγκαζαν να ξεφτιλιστούν και να φύγουν με σκυμμένο το κεφάλι.
