Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο. ‘Η αλλιώς η αριθμητική του καραγκιόζη. Με μόνη τη διαφορά ότι ο καραγκιόζης είναι υπέρβαρος και αντιπαθέστατος. Για τον Βενιζέλο ο λόγος και την αριθμητική του, που την παρουσιάζει συνεχώς σε ομιλίες του στη Βουλή και σε συνεντεύξεις, χωρίς κανένας να έχει μπει μέχρι στιγμής στον κόπο να του πει ότι κάνει χοντροκομμένες αλχημείες. Ιδού δείγμα από την καταληκτική ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, την περασμένη Τρίτη:
«Εχουμε ένα συνολικό πακέτο 240 δισ. ευρώ. Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε τα 100 δισ. ευρώ της μείωσης του δημοσίου χρέους που κατέχεται από ιδιώτες μέσα από τη γνωστή διαδικασία του PSI. Πρέπει να προσθέσουμε εγγυήσεις που θα χορηγηθούν για την προσωρινή ρευστότητα των Τραπεζών και πρέπει να προσθέσουμε ό,τι κατέχει στο χαρτοφυλάκιό της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και όποια ρευστότητα έχει ήδη χορηγήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και αυτά είναι από μόνα τους αρκετά δισ. Είναι από μόνα τους περίπου άλλα 170 δισ. ευρώ για όσους θέλουν να ακούν αριθμούς».
Ψέματα από την πρώτη κιόλας πρόταση. Διότι τα δάνεια από την τρόικα δεν είναι 110 συν 130, αλλά 130 συν 73, αφού το υπόλοιπο του πρώτου δανείου θα ενσωματωθεί στο δεύτερο δάνειο. Τα 100 δισ. από το «κούρεμα» πρώτον δεν υπάρχουν ακόμη και δεύτερον, αν και όταν υπάρξουν, δεν μπο- ρούν να αθροιστούν στα δάνεια. Ακόμη, τα 30 από τα 130 δισ. του νέου δανείου θα πάνε κατευθείαν στους τοκογλύφους που θα ενταχθούν στο PSI (αν δεν υπάρξει PSI, δεν θα δοθεί αυτό το ποσό), ενώ από τα 100 δισ. που περισσεύουν, τα 30 δισ. θα δοθούν κατευθείαν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Ετσι, τα 240 δισ. του Βενιζέλου γίνονται μόλις 143 δισ.
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να συνεχίσουμε. Είναι αυταπόδεικτο ότι ο άνθρωπος επιδίδεται σε φτηνές απατεωνιές, γι’ αυτό και κάθε φορά παρουσιάζει μια διαφορετική αριθμητική (κρατάει σταθερά τα «240 δισ.» και προσθέτει αναλόγως με την κουβέντα), ποντάροντας στο ότι κανείς δεν τον αποκαλεί ψεύτη για να το βουλώσει..
