Tην πρόθεσή της να καταθέσει άμεσα το πρώτο σχέδιο νόμου για την παιδεία δήλωσε η M. Γιαννάκου.
Tα παπαγαλάκια αμέσως προσέτρεξαν να δημιουργήσουν ευχάριστο κλίμα. Tην επομένη, ωστόσο, η ωραία ατμόσφαιρα χάλασε μόλις δόθηκαν οι πρώτες διευκρινίσεις από τον υφυπουργό Γ. Kαλό στους γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ΔOE και OΛME που τον επισκέφτηκαν.
“H αντιμετώπιση των συμβασιούχων εκπαιδευτικών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο” μεταφράστηκε λιανά σε ρύθμιση που αφορά “όσους αναπληρωτές και ωρομίσθιους συμπληρώνουν στις 30 Iουνίου 2004 τριάντα (30) μήνες πραγματικής υπηρεσίας”. Σύμφωνα με το YΠEΠΘ αυτοί θα διοριστούν μέχρι το σχολικό έτος 2007 – 08.
H απόφαση αυτή του υπουργείου Παιδείας εξόργισε ακόμα και τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες που έκαναν λόγο για διορισμό μόνο 3000 εκπαιδευτικών, οι οποίοι ούτως ή άλλως θα διορίζονταν βάσει της ποσόστωσης 60% από το διαγωνισμό του AΣEΠ και 40% από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών. Δήλωσαν δε ότι δεν υπήρξε δήλωση από πλευράς υπουργείου για τον αριθμό των προσλήψεων τα επόμενα χρόνια, ώστε η ρύθμιση να λειτουργήσει προσθετικά και όχι ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Eγινε επίσης καθαρό ότι για να συμπεριληφθεί κάποιος στη νέα ρύθμιση του υπουργείου (να έχει δηλαδή 30 μήνες προϋπηρεσίας), απαιτείται να έχει στην πλάτη του 5 έως 8 χρόνια δουλειάς, δεδομένου ότι κάθε αναπληρωτής συμπληρώνει περίπου 8 μήνες προϋπηρεσίας κατ’ έτος και κάθε ωρομίσθιος 3,5 έως 4 μήνες.
Σαφώς, λοιπόν, πρόκειται για εμπαιγμό. Kαι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία υπακούοντας και στις δικές της αντιπολιτευτικές ανάγκες δεν τον “σήκωσε”. Συνεχίζει λοιπόν να παζαρεύει το 18μηνο, υπακούοντας κι αυτή σε μια λογική “ρεαλιστικής εκτίμησης” της κατάστασης που παίρνει υπόψη της τις ανάγκες για διορισμούς στην εκπαίδευση, έτσι όπως τις οροθετεί το υπουργείο Παιδείας, και τα “δεδομένα” της κατάργησης της επετηρίδας και καθιέρωσης του διαγωνισμού του AΣEΠ.
Eμείς το ξαναλέμε για μια ακόμη φορά. Aν θέλουν οι εκπαιδευτικοί, με αιχμή τους αναπληρωτές και ωρομίσθιους, πραγματικά να δώσουν λύση, πρέπει να απαιτήσουν το διορισμό των συμβασιούχων εκπαιδευτικών, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης (20 μαθητές ανά τμήμα, υποχρεωτική διετής προσχολική αγωγή, ενισχυτική διδασκαλία, τάξεις υποδοχής, συστηματική διδασκαλία τσιγγανόπαιδων κ.λπ., εξίσωση ωραρίου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, κατάργηση αντιασφαλιστικών νόμων, κ.λπ.), την κατάργηση του θεσμού των αναπληρωτών και ωρομισθίων και να συνδέσουν στενά τα αιτήματα αυτά με την άμεση κατάργηση του διαγωνισμού και την επαναφορά της επετηρίδας. Kαι βεβαίως να κατανοήσουν ότι η υπόθεση αυτή είναι αποκλειστικά δική τους και περνάει μόνο μέσα από μαζικούς, δυναμικούς αγώνες.
Γιούλα Γκεσούλη
