Οταν ο Αγγελόπουλος αποφάσισε να μη χρηματοδοτήσει άλλο τις πολιτικές φιλοδοξίες της ασυγκράτητης συζύγου του (είναι και η κρίση, βλέπετε, που οδηγεί σε τακτικές αναπροσαρμογές των επιχειρηματικών κινήσεων), η τύχη των σχεδόν 500 εργαζόμενων στο συγκρότημα ΜΜΕ που αυτή είχε δημιουργήσει (Ελ. Τύπος, City, portal) ήταν προδιαγεγραμμένο. Ο αδίστακτος καπιταλιστής παραμέρισε την Αγγελοπουλίνα, πήρε στα χέρια του τα ηνία κι όταν είδε ότι δε μπορούσε να βρει αγοραστή στα λεφτά που ήθελε, έβαλε μέσα σε τρεις ώρες λουκέτο σε όλες τις επιχειρήσεις και πέταξε στο δρόμο όλο τον κόσμο.
Και βέβαια, ποιος νοιάζεται για μια χούφτα μεγαλοδημοσιογράφους, που ήδη άρχισαν να γλείφουν σαν σκυλάκια άλλες μπότες και κάπου θα βολευτούν σίγουρα. Ούτε η «μεσαία τάξη» των δημοσιογράφων, με τις δυο και τρεις δουλειές θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερο πρόβλημα (άντε να σφίξουν για ένα διάστημα τα έξοδά τους). Εκεί, όμως, δούλευαν άνθρωποι των 800-1000 ευρώ. Οχι μόνο δημοσιογράφοι, αλλά όλων των ειδικοτήτων. Πολλά απ’ αυτά τα νέα παιδιά θ’ αργήσουν να ξαναβρούν δουλειά, γιατί όλοι οι εκδότες και καναλάρχες ακολουθούν πολιτική σφιξίματος και μείωσης του προσωπικού.
Μπορεί οι 450 απολύσεις να είναι ο μεγαλύτερος αριθμός ομαδικής απόλυσης εδώ και αρκετά χρόνια, όμως δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Αντιγράφουμε από την πρώτη ανακοίνωση της «Συνέλευσης έμμισθων, ανέργων, φοιτητών στα ΜΜΕ»:
«Βόμβα εξερράγη χθες στο Μαρούσι, στα γραφεία του Ελεύθερου Τύπου και του Ρ/Σ City 99.5. Οι μέχρι στιγμής εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 450 θύματα-εργαζόμενους. Την ευθύνη ανέλαβε η “Σέχτα Ανάλγητων Εργοδοτών”, με επιστολή τους προς τα θύματα λίγο πριν το συμβάν.
450 εργαζόμενοι στο δρόμο, 450 άνθρωποι με μια αποζημίωση και… όλα απ’ την αρχή ξανά. Εργαζόμενοι που εξαναγκάστηκαν να υπογράψουν συμβάσεις “αποκλειστικότητας”, που παράτησαν δουλειές για να δουλέψουν στο “χόμπι” της Αγγελοπούλου.
Oλοι περίμεναν ένα μεγάλο κανόνι και αυτό ήχησε από το Μαρούσι. Προειδοποιητικές βολές αρκετές… Χώρα, Ξένιος (35 απολύσεις), Alpha (εθελούσια), ΑΝΤ-1 (περικοπές προσωπικού), ΕΡΤ (διακοπή 200 συμβάσεων) και η λίστα μακραίνει επικίνδυνα.
Μετά λοιπόν τα κύματα ήρθε και το τσουνάμι. Και η ΕΣΗΕΑ σε ρόλο παρατηρητή, απορροφημένη σε (ενδο)παραταξιακές διεργασίες. Με καθυστέρηση 6 ωρών αποφάσισε 24ωρη απεργία, γαυγίζοντας απειλές προς την εργοδοσία που χαϊδεύει. Αλλά πώς να περιμένεις να “δαγκώσει” ένας ξεδοντιάρης σκύλος που χρόνια τώρα μόλις και μετά βίας γαυγίζει;
Η κατάσταση στον Ελεύθερο Τύπο μπορεί να δημιουργήσει εύκολα μιμητές. Η λογική “αφού το έκανε η Γιάννα, γιατί όχι κι εμείς” είναι παραπάνω από αναμενόμενη από τα φωτεινά μυαλά των εργοδοτών. Κάτι τέτοιο πρέπει να αποτραπεί με κάθε μέσο».
Η ΕΣΗΕΑ, παρά την πίεση από τους απολυμένους των Αγγελοπουλαίων και άλλους εργαζόμενους, που πραγματοποίησαν συνέλευση στα γραφεία της αμέσως μετά την πορεία, δεν υιοθέτησε την πρόταση για 48ωρη απεργία και μπλοκάρισμα των κυριακάτικων φύλλων, κίνηση που θα στρίμωχνε τους μιντιάρχες, γιατί από τα κυριακάτικα έχουν τη μεγάλη κονόμα. Τα γαλαζοπράσινα παπαγαλάκια διακήρυξαν, διά στόματος Σόμπολου, ότι το κύριο αυτή τη στιγμή είναι να βγει προεδρείο!
Στους χώρους των ΜΜΕ ακούγεται πιο δυνατά το «ο σώζων εαυτόν σωθείτω» και μόνο μια μειοψηφία αγωνίζεται για να περάσει τις ιδέες της οργάνωσης από τα κάτω ενός μετώπου αντίστασης στην ασυδοσία των αφεντικών.
