Την ώρα που η κυβέρνηση γδύνει και ξαναγδύνει τους εργαζόμενους, κάνει με τον πιο προκλητικό τρόπο πλάτες στους τραπεζίτες φουσκώνοντας τα κέρδη τους. Δεν αναφερόμαστε μόνο στις συνεχείς εκδόσεις εντόκων γραμματίων του δημοσίου με τοκογλυφικά επιτόκια, τα οποία αγοράζουν σχεδόν στο σύνολό τους ελληνικές τράπεζες, αλλά και στην προκλητική άρνηση των τραπεζών να πληρώσουν τους τόκους που οφείλουν στο ελληνικό κράτος.
Οπως είναι γνωστό, το φθινόπωρο του 2008 η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε με νόμο το πρώτο πακέτο ενίσχυσης των τραπεζών, ύψους 28 δισ. ευρώ. Πέρα από τις εγγυήσεις, με τις οποίες οι τράπεζες αντλού-σαν ρευστότητα από την ΕΚΤ (τακτική που συνεχίστηκε επί ΠΑΣΟΚ, με απανωτά πακέτα που έφτασαν τις εγγυήσεις σχεδόν στα 100 δισ. ευρώ), οι τράπεζες πήραν και ζεστό χρήμα, που συνολικά έφτασε περίπου τα 3,8 δισ. ευρώ (5 δισ. ήταν το σύνολο που μπορούσε να φτάσει το πακέτο). Για να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό, ο Αλογοσκούφης δήλωσε τότε ότι αυτά τα λεφτά δεν είναι χάρισμα προς τους τραπεζίτες, αλλά μια ιδιαί-τερα επωφελής τοποθέτηση του ελληνικού κράτους. Υποτίθεται ότι το κράτος θα έπαιρνε σταθερή απόδοση 10% το χρόνο για τα κεφάλαια που χορήγησε στις τράπεζες.
Οι τράπεζες, όμως, δεν έχουν δώσει δεκάρα. Κι όχι μόνο δεν έχουν δώσει δεκάρα, αλλά επικαλούνται και το νόμο για να το κάνουν, ενώ η κυβέρνηση τους κάνει πλάτες. Η Εθνική ζήτησε από τους μετόχους της να μην εγκρίνουν την καταβολή μερίσματος στο κράτος, λόγω εμφάνισης ζημιών, επικαλούμενη το νόμο περί ανώνυμων εταιριών. Ομως, εδώ δεν έχουμε καταβολή μερίσματος σε μετόχους ή τόκου σε δανειστές, αλλά για πληρωμή σταθερής απόδοσης, η οποία έχει προβλεφθεί με νόμο (ν. 3723/2008). Την ίδια τακτική ακολούθησαν η Πειραιώς και η Αγροτική.
Η Alpha και η Eurobank, που πήραν και τη μερίδα του λέοντος από το πακέτο (940 εκατ. η πρώτη και 950,125 εκατ. η δεύτερη), εμφανίζονται να κατακρίνουν αυτή την τακτική. Οπως δήλωσαν εκπρόσωποί τους στην «Ελευθεροτυπία», «ο νόμος είναι ξεκάθαρος και δεν επιδέχεται ερμηνείες είτε υπάρχουν τα κέρδη σε επίπεδο μητρικής είτε όχι». Τι κάνουν, όμως, στην πράξη; Βρίσκουν άλλους τρόπους για να μην πληρώσουν τα λεφτά. Οπως αποκάλυψε οικονομική ιστοσελίδα, η Eurobank θεωρεί το 10% όχι ως μέρισμα σταθερής απόδοσης, αλλά σαν πληρωμή τόκου, που εκπίπτει ως δαπάνη από τα έσοδα της τράπεζας. Ετσι, παίρνει τα λεφτά της πίσω μέσω του φορολογικού συστήματος.
