Μια βδομάδα απεργία πείνας συμπληρώνει σήμερα ο πολιτικός κρατούμενος Κ. Γουρνάς, διεκδικώντας το αυτονόητο: να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, για να μπορεί να βλέπει τα ανήλικα παιδιά του (ηλικίας μόνο 22 μηνών). Αυτά όμως που είναι αυτονόητα για κάθε απλό άνθρωπο δεν είναι καθόλου αυτονόητα για την αστική εξουσία, που φέρεται με εκδικητική μανία στους πολιτικούς κρατούμενους που αμφισβήτησαν το μονοπώλιό της στη βία.
Παραθέτουμε τη δήλωση με την οποία ο Κ. Γουρνάς δημοσιοποίησε την έναρξη της απεργίας πείνας και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας.
«Εξι μήνες μετά τη σύλληψη, το βασανισμό στη ΓΑΔΑ και την καταφανέστατα εκδικητική προφυλάκισή μου στις φυλακές Τρικάλων, καθώς είμαι πατέρας δίδυμων παιδιών ηλικίας 22 μηνών, βρίσκομαι στη ΣΤ΄ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού προσωρινά μεταγόμενος για την απόδοση συμπληρωματικών κατηγοριών για την υπόθεση της Ε.Ο. Επαναστατικός Αγώνας. Εδώ και 5 μήνες περιμένω την απάντηση της Κ.Ε.Μ. του Υπουργείου Δικαιοσύνης στην αίτηση που έχω καταθέσει για να μεταχθώ στις Φυλακές Κορυδαλλού κοντά στον τόπο διαμονής της οικογένειάς μου. Η εσκεμμένη καθυστέρηση απάντησης στην αίτησή μου εντάσσεται στα πλαίσια της τακτικής του ψυχολογικού πολέμου που διεξάγει το υπουργείο ενάντια σε μένα και τους συντρόφους μου Ρούπα και Μαζιώτη, αφού έχουμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή μας στην Ε.Ο. Επαναστατικός Αγώνας και έχουμε υπερασπιστεί τη δράση της. Επιπλέον, έχουμε αγωνιστεί και έχουμε επιτύχει οι δύο σύντροφοι να έχουν ένα επισκεπτήριο την εβδομάδα με το νεογέννητο γιο τους και αυτό είναι μια τακτική ήττα για το υπουργείο. Η εξέλιξη αυτή, καθώς και το γεγονός ότι δεν συνεργάστηκα με τις αρχές παρά το βασανισμό μου (πράγμα που θα θεωρούνταν τεράστια επιτυχία από το καθεστώς) είναι και οι μόνοι λόγοι που παρατείνουν την προφυλάκισή μου στα Τρίκαλα, αφού εκδικούνται ουσιαστικά τα ίδια μου τα παιδιά.
Επειδή όμως ο πόλεμος πάντα χρειάζεται δύο, στους πολιτικούς μου αντιπάλους γνωστοποιώ τα εξής:
Ξεκινώ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ από το Σάββατο 9 Οκτώβρη και ωσότου μου επιδοθεί η γραπτή έγκριση του αιτήματός μου για μεταγωγή στις Φυλακές Κορυδαλλού. Ως επαναστάτης, συνεπής αγωνιστής και πατέρας δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να εκδικείται τα παιδιά μου και βάζοντάς τα σε κίνδυνο, να τα αναγκάζει να ταξιδεύουν οδικώς 12 ώρες σε μια μέρα, μια φορά το μήνα για να εκπληρώνεται η στοιχειώδης ανάγκη τους, έστω και για 30 λεπτά, της παρουσίας και των δύο γονιών στη ζωή τους. Κι επειδή έρχεται ο χειμώνας … η υπομονή μου εδώ τελειώνει.
Μέλος του Ε.Α.
ΣΤ΄ Κορυδαλλός»