Χωρίς ίχνος ντροπής, ο Παπουτσής πήγε στον Εβρο και εγκαινίασε τον φράχτη του αίσχους, που θ’ ανακόψει υποτίθεται το μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα. Οταν κάποιος τοπικός δημοσιογράφος τον ρώτησε τι έχει να πει για αυτά που λένε οι άνθρωποι της τοπικής κοινωνίας, ότι δηλαδή ο φράχτης το μόνο που θα πετύχει θα είναι να μετατοπίσει την είσοδο των μεταναστών νοτιότερα, δεν δοκίμασε να τον διαψεύσει. Κάτι ψέλλισε περί δυσκολέματος των διακινητών, για να περάσει αμέσως μετά στο ζουμί: «Ομως εκείνο που έχει σημασία είναι ότι ο φράχτης είναι ένα έργο που έχει πολύ μεγάλη συμβολική αξία. Εχει συμβολική αξία γιατί στέλνει ένα μήνυμα στη διεθνή κοινότητα ότι η Ελλάδα δεν είναι αφύλακτη, δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Οτι η Ελλάδα μπαίνει σε ένα πρόγραμμα, όπως και οι άλλες χώρες».
Εδωσαν λεφτά από το χειμαζόμενο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων, για να φάνε κάποιοι εργολάβοι, μόνο και μόνο για να κάνουν φιγούρα στους ιμπεριαλιστές της Ευρώπης που θέλουν την Ελλάδα συνοριοφύλακα της ΕΕ και την έχουν ήδη μετατρέψει σε μια τεράστια ανοιχτή φυλακή για εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες.
Τα κύματα των μεταναστευτικών ροών κανένας φράχτης δεν πρόκειται να τα σταματήσει. Γιατί τα τροφοδοτούν η φτώχεια, η ανέχεια, ο πόλεμος, η πείνα, η απελπισία. Στον ελληνικό λαό θα μείνει μόνο το αίσχος που συμβολίζει αυτός ο φράχτης. Το αίσχος ότι ανέχτηκε τη μετατροπή της ελληνικής επικράτειας σε χωροφύλακα και δεσμοφύλακα ανθρώπων που απλώς θέλουν να περάσουν από την Ελλάδα για να πάνε κάπου στην Ευρώπη.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Παπουτσής δοκίμασε να δελεάσει τις τοπικές κοινωνίες, λέγοντας ότι όλα τα αστυνομικού και σωφρονιστικού τύπου έργα θα γίνονται με βάση την τοπική αγορά. Ψάχνει συνένοχους στην πολιτική μακελέματος των μεταναστών.