Ενα μικρό επεισόδιο που έγινε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, στις 28 Φλεβάρη, όταν ο Τσακαλώτος πήγε για να ενημερώσει (υποτίθεται) για τη συμφωνία των Βρυξελλών στις 20 Φλεβάρη (για να μη λέει η αντιπολίτευση ότι κρύβεται επειδή διαφωνεί με τον προπαγανδιστικό σχεδιασμό του Μαξίμου), έδειξε πως δεν είναι μόνο η παρέα των Τσιπραίων, αλλά το σύνολο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που δε διστάζει να πει τα πιο χοντρά ψέματα, προσπαθώντας να αγρέψει έστω και πρόσκαιρα κέρδη.
Ο νεοδημοκράτης Σταϊκούρας λέει στον Τσακαλώτο ότι «οι δεσμεύσεις που αναλάβατε είναι επώδυνες και τα νέα μέτρα σκληρά. Αναμενόμενο βεβαίως, αν ανατρέξει κανείς στην τελευταία ταπεινωτική επιστολή προς τους θεσμούς στα τέλη Δεκεμβρίου, όταν υπόσχεστε, σύμφωνα με την επίσημη μετάφραση του Υπουργείου Οικονομικών “διαρκή αφοσίωση στις δεσμεύσεις του μνημονίου“». Ο Τσακαλώτος τον διακόπτει: «Η λέξη ήταν commitment και όχι dedication. Ηταν ατυχής η μετάφραση». Ο Σταϊκούρας, που δε διακρίνεται για την πολιτική ευστροφία του, τρώει το παραμύθι και προσπαθεί να μπαλώσει την τρύπα: «Αρα, το γραφείο Τύπου του Υπουργείου σας, έκανε λάθος».
Η Μπακογιάννη, όμως, που ως γόνος του μητσοτακαίικου ξέρει καλά τι σημαίνει ψέμα και πώς αυτό χρησιμοποιείται, κοιτάζει τα κείμενα και επανέρχεται μ' εκείνο το σαρδόνιο χαμόγελο που τόσο θυμίζει τον πατέρα της. Πρώτα του λέει ότι ζηλεύει ειλικρινά τα αγγλικά του και θα ήθελε να έχει την τύχη να μιλά τα δικά του αγγλικά. Και συνεχίζει απνευστί: «Δια-βάζω στο κείμενο, για το οποίο διορθώσατε τον κ. Σταϊκούρα, continuous adherence to the commitments. Εσείς θα το πείτε με πολύ πιο σωστή προφορά. Στο λεξικό, το οποίο διαβάσαμε, το adherence μεταφράζεται, αφοσίωση-προσκόλληση, μια από τις δύο». Κάτι λέει εκτός μικροφώνου ο Τσακαλώτος, που κατάλαβε ότι ξεφτιλίστηκε, και η Μπακογιάννη κλείνει θριαμβευτικά και πατερναλιστικά: «Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τη λέξη “προσκόλληση“. Πάντως, το λεξικό, αυτές τις δύο λέξεις μεταφράζει και ως τέτοιες τις λαμβάνουμε».
