Στις 18 Φλεβάρη, ο Σκουρλέτης συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας Πάολο Τζεντιλόνι, που επισκέφτηκε την Αθήνα. Οπως δήλωσε ο Σκουρλέτης, συζήτησαν ενεργειακά ζητήματα. «Εχουμε κοινά σχέδια που μας απασχολούν» είπε ο υπουργός ΠΕΚΑ, χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες. Μια βδομάδα μετά, υπογράφηκε στη Ρώμη «μνημόνιο συναντίληψης» ανάμεσα στη ρωσική Gazprom, την ιταλική Edison SpA και την ελληνική ΔΕΠΑ για την ανάπτυξη αγωγού, ο οποίος θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της Μαύρης Θάλασσας και μέσω τρίτων χωρών, προς την Ελλάδα και από την Ελλάδα στην Ιταλία».
To συγκεκριμένο σχέδιο δεν έχει καμιά σχέση με τον περιβόητο Greek Stream του Λαφαζάνη. Εκείνος ήταν ένας αγωγός που υποτίθεται ότι θα μετέφερε φυσικό αέριο από τα ελληνοτουρκικά σύνορα προς την κεντρική Ευρώπη, μέσω ΠΓΔΜ, Σερβίας και Κροατίας. Οταν οι τρεις τελευταίες χώρες αρνήθηκαν τη διέλευση (προφανώς μετά από αμερικάνικη παρέμβαση), ήταν ένας αγωγός-φάντασμα, που ξέραμε την αφετηρία του, δεν ξέραμε όμως ούτε την κατάληξή του ούτε τη διαδρομή που θ’ ακολουθούσε. Το νέο σχέδιο αφορά έναν αγωγό ιταλο-ρωσικό, που απλά θα περάσει από την Ελλάδα. Η αφετηρία του είναι ακόμα άγνωστη, γι’ αυτό και γίνεται λόγος γενικά για προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία «μέσω της Μαύρης Θάλασσας και μέσω τρίτων χωρών», φωτογραφίζοντας τη Βουλγαρία. Οσο για τη διαδρομή, αναφέρεται ότι «τα συμβαλλόμενα μέρη προτίθενται να εκμεταλλευθούν και αξιοποιήσουν, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, το Εργο που έχει ήδη πραγματοποιηθεί από τη ΔΕΠΑ και την Edison, στο πλαίσιο του έργου ITGI Poseidon».
Ο αγωγός αυτός είχε σχεδιαστεί στη διαδρομή Τουρκία-Ελλάδα-Ιταλία και θα βυθιζόταν στην Αδριατική στο ύψος της Ηγουμενίτσας, γεγονός που είχε ξεσηκώσει τον κόσμο στη Θεσπρωτία, που έβλεπε να έρχεται η περιβαλλοντική καταστροφή και η τουριστική υποβάθμιση. Εγκαταλείφθηκε, όμως, και αντικαταστάθηκε από τον ΤΑΡ. Τώρα, γίνεται λόγος για επανενεργοποίηση του εγκαταλειφθέντος σχεδίου. Ολα, όμως, εξαρτώνται από το κατά πόσο θα μπει στο παιχνίδι η Βουλγαρία. Γιατί, όπως όλοι θυμόμαστε, επί δεκαετίες σχεδιαζόταν ο αγωγός μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, όμως οι Αμερικανοί κατάφεραν να ακυρώσουν το σχέδιο, οδηγώντας πρώτα σε έξοδο τη βουλγαρική πλευρά και στη συνέχεια και την ελληνική (επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου). Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διαπραγματεύσεις με τη βουλγαρική κυβέρνηση για την όδευση του αγωγού μέσω Βουλγαρίας σχεδιάζεται να κρατήσουν μέχρι τα τέλη του 2016.
Δεν ξέρουμε τι προοπτικές έχει ο συγκεκριμένος αγωγός, ξέρουμε όμως πως η ελληνική πλευρά δεν παίζει κανένα ρόλο, εκτός από το ρόλο του προθύμου να εκχωρήσει το ελληνικό έδαφος για τη διέλευση κάθε αγωγού. Το παιχνίδι είναι καθαρά ιταλο-ρωσικό και η συμφωνία «φιξαρίστηκε» και πολιτικά, αφού της υπογραφής προηγήθηκε συνάντηση του Αλεξέι Μίλερ της Gazprom με την ιταλίδα υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης Φεντερίκα Γκουίντι.
Γι’ αυτό και ο Σκουρλέτης απέφυγε να μπει προσωπικά στο κάδρο. Περιορίστηκε να εκδώσει μόνο ένα σύντομο Δελτίο Τύπου, στο οποίο χαρακτήρισε «άκρως θετική εξέλιξη» την υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης, ενώ –πέρα από τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΠΑ Θ. Κιτσάκο, που υπέγραψε τη συμφωνία μαζί με τον Μίλερ και τον διευθύνοντα σύμβουλο της Edison Μαρκ Μπεναγιούν- στην τελετή υπογραφής παρευρέθηκε μόνο ο γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του ΥΠΕΞ Γ. Τσίπρας. Επιλέχτηκε, δηλαδή, η κυβερνητική εκπροσώπηση στο κατώτερο δυνατό επίπεδο (δεν πήγε π.χ. ο υφυπουργός Μάρδας).
Βέβαια, την επόμενη φορά που ο Τσίπρας θα κάνει απολογισμό των… αναπτυξιακών κατορθωμάτων της κυβέρνησής του, ενδέχεται οι λογογράφοι του να περιλάβουν και αυτό το έργο. Εμείς ας θυμόμαστε ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει κανένα ρόλο και πως οι αποφάσεις παίρνονται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που βρίσκονται σε συνεχή παζάρια, ανταγωνισμούς, σύμπηξη και διάλυση συμμαχιών επί οικονομικών σχεδίων.
