Αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους
Μετά από τετραετή σιωπή, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις –όπως η δίκη του ΕΛΑ– ήταν εκκωφαντική, το κίνημα αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους ανασυγκροτείται και πάλι και ξεκινά έναν καινούργιο κύκλο, στον οποίο πρόταγμά του είναι η απελευθέρωση των πολιτικών κρατούμενων. Απελευθέρωση χωρίς όρους συνδιαλλαγής με το αστικό κράτος, αλλά με όρους λαϊκού κινήματος. Με ψηλά το κεφάλι, όπως αποφυλακίστηκαν οι καταδικασμένοι σε θάνατο ή ισόβια της περιόδου του εμφύλιου πολέμου.
Υστερα από δυο προκαταρκτικές συζητήσεις και δυο ανοιχτές συνελεύσεις, συλλογικότητες και άτομα που είχαν συμμετάσχει στο κίνημα αλληλεγγύης στους πολιτι- κούς κρατούμενους, στις διάφορες φάσεις που αυτό πέρασε από το 2002 μέχρι το 2006, όταν και σταμάτησε τη δράση του, συγκρότησαν τη «Δράση για την Ελευθερία», μια συλλογικότητα ανοιχτή, κινηματική, που επιθυμεί ν’ ανοιχτεί πλατιά και να συσπειρώσει το ευρύτερο δυναμικό της αλληλεγγύης.
Χωρίς να αντιπαρατίθεται σε κινήσεις ή πρωτοβουλίες προς πολιτικούς κρατούμενους του καθημερινού πολιτικού και κοινωνικού αγώνα ή σε συλλογικότητες που ασχολούνται με θέματα κρατουμένων-φυλακών, αλλά αντίθετα επιδιώκοντας τη συνεργασία και τη συμπόρευση όπου χρειάζεται, η «Δράση για την Ελευθερία» επικεντρώνεται στους κρατούμενους της υπόθεσης 17Ν.
Διακηρύσσοντας ως στόχο την απελευθέρωσή τους. Διακηρύσσοντας, επίσης, ότι αυτοί οι πολιτικοί κρατούμενοι ανήκουν στο δικό μας στρατόπεδο, το στρατόπεδο της κοινωνικής απελευθέρωσης, γιατί η οργάνωση για συμμετοχή στην οποία κατηγορήθηκαν, η Ε.Ο. 17Ν, ήταν μια επαναστατική αντικαπιταλιστική οργάνωση. Η πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση του «ένοπλου» αποτελεί όρο για την ανάπτυξη ενός πλατιού κινήματος αλληλεγγύης, που θα μπορεί να θέσει με αξιώσεις το αίτημα της απελευθέρωσης των συγκεκριμένων κρατούμενων. Ως λαϊκό αίτημα με πολιτικό χαρακτήρα και όχι ως αίτημα με νομικές παραμέτρους. Η εμπειρία των πολιτικών κρατούμενων του εμφύλιου αποτελεί οδηγό για δράση.
Αμεσα, πρέπει να ανοίξουν μια σειρά μέτωπα. Για παράδειγμα, το συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος του Σάββα Ξηρού, που έχει καταδικαστεί σε αργό θάνατο και κινείται συνεχώς ανάμεσα σε απομόνωση και νοσοκομείο. Το ζήτημα των αδειών. Στον Βασίλη Ξηρό κόπηκαν οι άδειες που έπαιρνε, μετά από τη ρύθμιση που εισήγαγε λάθρα ο Δένδιας στον «κουκουλονόμο», που δίνει δικαίωμα βέτο στον εισαγγελέα. Μετά από μερικούς μήνες θα θεμελιώσουν δικαίωμα άδειας και οι καταδικασμένοι σε ισόβια και επειδή θα τους το αρνηθούν, εκδικητικά και τσαμπουκαλίδικα, το κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να είναι έτοιμο να παλέψει.
Η «Δράση για την Ελευθερία» συνέρχεται κάθε Τρίτη στις 8μμ στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 13).