ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΑ ΛΕΥΚΑ ΚΕΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
♦ Δημήτρης Κουφοντίνας από 18/9
♦ Χριστόδουλος Ξηρός από 25/9
♦ Ηρακλής Κωστάρης από 2/10
♦ Βασίλης Ξηρός από 9/10
Στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο «Γιώργος Γεννηματάς» μεταφέρθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης ο Δ. Κουφοντίνας. Εκπληκτοι οι εκατοντάδες ασθενείς και συνοδοί του νοσοκομείου, που βρισκόταν σε γενική εφημερία, είδαν να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους το γνωστό σκηνικό της τρομολαγνείας. Τζιπ και πάνοπλοι Ράμπο, με προτεταμένα τα αυτόματα και το δάχτυλο στη σκανδάλη, συνόδευαν το ασθενοφόρο που μετέφερε έναν άνθρωπο ανήμπορο να σταθεί στα πόδια του, ύστερα από 20 μέρες απεργίας πείνας, στη διάρκεια των οποίων έπινε μόνο νερό.
Ο Δ. Κουφοντίνας είχε το πρώτο λιποθυμικό επεισόδιο το πρωί της Τετάρτης. Οι φύλακες τον μετέφεραν στο νοσοκομείο των φυλακών, όπου οι γιατροί του ζήτησαν να του βάλουν ορό και να του δώσουν κάποια φάρμακα. Αρνήθηκε και τον μετέφεραν πίσω στο κελί του. Το απομεσήμερο κατέρρευσε για δεύτερη φορά και τον ξαναμετέφεραν στο νοσοκομείο των φυλακών, όπου παρέμεινε όλη τη νύχτα κλειδωμένος σ’ ένα κελί από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 9 το πρωί. Το πρωί, σε μια επίδειξη σαδισμού, όμοια μ’ αυτή που επέδειξαν οι Σιωνιστές έναντι των Παλαιστίνιων κρατούμενων, που
πραγματοποιούσαν απεργία πείνας πριν από λίγο καιρό, του πήγαν φαγητό στο κελί και παρά την άρνησή του το άφησαν εκεί!
πραγματοποιούσαν απεργία πείνας πριν από λίγο καιρό, του πήγαν φαγητό στο κελί και παρά την άρνησή του το άφησαν εκεί!
Οταν αυτό το βασανιστήριο (έτσι χαρακτηρίζεται από τις διεθνείς συμβάσεις) δεν έφερε το αποτέλεσμα που ηλιθίως περίμεναν, αναγκάστηκαν να τον μεταφέρουν στο «Γιώργος Γεννηματάς», γιατί οι εξετάσεις που του έκαναν στη φυλακή ήταν ανησυχητικές και φοβούνταν μην τους μείνει στα χέρια σ’ αυτό το μπουρδέλο που ονομάζεται νοσοκομείο των φυλακών.
Στο Κρατικό Νοσοκομείο οι γιατροί ζήτησαν να τοποθετήσουν ορό στον απεργό πείνας και όταν αυτός αρνήθηκε δήλωσαν ότι δεν μπορεί να παραμείνει στο νοσοκομείο, αλλά πρέπει να επιστρέψει στη φυλακή. Η Διεύθυνση των φυλακών, όμως, τρόμαξε και μόνο στην ιδέα ότι θα κρατήσει αυτή, στα δικά της χέρια, την «καυτή πατάτα». Ετσι, ύστερα από συνεννοήσεις ανάμεσα στη Διοίκηση του νοσοκομείου και τη Διεύθυνση των φυλακών ο Δ. Κουφοντίνας παρέμεινε στο «Γιώργος Γεννηματάς». Τουλάχιστον μέχρι το βράδυ της Πέμπτης που έκλεισε η ύλη της «Κ».
Οπως είναι γνωστό, την απεργία πείνας συνεχίζουν ο Χριστόδουλος Ξηρός από τις 25 Σεπτέμβρη και ο Ηρακλής Κωστάρης από τις 2 Οκτώβρη, ενώ, σύμφωνα με τη σειρά που καθόρισαν οι ίδιοι οι πολιτικοί κρατούμενοι, από σήμερα μπαίνει στην απεργία πείνας και ο Βασίλης Ξηρός.
Πέρασαν ήδη τρεις εβδομάδες από την έναρξη της απεργίας πείνας και η κυβέρνηση δεν έκανε καμιά κίνηση. Και γιατί να κάνει, όταν η πίεση που της ασκείται είναι τόσο μικρή; Για τα ΜΜΕ μέχρι την Πέμπτη ήταν σαν να μην υπήρχε η είδηση. Μια-δυο τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και κάποια μικρά δημοσιεύματα σε ελάχιστες εφημερίδες ήταν όλη η δημοσιογραφική κάλυψη. Από τους λεγόμενους «επωνύμους» καμιά αντίδραση. Πανεπιστημιακοί, νομικοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες σιωπούν. Κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς, όλου του φάσματος, το ίδιο, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Είδε κι έπαθε ο ΣΥΝ να βγάλει μια ανακοίνωση Τύπου λίγων αράδων. Ως εκεί και τίποτα παραπέρα.
Αναιμικό είναι μέχρι στιγμής και το κίνημα αλληλεγγύης. Στην κρίσιμη ώρα δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να κάνει αισθητή την παρουσία του, να καλύψει το έλλειμμα ενημέρωσης του ελληνικού λαού, να οργανώσει εκδηλώσεις πίεσης. Μόλις 100 άτομα συγκεντρώθηκαν την περασμένη Τρίτη το απόγευμα στην εκδήλωση διαμαρτυρίας που οργάνωσαν οι Κινήσεις Αλληλεγγύης στους Πολιτικούς Κρατούμενους έξω από το υπουργείο Δικαιοσύνης.
Τα αναφέρουμε όλα αυτά, γιατί οι κραυγαλέες αδυναμίες του κινήματος αλληλεγγύης πρέπει να ξεπεραστούν μέσα στις επόμενες λίγες μέρες. Δεν έχουμε περιθώρια πλέον. Ο πρώτος απεργός πείνας αρχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπος με το φάσμα του θανάτου. Δεν είναι η ώρα για να λυθούν ιδεολογικοπολιτικές διαφορές. Δεν είναι η ώρα να συζητήσουμε για το ένοπλο. Είναι η ώρα της πιο πλατιάς ενότητας στη βάση ενός δημοκρατικού αιτήματος. Της κατάργησης του ειδικού καθεστώτος κράτησης. Ενός καθεστώτος απάνθρωπου και εκδικητικού, ενός καθεστώτος παράνομου. Οπως λένε οι ίδιοι οι πολιτικοί κρατούμενοι, ας βγει η κυβέρνηση και ας πει ότι τους αντιμετωπίζει ως μια ειδική κατηγορία κρατούμενων και όχι ως κρατούμενους του κοινού ποινικού δικαίου, όπως λέει. Ας βγει να παραδεχτεί ότι σκοπός της είναι η εξόντωσή τους, ο αργός τους θάνατος μέσα στα ημιυπόγεια και υπόγεια κελιά και στο λαμαρινένιο κλουβί που τους διαθέτει για προαύλιο.
Η κυβέρνηση, όμως, δεν πρόκειται να κάνει καμιά τέτοια δήλωση. Η κυβέρνηση θέλει να διατηρήσει το ειδικό καθεστώς κράτησης-εξόντωσης ετσιθελικά. Και θα το κάνει όσο δεν ασκείται πάνω της ισχυρή πίεση. Εκ των πραγμάτων, η ισχυρότερη πίεση αυτή τη στιγμή είναι η ίδια η απεργία πείνας. Η στήριξη απ’ έξω, όμως, είναι εντελώς αναντίστοιχη με την κατάσταση που έχει φτάσει ο πρώτος απεργός πείνας, ο Δ. Κουφοντίνας. Θ’ αφήσουμε έναν αγωνιστή να πεθάνει ή να πάθει μόνιμες βλάβες στην υγεία του, χωρίς να του έχουμε προσφέρει τη στήριξη που πρέπει και που μπορούμε να του προσφέρουμε; Αυτό θα είναι ντροπή, στίγμα ανεξίτηλο για το αριστερό και επαναστατικό κίνημα της χώρας μας.
Ας πλαισιώσουμε όλες και όλοι τις Κινήσεις Αλληλεγγύης. Μόνιμη βάση τους είναι το Πολυτεχνείο, όπου καθημερινά από τις 7 μέχρι τις 9 το βράδυ γίνεται συνέλευση. Να είμαστε εκεί.