Εχουν κάθε λόγο οι καναλάρχες να στηρίζουν τη «μνημονιακή» πολιτική. Δεν είναι απλώς μαντρόσκυλα του καπιταλισμού, όπως ήταν κάποτε οι παραδοσιακοί εκδότες, αλλά είναι οι ίδιοι καπιταλιστές, χωμένοι σε κάθε μπίζνα (κατά προτίμηση με το κράτος). Εργολάβοι και προμηθευτές του δημοσίου, μιζαδόροι, πλιατσικολόγοι.
Εχει κάθε λόγο το αστικό κράτος να τους ανταμείβει για τις υπηρεσίες τους. Κι όταν τους βάζει κάποιο φόρο, έτσι για τα μάτια του κόσμου, για να παραμυθιάζει το λαουτζίκο που στενάζει από τα χαράτσια και τα απανωτά πετσοκόμματα μισθών και συντάξεων, φροντίζει να παραπέμπει την είσπραξή του στις ελληνικές καλένδες.
Ας δούμε, όμως, περί τίνος πρόκειται.
Με τον πρώτο «μνημονιακό» νόμο (Ν. 3845/6.5.2010, «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ και το ΔΝΤ») επιβλήθηκε και ένας φόρος στους καναλάρχες και τους διαφημιστές, για να φανεί πως τάχα τα βάρη μοιράζονται δίκαια. Συγκεκριμένα, στην παράγραφο 12 του πέμπτου άρθρου του νόμου αναφέρεται: «Επιβάλλεται ειδικός φόρος στις διαφημίσεις που προβάλλονται από την τηλεόραση. Ο συντελεστής του φόρου ορίζεται σε ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) επί της αξίας της διαφήμισης που υπολογίζουν τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις […] Τον ειδικό φόρο εισπράττουν τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης και αποδίδουν στο Δημόσιο με μηνιαίες δηλώσεις που υποβάλλουν στην αρμόδια ΔΟΥ».
Οι καναλάρχες και οι διαφημιστές, βέβαια, δεν είχαν κανένα σκοπό να πληρώσουν αυτόν τον ειδικό φόρο. Και ήξεραν ότι δεν πρόκειται να τον πληρώσουν. Είχαν προσυνεννοηθεί με την κυβέρνηση Παπανδρέου, όπως φάνηκε από τη συνέχεια αυτής της σκανδαλώδους υπόθεσης.
Με τον «μνημονιακό» νόμο 3899/17.12.2010 («Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας») θεσπίστηκε ένα ακόμη πακέτο αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων. Για τους καναλάρχες, όμως, θεσπίστηκε η «αναβολή» της καταβολής του ειδικού φόρου.
Αναδρομικά, μάλιστα, τους χαρίστηκαν οι φόροι που θα έπρεπε να καταβάλουν από το Μάη μέχρι το Δεκέμβρη του 2010. Στην παράγραφο 6 του άρθρου 4 προβλέφτηκε ότι «η ισχύς των διατάξεων της παραγράφου αυτής (σ.σ. δηλαδή της θέσπισης ειδικού φόρου 20% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων) αρχίζει από 1.1.2012».
Υποτίθεται ότι ένα χρόνο μετά θα άρχιζαν να πληρώνουν τον ειδικό φόρο. Αμ δε! Ηρθε η συγκυβέρνηση Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) και έδωσε νέα «αναβολή». Στο «μνημονιακό» νόμο 4047/23.2.2012, άρθρο 3, παράγραφος 9, προβλέφτηκε: «Αντί της ημερομηνίας "1.1.2012" τίθεται η ημερομηνία "1.1.2013"».
Υποτίθεται ότι πήραν αναβολή για έναν ακόμη χρόνο, αλλά από την 1η Γενάρη του 2013 ανυπερθέτως θα άρχιζαν να καταβάλλουν τον ειδικό φόρο 20% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων. Αμ δε! Η συγκυβέρνηση Σαμαρά (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) φρόντισε να πάρουν οι καναλάρχες νέα «αναβολή» ενός έτους, με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη Βουλή το Γενάρη του 2013.
Ηταν εκπληκτική η επιχειρηματολογία που επιστράτευσαν στην Αιτιολογική Εκθεση του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα στο άρθρο 22 με το οποίο θεσπίστηκε η νέα ετήσια αναβολή στην καταβολή του ειδικού φόρου 20% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων: «Ωστόσο, η δυσχερής οικονομική κατάσταση όλων των εμπλεκόμενων φορέων, και δη τόσο των επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται τηλεοπτικούς σταθμούς, όσο και των διαφημιστών και των διαφημιζομένων, είχε οδηγήσει στη διαδοχική χρονική μετάθεση της έναρξης ισχύος της εν λόγω διάταξης […] Οι λόγοι που επέβαλλαν τη μετάθεση της έναρξης ισχύος της εν λόγω διάταξης μέχρι σήμερα δεν έχουν εκλείψει, αντίθετα επιτείνονται διαρκώς, με αποτέλεσμα τυχόν εφαρμογή της από την 1.1.2013 να δύναται να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών και των διαφημιστικών εταιριών, με κίνδυνο, σε περίπτωση οικονομικής τους κατάρρευσης, να χαθούν εκατοντάδες θέσεις εργασίας και σημαντικά έσοδα για το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία»!
Οι φτωχούληδες του Θεού! Οι Μπομπολαίοι, οι Ψυχάρηδες, οι Βαρδινογιάννηδες, οι Αλαφούζοι, οι Κουρήδες, οι Κοντομηνάδες και το λοιπό κακό συναπάντημα! Δεν βγαίνουν οι άνθρωποι και μπορεί σε λίγο να τους δούμε να ζητιανεύουν στην Πλατεία Συντάγματος! Πρέπει να τους στηρίξουμε τους κακόμοιρους, γιατί δεν δουλεύουν για κέρδη, αλλά για να προσφέρουν θέσεις εργασίας σε εργαζόμενους και έσοδα στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Μπορεί, βέβαια, να έχουν διώξει κόσμο και κοσμάκη από τα τηλεοπτικά τους κάτεργα, μπορεί να έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο των εργαζόμενων και να τους ανάγκασαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας με τεράστιες μειώσεις μισθών, όμως εξακολουθούν να προσφέρουν… κοινωνικό έργο, γι' αυτό και ένας φόρος, που κάποια στιγμή μπήκε σε κάποιες από τις μπίζνες τους, ως δική τους «συνεισφορά στην εθνική προσπάθεια σωτηρίας της χώρας», δεν πρέπει να πληρωθεί ποτέ.
Οταν ψηφίστηκε αυτή η τελευταία ρύθμιση, σχολιάσαμε: «Αμφιβάλλει κανείς, ότι αυτός ο φόρος δεν πρόκειται να πληρωθεί ποτέ; Εμείς δεν είμαστε πολιτικά αφελείς, δεν αμφιβάλλουμε και γι' αυτό βάλαμε τη λέξη "αναβολή" σε εισαγωγικά. Ετσι θα πηγαίνει, από αναβολή σε αναβολή, χρόνο με το χρόνο, μέχρι κάποια στιγμή να καταργηθεί και τυπικά η διάταξη».
Αυτό και γίνεται, με τροπολογία που εισήγαγαν οι Στουρνάρας και Σταμάτης στο νομοσχέδιο για το χαράτσι και για την οποία κανείς δεν σηκώθηκε να φωνάξει. Βλέπετε, όλοι θέλουν να τα ‘χουν καλά με τους καναλάρχες. Η τροπολογία δεν πρωτοτυπεί. «Μεταθέτει» την έναρξη καταβολής του 20% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων την 1.1.2015. Πάτε στοίχημα ότι σε ένα χρόνο θα έχουμε νέα ρύθμιση, που θα μεταθέτει την έναρξη για έναν ακόμη χρόνο;
Η αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας αναφέρεται στο ιστορικό της ρύθμισης, αλλά δεν αναφέρεται στο γεγονός ότι χάρισαν αναδρομικά το φόρο ενός οχταμήνου (Μάης-Δεκέμβρης 2010), που θα έπρεπε να καταβάλλουν καναλάρχες και διαφημιστές κάθε μήνα. Κατά τα άλλα, η αιτιολογική έκθεση επαναλαμβάνει το ίδιο προκλητικό ποίημα: «Οι λόγοι που επέβαλλαν τη μετάθεση της έναρξης ισχύος της εν λόγω διάταξης μέχρι σήμερα δεν έχουν εκλείψει, αντίθετα επιτείνονται διαρκώς, με αποτέλεσμα τυχόν εφαρμογή της από 1.1.2014 να δύναται να προκαλέσει περαιτέρω προβλήματα στη βιωσιμότητα των τηλεοπτικών σταθμών και των διαφημιστικών εταιριών, με κίνδυνο σε περίπτωση διακοπής της λειτουργίας τους, να χαθούν εκατοντάδες θέσεις εργασίας, καθώς και σημαντικά έσοδα για το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική συνοχή και τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας».
Αυτά ισχύουν μόνο για το συγκεκριμένο φόρο. Για κανέναν άλλο φόρο. Δεν ισχύουν για το χαράτσι, ας πούμε. ‘Η για το τέλος επιτηδεύματος που επέβαλαν σε ελευθεροεπαγγελματίες και μικρέμπορους, δίνοντάς τους μια κλοτσιά να πάνε μια ώρα γρηγορότερα στο λουκέτο. Και η τρόικα, αυτός ο κέρβερος της μνημονιακής πειθαρχίας, δεν έχει κανένα πρόβλημα με τη μη εφαρμογή ενός φόρου. Ούτε αναζητήθηκαν ποτέ «δημοσιονομικά ισοδύναμα» γι’ αυτόν τον μη εισπραττόμενο φόρο. Οταν πρόκειται για τα συμφέροντα επίλεκτων μερίδων της κεφαλαιοκρατίας, όλα γίνονται εξαιρετικά απλά και ρυθμίζονται στα μουλωχτά.
Τέσσερις διαδοχικές κυβερνήσεις, στις οποίες πήραν μέρος τέσσερα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ), έχουν στραγγαλίσει τον ελληνικό λαό. Εχουν πετσοκόψει μισθούς και συντάξεις, έχουν καταργήσει δώρα και επίδομα αδείας, έχουν ρίξει το βασικό μισθό κάτω από τα 500 ευρώ (καθαρά), έχουν βάλει του κόσμου τα χαράτσια, έχουν σπείρει τη δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους, και την ίδια στιγμή φροντίζουν να απαλλάσσουν τους καναλάρχες από έναν ειδικό φόρο που υποκριτικά τους επέβαλαν με το πρώτο Μνημόνιο. Ανελέητοι απέναντι σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, γλείφτες και υποτακτικοί μπροστά στους βαρόνους των μίντια, αυτοί είναι οι κυβερνώντες.