Σήμερα δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά ψήφισμα με χτεσινή ημερομηνία για την υπόθεση του απεργού πείνας και δίψας Δημήτρη Κουφοντίνα. Επειδή όλα τα νομικά επιχειρήματα έχουν αναπτυχθεί εκτενώς, παραθέτουμε το ψήφισμα του ΔΣΠ χωρίς κανένα σχολιασμό. Μια επισήμανση μόνο: αντίθετα απ’ όσα διαδίδουν, ακόμα και τώρα, τα παπαγαλάκια της κυβερνητικής προπαγάνδας, αντίθετα από τα εμέσματα κάποιων σαν τον Παπαχρήστο (ξανά στα σημερινά «Νέα Σαββατοκύριακο», ότι δήθεν ο Κουφοντίνας θέλει να επιλέξει φυλακή με εκβιαστικό τρόπο, (και) ο ΔΣΠ τονίζει ότι έχουν παραβιαστεί τα δικαιώματά του ως κρατούμενου.
Ψήφισμα 26ης Φεβρουαρίου 2021
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά, ως εκ του θεσμικού του ρόλου υπερασπιστής των Αρχών και Κανόνων του Κράτους Δικαίου, των Αξιών της Δημοκρατίας και του ελέγχου της ορθής λειτουργίας της Δικαιοσύνης, δικαιούται να διατυπώσει την άποψή του σε σχέση με τα τεκταινόμενα, στην υπόθεση του κρατουμένου Δημήτρη Κουφοντίνα.
Η Πολιτεία οφείλει να λειτουργεί, χωρίς διακρίσεις, εντός του πλαισίου της νομιμότητας, το οποίο με τη σειρά του οφείλει να διέπεται από τις Αρχές και τις Αξίες της Δημοκρατίας, του Κράτους Δικαίου και του νομικού μας πολιτισμού.
Ο Σωφρονιστικός Κώδικας πρέπει να εφαρμόζεται με συνέπεια έναντι όλων των κρατουμένων, με τρόπο που να μη καταλείπονται σκιές διακριτικής μεταχείρισης. Περαιτέρω, αποτελεί υποχρέωση κάθε κρατικού φορέα και εν προκειμένω της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής να γνωστοποιεί προς τον διοικούμενο – πολίτη τις αποφάσεις που τον αφορούν και τα έγγραφα που αιτείται, ως έχοντα έννομο συμφέρον και προκειμένου ν΄ασκήσει κάθε δικονομικό ή ουσιαστικό του δικαίωμα. Η εν προκειμένω άρνηση ή κωλυσιεργία από πλευράς της Διοίκησης, πολλώ δε μάλλον προηγηθείσης και της σχετικής συστάσεως του Συνηγόρου του Πολίτη, είναι προφανώς αντίθετη με τους κανόνες της ορθής άσκησης της Διοίκησης και δύναται να λάβει περισσότερες και διαφορετικές ερμηνείες.
Το αξιακό σύστημα της Δημοκρατίας προφανώς και δεν διακυβεύεται από την τήρηση των Αρχών του Ανθρωπισμού και δεν κινδυνεύει από την παροχή της ισονομίας και του Κράτους Δικαίου, ακόμη και προς εκείνους που το αμφισβήτησαν, με τον πλέον ακραίο και βάναυσο τρόπο.
