«Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ήταν λάθος. Πιστεύω ότι πιεστήκανε να βγάλουν το χρέος βιώσιμο την πρώτη φορά που δεν έβγαινε και αναγκαστήκανε να δείξουνε ρυθμούς ανάπτυξης υψηλότερους από κείνους που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν».
Στο μικρόφωνο ο διάσημος πλέον Παναγιώτης Ρουμελιώτης, πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Αυτά τα εκπληκτικά ειπώθηκαν στην εκπομπή του Πρετεντεράκου, την περασμένη Δευτέρα.
«Η έκθεση βιωσιμότητας του χρέους αναμένεται πριν από τις αμερικάνικες εκλογές. Υπάρχουν τρόποι να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα. Η σημαντικότερη παράμετρος είναι τι υποθέσεις κάνουμε για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας».
Στο μικρόφωνο ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας. Τα έλεγε off the record, το βράδυ της περασμένης Τρίτης, και οι συνεργάτες του τα κατέγραψαν και τα έστειλαν με τη μορφή «άτυπης ενημέρωσης» (αυτό που λέμε non paper).
Και ο ένας και ο άλλος, καθηγητές Οικονομικών κατά τα άλλα, διδάσκουν ανωτάτη μπακαλική. Διδάσκουν πώς εργαλειοποιείται η οικονομική επιστήμη, προκειμένου να υπηρετηθούν συγκυριακές σκοπιμότητες.
Τι λέει ο Ρουμελιώτης; Οτι η τρόικα δεν έκανε κανένα λάθος, όταν έδινε υπεραισιόδοξες «προβλέψεις» για την εξέλιξη του ελληνικού ΑΕΠ και των άλλων μεγεθών του «προγράμματος». Απλά, η πολιτική σκοπιμότητα επέβαλε να κάνουν αυτές τις «προβλέψεις», προκειμένου να δείξουν ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο.
Τι λέει ο Στουρνάρας; Οτι δεν τα έχουν βρει ακόμα με την τρόικα στο ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, αλλά εκτιμά ότι θα τα βρουν. Στην πραγματικότητα, όπως ο ίδιος έχει διαρρεύσει, η μεν τρόικα εκτιμά ότι θα χρειαστούν καμιά τριανταριά δισ. ευρώ νέα δάνεια, το δε υπουργείο Οικονομικών κατεβάζει το ποσό αυτό στα 13 δισ. Και πώς θα τα βρουν με τέτοια απόκλιση; Οπως τα βρήκαν και τις προηγούμενες φορές. Πολιτικό είναι το ζήτημα. Αφού πρώτα υπάρξει πολιτική συμφωνία (ανάμεσα στο ΔΝΤ και τη Γερμανία) για τους όρους υπό τους οποίους θα παρουσιαστεί σαν βιώσιμο το ελληνικό κρατικό χρέος, τρόικα και υπουργείο Οικονομικών μέσα σε λίγη ώρα μπορούν να φτιάξουν τη «μελέτη». Θα βάλουν την «υπόθεση» για την ανάπτυξη στον αριθμό που βολεύει και το αποτέλεσμα θα είναι έτοιμο. Μπορεί, βέβαια, η ζωή να δείξει άλλα, όμως ποιος ενδιαφέρεται για την πραγματικότητα; Οταν έρθει η ώρα της διάψευσης, θα κάνουν τις αναθεωρήσεις και τέρμα. Αυτό δεν κάνουν και μέχρι τώρα;
Ιδού ένα απτό παράδειγμα ανωτάτης μπακαλικής από το ίδιο non paper του Στουρνάρα: «Για την ύφεση βρήκαμε συμβιβαστική λύση. Εμείς λέγαμε 3,8%, αυτοί έλεγαν 5 και κάτι. Συμφωνήσαμε τα σενάρια να δουλευτούν με 4,2% για το 2013»! Τόσο απλό! Μοίρασαν τη διαφορά στη μέση κα προχωρούν. Πόση θα είναι η ύφεση το 2013, με πάνω από 9 δισ. νέα μέτρα; Πολύ πάνω από 5%. Αυτό, όμως, δεν τους ενδιαφέρει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να παραμυθιάσουν τον ελληνικό λαό.
Και μη ρωτήσετε «πώς βγάζουν άκρη με το χρέος, όταν οι προβλέψεις τους είναι αυθαίρετες και σκοπούμενες;». Εχουμε πει από την πρώτη στιγμή ότι το χρέος είναι ένα εργαλείο για την απομύζηση του ελληνικού λαού και την κινεζοποίηση της εργατικής τάξης. Σ’ αυτό δεν κάνουν λάθος. Τα μέτρα τους είναι απολύτως στοχευμένα και αποτελεσματικά για τα συμφέροντα του διεθνούς χρηματιστικού κεφάλαιου και της ελληνικής αστικής τάξης.
