Παραλείψεις στην αστυνομική έρευνα, έλλειψη ανακριτικού προσανατολισμού, περιφρόνηση καταθέσεων που αναφέρονται στη συνδικαλιστική δράση της Κ. Κούνεβα και στις απειλές που δεχόταν. Αυτή είναι η εικόνα των ερευνών των κρατικών διωκτικών αρχών, που έχουν ως αποτέλεσμα να μην έχει γίνει κανένα βήμα για την ανεύρεση των φυσικών και ηθικών αυτουργών της δολοφονικής επίθεσης ενάντια στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Ολα αυτά καταγγέλθηκαν από την πρόεδρο και την αντιπρόεδρο της ΠΕΚΟΠ, Βλασσία Παπαθανάση και Βάσω Τσούνη, και από τους δικηγόρους της πλευράς Κούνεβα, Δάφνη Βαγιανού και Κ. Παπαδάκη, σε συνέντευξη Τύπου την περασμένη Τετάρτη.
Ενας άνθρωπος βγήκε από παρακείμενο Ιντερνετ καφέ, όταν άκουσε τα ουρλιαχτά της Κ. Κούνεβα και δεν κλήθηκε να καταθέσει ως μάρτυρας. Τρεις νέοι βγήκαν από γειτονικό μπαράκι και έτρεξαν να βοηθήσουν την Κούνεβα αμέσως μετά την επίθεση, όμως οι μπάτσοι του περιπολικού που κατέφθασε αρνήθηκαν να πάρουν ακόμα και τα στοιχεία τους, διότι –όπως τους είπαν– δεν ήταν αυτόπτες μάρτυρες!
Πάρτε μια οποιαδήποτε υπόθεση επίθεσης από οργάνωση του ένοπλου επαναστατικού αγώνα. Η Αστυνομία απομονώνει την περιοχή, μαζεύει ό,τι βρίσκεται εκεί: σκουπίδια, γόπες, τρίχες, τα πάντα. Υστερα, παίρνουν καταθέσεις από δεκάδες ανθρώπους, που είτε πέρασαν από εκεί πριν από ώρα, είτε κατοικούν σε γειτονικό διαμέρισμα και άκουσαν ή είδαν κάτι. Στην επίθεση κατά της Κούνεβα, δεν πήραν καταθέσεις ούτε απ’ αυτούς που προσφέρθηκαν να δώσουν.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα η Ασφάλεια έκανε έρευνες αποκλειστικά στο προσωπικό, φιλικό και συγγενικό περιβάλλον της Κούνεβα. Αφηνε να διαρ- ρεύσει ότι η επίθεση πιθανώς να οφείλονταν σε λόγους τιμής, ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι μετά τη δεκαετία του ’50 οι επιθέσεις με βιτριόλι στην Ελλάδα καταγράφονται ως εκτέλεση μαφιόζικων συμβολαίων και όχι ως εγκλήματα τιμής. Η ιδέα ότι η Κούνεβα χτυπήθηκε εξαιτίας της συνδικαλιστικής δράσης «δεν πέρασε από το μυαλό τους». Με τα χίλια ζόρια άρχισαν να παίρνουν καταθέσεις από ανθρώπους που είχαν να καταθέσουν για τη συνδικαλιστική δράση της Κούνεβα και τις απειλές που αυτή δεχόταν. Και τι τις έκαναν; Τις έβαλαν σε ένα φάκελο και τις άφησαν να αραχνιάζουν, περιμένοντας να περάσει ο καιρός, να ξεχαστεί το έγκλημα και να βάλουν το φάκελο στο αρχείο με το χαρακτηρισμό «άγνωστοι δράστες».