«Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται» λέει η λαϊκή παροιμία και έχει βρει την εφαρμογή της στην περίπτωση του Μητσοτάκη. Ο οποίος αντιλαμβάνεται πολύ καλά -ασχέτως αν οι αυλοκόλακες και τα «πετσωμένα» ΜΜΕ θέλουν να τον παρουσιάσουν ως iron man και ακόμη και σήμερα ως«καταλληλότερο»- ότι είναι πολιτικά τελειωμένος και κατά κράτος χαμένος μετά και την «κοκορομαχία» στη Βουλή με την πρόταση δυσπιστίας που υπέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Γι’ αυτό και σε μια απέλπιδα προσπάθεια επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα, επαναφέροντας το αφήγημα της αντιμετώπισης της «βίας και ανομίας» στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και την αναγκαιότητα επιβολής της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας. Στοχεύει κυρίως στο ακροδεξιό του ακροατήριο, αφού το ευρύτερο φαίνεται πλέον ότι είναι σφόδρα δυσαρεστημένο με τις απανωτές «φυσικές καταστροφές» για τις οποίες το «επιτελικό κράτος» των α(χ)ρίστων δεν έχει καμιά ευθύνη, με την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και την ακρίβεια που καλπάζει.
Γι’ αυτό και επισκέφθηκε τον Πρύτανη του ΑΠΘ Παπαϊωάννου, ο οποίος δέχθηκε να του κάνει το χατίρι να παίξει τη «γλάστρα» σε αυτό το νέο επικοινωνιακό τέχνασμα.
Ο Πρύτανης, για να δώσει τη σχετική «πάσα» στον Μητσοτάκη, αράδιασε καταρχάς τα νεοφιλελεύθερης κοπής «επιτεύγματα» του πανεπιστήμιου, όπως ότι έχει δημιουργηθεί προπτυχιακό πρόγραμμα Ιατρικής με δίδακτρα για αλλοδαπούς φοιτητές – πρόπλασμα γενίκευσης της παραπέρα ιδιωτικοποίησης του δημόσιου πανεπιστήμιου.
Στο στημένο σόου, ο Μητσοτάκης συνέχισε στο ίδιο μοτίβο, ολοκληρώνοντας την εικόνα του επιχειρηματικού πανεπιστήμιου, απαραίτητο αξεσουάρ του οποίου είναι η «τάξη και ασφάλεια», όπως σε κάθε καπιταλιστική επιχείρηση που σέβεται τον εαυτό της (τα κέρδη των αφεντικών).
Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση «ο πρωθυπουργός ευχαρίστησε τον Πρύτανη για τη συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για τον τερματισμό κατάληψης στο ΑΠΘ που κρατούσε 34 χρόνια». Τονίσθηκε «η πρόοδος που έχει συντελεστεί όσον αφορά την ασφάλεια των σπουδαστών και των εκπαιδευτικών αλλά και για την προστασία ακαδημαϊκών εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού τους» και ότι σε αυτήν την κατεύθυνση «είναι σημαντική η συμβολή των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ), που θα τοποθετηθούν μετά την εκπαίδευσή τους στα ιδρύματα που αντιμετωπίζουν προβλήματα ασφάλειας».
