Επρεπε να το περιμένουμε ότι ο Δένδιας θα προσπαθούσε να παραμυθιάσει και τους γαλάζιους συνέδρους με τη δήθεν αντίθεσή του στο «Δουβλίνο 3». Απέφυγε, βέβαια, να πει ότι θα το καταψηφίσει, δεν τους ενημέρωσε όμως και ότι το «Δουβλίνο 3» έχει ήδη τελειώσει (εγκρίθηκε και από το Συμβούλιο και από το Ευρωκοινοβούλιο). Αφησε να αιωρείται ότι το θέμα παραμένει ανοιχτό. «Υπό την ηγεσία, λοιπόν, του πρωθυπουργού, κάναμε μία μεγάλη στροφή και διαφωνήσαμε πλήρως με την Ευρώπη στο Δουβλίνο 3», είπε. Κι αμέσως το γύρισε στο ηρωικό τσάμικο: «Από εδώ και πέρα, η ελληνική πορεία θα είναι μία πορεία διαφοροποίησης. Απαιτούμε από τους ευρωπαίους εταίρους και φίλους μας, αφού εμείς κάναμε το δικό μας κομμάτι, ώστε να προστατεύσουμε τα ευρωπαϊκά σύνορα από την παράνομη μετανάστευση, να κάνουν κι αυτοί το δικό τους». Και κατέληξε: «Δεν μπορεί το κριτήριο της πρώτης εισόδου, να είναι το κριτήριο για την εξέταση των θεμάτων ασύλου, όπως προβλέπει το Δουβλίνο 2. Κι επίσης πρέπει να αντιληφθούν οι ευρωπαίοι εταίροι και φίλοι μας ότι πρέπει να συμφωνήσουμε μεταξύ μας μία κλείδα επαναδιανομής, επί τη βάσει της οποίας όσοι μπαίνουν στην Ελλάδα και δεν μπορούν να επιστραφούν θα μοιράζονται και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, ανάλογα με την έκτασή τους, ανάλογα με το ακαθάριστο προϊόν τους και ανάλογα με τον πληθυσμό τους».
Οπως πολύ καλά γνωρίζουν οι αναγνώστες της «Κ», το «Δουβλίνο 3» είναι ίδιο με το «Δουβλίνο 2» στο επίμαχο θέμα (όποιος συλλαμβάνεται χωρίς χαρτιά σε μια ευρωπαϊκή χώρα θα στέλνεται πακέτο στη χώρα πρώτης εισόδου, δηλαδή στην Ελλάδα κατά κύριο λόγο). Κι όχι μόνον αυτό, αλλά συντομότατα θα τεθεί σε λειτουργία ένα σύστημα πανευρωπαϊκού φακελώματος των μεταναστών χωρίς χαρτιά. Δηλαδή, θα υπάρχει μια καλύτερα οργανωμένη βάση δεδομένων, από την οποία θα ανακαλύπτεται η ταυτότητα του συλλαμβανόμενου και η χώρα πρώτης εισόδου. Ολ’ αυτά τα ξέρει καλά ο Δένδιας, αφού αυτός συμφώνησε για το «Δουβλίνο 3» (καμιά διαφωνία δεν καταγράφηκε στο Συμβούλιο). Ομως, έπρεπε να πει κάτι για να τονώσει τους δεξιούς συνέδρους και για να βάλει τον εαυτό του στο βάθρο του σημαντικότερου υπουργού Καταστολής που γνώρισε η μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει μια τεράστια ανοιχτή φυλακή για μετανάστες και πρόσφυγες. Το μόνο που παζαρεύ-ει η κυβέρνηση είναι κάποια κονδύλια για δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης κτλ. Τα φύλακτρα του δεσμοφύλακα παζαρεύει και μάλιστα με ύφος ζήτουλα, όπως φάνηκε από δυο παρεμβάσεις που έκανε μέσα στον Ιούνη ο Δένδιας, μία στο άτυπο Συμβούλιο υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών και μία στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωκοινοβούλιου (LIBE).