Σε νέες μεθόδους τρομοκράτησης προχωρά η Αντιτρομοκρατική. Από τις γενικές απειλές και τα νυχτερινά τηλεφωνήματα, προχωρούν τώρα σε δολοφονικές απόπειρες.
Την Πέμπτη 9 Ιούνη, στις 6 το απόγευμα, γυρνώντας από την Αθήνα στο σπίτι του στον Πειραιά, ο αναρχικός Γιώργος Μεριζιώτης δέχτηκε την επίθεση από άγνωστο άτομο που επέβαινε σε μηχανή μεγάλου κυβισμού (μάλλον Transalp). Ο άγνωστος τον παρακολουθούσε σε όλη τη διαδρομή προκλητικά και στο ύψος του Μοσχάτου πλεύρισε ξαφνικά το παπί του Μεριζιώτη και τον κλώτσησε δυνατά, ρίχνοντάς τον πάνω σε διερχόμενο ταξί. Αμέσως μετά γκάζωσε τη μηχανή και εξαφανίστηκε, ενώ ο Μεριζιώτης, που γλίτωσε τα χειρότερα επειδή φορούσε κράνος, μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Γενικό κρατικό Νίκαιας.
Τρεις μέρες νωρίτερα, στις 6 Ιούνη, ο Γ. Μεριζιώτης είχε μια άλλου είδους περιπέτεια. Είχε πάει να παρακολουθήσει τη δίκη για τον ΕΛΑ που γίνεται στις φυλακές Κορυδαλλού και όταν πήγε να πάρει την ταυτότητά του συνελήφθη, με το πρόσχημα μιας παλιάς ανεκτέλεστης απόφασης για υπόθεση αφισοκόλλησης του 1991. Αλήθεια, ο ρόλος των μπάτσων στον Κορυδαλλό είναι να ψάχνουν στα κομπιούτερ για ανεκτέλεστες αποφάσεις των ανθρώπων που πηγαίνουν να παρακολουθήσουν τη δίκη; Είναι φανερό ότι έχουν πάρει νέες ειδικές εντολές.
Αλλωστε, αν το πρόβλημα του Μεριζιώτη ήταν μια παλιά ανεκτέλεστη απόφαση, θα τον πήγαιναν στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα (Κορυδαλλού), θα πλήρωνε και θα έφευγε. Ομως, αφού τον περιέφεραν σε σειρά αστυνομικών τμημάτων, τον οδήγησαν στη ΓΑΔΑ, στο άντρο της Αντιτρομοκρατικής στο 12ο όροφο, όπου και ανακρίθηκε από άντρες αυτής της υπηρεσίας.
Τα δυο περιστατικά, η ανάκριση στην Αντιτρομοκρατική και η δολοφονική επίθεση από τον άγνωστο, δένουν απόλυτα μεταξύ τους. Θυμίζουμε ότι ανάλογο περιστατικό είχε καταγγείλει πριν από πολύ καιρό (δεν θυμόμαστε πότε ακριβώς ήταν, αλλά είναι πάνω από χρόνος) και ο Νίκος Μαζιώτης. Ασφαλίτες τον παρακολουθούσαν με μηχανές και κάποια στιγμή άρχισαν να κάνουν ελιγμούς και να του κλείνουν το δρόμο, σαν να του έστελναν το μήνυμα «όποτε θέλουμε σε σκοτώνουμε».
Είναι φανερό ότι αυτές οι μέθοδες εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχέδιο τρομοκράτησης, σε εφαρμογή του σχεδίου της μηδενικής ανοχής, όπως φάνηκε και από το πογκρόμ στα Εξάρχεια. Σχετίζονται, όμως, και με τις προσπάθειες ενοχοποίησης ενός ευρύτερου πολιτικού χώρου και δημιουργίας μιας νέας γενιάς «συνήθων υπόπτων», στο πλαίσιο των ερευνών για τα πρόσφατα βίαια χτυπήματα, που τσαλάκωσαν την εικόνα της Αστυνομίας και έκαναν σκόνη τους πανηγυρισμούς για «εξάρθρωση της τρομοκρατίας». Μπροστά σε τέτοια φαινόμενα ουδείς δικαιούται να μένει αδιάφορος ή να παριστάνει τον… κινέζο.